پیام عید صعود مسیح: رمز خداحافظی های شیرین!

رمز خداحافظی‌های شیرین!

در هنگام صعود مسیح، شاگردانش او را با شادمانی پرستش کردند و با خوشی عظیم به اورشلیم برگشته خدا را ستایش کردند ( لوقا ۲۴: ۵۱-۵۳).

صحنۀ خداحافظی همیشه تلخ است. خصوصاً با کسی که به او دلبستگی و وابستگی عاطفی داریم. اما چرا شاگردان مسیح در هنگام صعود با خوشی عظیم خداحافظی کرده و شکرگزاری کردند؟ رمز چنین خداحافظی شیرین چیست؟

اول- عیسی قبل از صعود به آنها اهمیت نقش و سهمشان را به عنوان شاهدان زندۀ کار خدا در تغییر و نجاتِ جهانِ گرفتارِ شرارت تعلیم داد.

دوم – تفهیم کرد که باید روی پاهای ایمان به باورشان بایستند و با قدرت روح خدا در صحنۀ زندگی هنرمندانه ایفای نقش کنند.

سوم – مفهوم خداحافظی و الزام تغییر فصل‌ها را به آنها آموخت و فهماند که این خداحافظی پایان کار نیست بلکه خداحافظی با دوران طفولیت در ایمان است و  بزودی با قدرت روح القدس به بالغ بودن سلام خواهند کرد.

طفل تا با رَحِم مادر خداحافظی نکند به تولد سلام نخواهد کرد.
کودک تا با  کودکی‌اش خداحافظی نکند به نوجوانی سلام نخواهد کرد.
نوجوان تا با نوجوانی‌اش خداحافظی نکند به جوانی سلام نخواهد کرد.
مجرد تا با مجردی‌اش خداحافظی نکند به متأهل شدن سلام نخواهد کرد.
زوج‌ها تا با والدین‌شان خداحافظی نکنند به استقلال سلام نخواهند کرد.
هیچ‌کس تا با انسانیت کهنه خداحافظی نکند به خلقت تازه سلام نخواهدکرد.

زیرا:
لازمۀ ورود به فصل تازه، “خروج از فصل‌های کهنه” است.
لازمۀ  ورود به سطح جدید رابطۀ زناشویی، “ترک سطوح کهنه” است.
لازمۀ ورود به ایده‌های جدید، “خداحافظی با ایده‌های کهنه” است.
لازمۀ ورود به عادتهای تازه، خداحافظی با عادتها و باورهای کهنه است.

ییغام اصلی صعود مسیح اینست که: تا با امروز خداحافظی نکنیم به فردا سلام نخواهیم کرد.

زندگی پویا و موفق مجموعۀ اجتناب‌ ناپذیری است از خداحافظی کردن‌ها و سلام کردن‌های ضروری که لازم و ملزوم یکدیگرند.

صعود مسیح بر شما مبارک باد.

جلیل  سپهر
@jalilsepehr