پیغام مسیح به هفت کلیسا در کتاب مکاشفه

پیغام مسیح به هفت کلیسا در کتاب مکاشفه

“پس بنویس چیزهایی را که دیدی و چیزهایی که هستند و چیزهایی را که بعد از این خواهند شد. سِرّ هفت ستاره را که در دست راست من دیدی و هفت چراغدان طلا را، اما هفت ستاره، فرشتگان هفت کلیسا هستند و هفت چراغدان، هفت کلیسا می باشند.” (مکاشفه 1: 19-20)

پیغام مسیح، به هفت کلیسای آسیای صغیر (به مکاشفه 1: 4 رجوع کنید) به منظور تشویق، هشدار و تقدیس ایمانداران در تمام دوران کلیسا است (2: 7، 11، 17، 29 را با 3: 6، 13، 22 مقایسه کنید). ارزش این پیغام برای کلیسای امروز شامل موارد زیر می گردد:

1) مکاشفه ای از آن چه عیسی مسیح در کلیسای خود دوست دارد و آن را با ارزش می داند و آنچه از آن نفرت دارد یا محکوم می کند.

2) سخنان واضحی از مسیح دربارۀ:

الف) نتیجۀ نااطاعتی و غفلت روحانی.

ب) پاداش برای بیداری روحانی و وفاداری نسبت به او.

3) معیاری که به وسیلۀ آن وضعیت روحانی هر کلیسا با ایماندار در برابر خدا سنجیده و داوری خواهد شد.

4) نمونه ای از روشهای حملۀ شیطان به کلیسا یا به ایمانداران.

این مقاله هر نقطه نظری را با طرح یک سوال و ارائه جواب آن بررسی کرده است.

1) چه چیزی از جانب مسیح مورد تجلیل قرار گرفته است؟ مسیح از کلیسایی تجلیل کرده که افراد شریر را تحمل نکرده (مکاشفه 2: 2) و زندگی، تعالیم و ادعاهای آنان را امتحان و بررسی می کند (2: 2). مسیح از تلاش برای حفظ ایمان، محبت، شهادت، خدمت و تحمل زحمات برای مسیح (2: 3، 10، 13، 19، 26)، نفرت از آنچه خدا نفرت می دارد (2: 6)، غلبه بر گناه، شیطان و دنیای بی خدا (2: 7، 11، 17، 26؛ 3: 5، 12، 21)، خودداری از منطبق شدن با گناهان غیر اخلاقی دنیا و جسمانی بودن در کلیسا (2: 24؛ 3: 4) و حفظ کلام خدا (3: 8، 10) تجلیل می کند.

2) مسیح چگونه، کلیسایی را که نسبت به او و کلامش وفادار می ماند پاداش می دهد؟ او کلیسا را چنین پاداش می دهد:

الف) او را از ساعت امتحان که بر کل دنیا خواهد آمد رهایی خواهد داد (مکاشفه 3: 10)

ب) با بخشیدن محبت حضور و مشارکت صمیمانه خود با آنها (مکاشفه 3: 20)

پ) با بخشیدن زندگی ابدی با خدا به آنها (مکاشفه 2: 11، 11، 17، 26؛ 3: 5، 12؛ 21: 7).

3) مسیح چه چیز را محکوم می کند؟ مسیح کلیسا را برای کم شدن وقف صمیمانۀ او به خدا و خود (مکاشفه 2: 4)، جدایی از ایمان منطبق با کتاب مقدس، تحمل رهبران غیر اخلاقی، معلمین و سایر اشخاص غیر روحانی (2: 14-15، 20)، مرگ روحانی (3: 1) یا ولرم بودن (3: 15-16) و جایگزین کردن موفقیت ها و ثروت دنیوی (3: 17) به جای روحانیت واقعی همانند تقدس، عدالت و حکمت روحانی (3: 18) محکوم می کند.

4) مسیح چگونه، کلیسایی را که از نظر روحانی ضعیف شده و اصول غیر اخلاقی را تحمل می کند تنبیه می نماید؟ او چنین کلیسایی را به صورتهای زیر تنبیه می کند:

الف) خارج کردن آنها از مقامشان در ملکوت خدا (مکاشفه 2: 5؛ 3: 16).

ب) از دست دادن حضور خدا، قدرت واقعی روحانی، پیغام واقعی نجات کتاب مقدس و از دست دادن حفاظت اعضاء آن در مقابل حملات شیطان (مکاشفه 2: 5، 16، 22-23؛ 3: 4، 16؛ متی 13)،

پ) اجرای داوری خدا بر رهبران آنان (مکاشفه 2: 20-23).

5) پیغام مسیح چه چیز را در مورد روند عادی کلیسا به سوی افت و ارتداد روحانی آشکار می سازد؟

الف) پیغام به هفت کلیسا نشان می دهد که تمایلی در کلیسا برای خطا و اشتباه نمودن، وجود دارد و به همین دلیل تعالیم غلط را می پذیرد و با شریر و عناصر ضد الهی دنیا انطباق می یابد (غلاطیان 5: 17).

ب) به علاوه می بینیم که اغلب تحت تأثیر مرتدان، شریران و بی ایمانان قرار می گیرد (مکاشفه 2: 2، 15-14، 20). به همین دلیل وضعیت فعلی روحانی کلیسا نمی تواند به عنوان معیاری معتبر برای تعیین ارادۀ خدا یا معیار نهایی برای تعیین راستی و تعلیم صحیح باشد. انجیل که پیغام اصلی مسیح و رسولان می باشد اقتدار نهایی است که به وسیلۀ آن راستی و ناراستی تعیین می گردند.

6) چطور می توان از رکود روحانی و داوری گردیدن توسط مسیح اجتناب کرد؟ این نامه ها چند راه را آشکار می سازد:

الف) در وهلۀ نخست کلیسا می باید “به آنچه روح به کلیسا می گوید گوش دهد” (مکاشفه 2: 5-7، 17-16، 21). کلام مسیح همیشه باید راهنمای کلیسا باشد (1: 1-5) به این دلیل که کلام او، همانطور که برای رسولان عهد جدید با قدرت روح القدس مکاشفه شده است راهنمایی است که کلیسا می باید اعتقادات و فعالیتهای خود را با آن آزموده و زندگی روحانی خود را تازه و احیاء سازد (2: 7، 11،17، 29)

ب) کلیسا بایستی همیشه وضعیت روحانی خود را در مقابل خدا بیازماید و در صورت لزوم سازش اعضاء خود را با مسائل جسمانی و غیر اخلاقی اصلاح کند (2: 4، 14-15، 20؛ 3: 1-2، 17-14)

پ) رکود روحانی می تواند در هر کلیسا یا گروه در صورت وجود اشتیاق به توبۀ صادقانه و بازگشت به محبت اولیه، راستی، تقدیس و قدرت مکاشفۀ عیسی مسیح برطرف گردد (2: 5-7، 16-17؛ 3: 1-3، 15-22).

برگرفته از کتاب دائرةالمعارف کتاب مقدس