پیام سال نو میلادی: اهمیت رساندن خبر خوش انجیل به دنیای گمشده

از شکرگزاری برای نجات خودم و شما هرگز باز نمی ایستم. چه خدای نیکو، رحیم و پر از فیضی داریم که این نجات عظیم از بین همه مردم شامل حال ما شده است. واقعا که مسیح آمد تا من گناهکار را بجوید و نجات بخشد. 
در این روزها خدا مرا به یاد آن سال و شبی انداخت که برای بار اول زیر چادری بزرگ در جلسه بشارتی مرد بزرگ خدا، مبشر دکتربیلی گراهام نشسته بودم و کلام زنده خدا را از دهان این مرد می شنیدم. در آن چادر شاید حدود 20000 نفر جمع شده بودند. بعضی ها ایماندار بودند و بعضی ها حق جو، بعضی ها نیز به دلایل مختلف در آن شب گرد هم آمده بودند. در آن شب فرشته ها نیز منتظر فرصتی بودند تا شادی نمایند. تمام نیروهای دشمن به ضد من کار می کردند که مبادا خدا، پسرش عیسی را برای من آشکار کند. ولی جداً، چه کسی و یا چه نیرویی می توانست جلوی این واقعه بزرگ تاریخی بایستد و مخالفت ورزد. خدا در آن شب به سراغ من آمد، با من صحبت کرد. گناهان مرا بخشید و تولدی نو داد . از آن روز به بعد من، متعلق به او شدم و از آن غضب نهایی که در جهنم در انتظارم بود، رهایی یافتم. اگر دوستم مرا به این جلسه نمی برد چه سرنوشتی منتظر من می بود؟ اگر بیلی گراهام در آن شب با مسح الهی سخن نمی گفت چه می شد؟ به همراه من صدها نفر دیگر در آن شب قلب خود را به سرور، نجات دهنده و خداوند خود دادند. خدا را شکر.
می دانید روزانه چند نفر بدون نجات از این دنیا چشم می بندند؟ 
آیا می دانید که هنوز بیش از نصف جمعیت دنیا پیغام انجیل را نشنیده اند؟
آیا نزدیکان تو وهمسایگانت درباره حیات ابدی که خداوند بطور رایگان به همه می بخشد چیزی شنیده اند؟
متخصصین آمار و پیگیری تخمین می زنند که حدود 95 % اعضای کلیسا کسی را به مسیح هدایت نکرده و نمی کنند!
بعضی وقتها ترس از عدم پذیرفته شدن ما، باعث می شود که هیچ وقت بشارت ندهیم! از هر25 نفر تنها 1 نفر قبول و توبه می کند اما، همه 25 نفر مهم هستند. سخنان عیسی مسیح نیز همیشه مورد قبول مردم واقع نمی شد ولی او هرگز خسته خاطر نشد. ما نیز باید چنین باشیم.
بهتر است به جای سکوت، به هر طریق ممکن بشارت دهیم.
روزی زنی، آقای D.L.Moody را بخاطر روشهای بشارتی اش مورد سرزنش قرار داد. جواب این واعظ بزرگ این بود " بله، من هم از روش بشارتی خودم خوشم نمی آید، ولی خواهش می کنم بگویید که شما چگونه بشارت می دهید؟ آن زن گفت: من اصلا بشارت نمی دهم. بعد آقای Moody برگشته به این زن گفت، پس من روش خودم را( بشارت دادن) بیشتر از روش شما می پسندم.
عزیزان من در خداوند، امسال خدا، ما را دعوت می کند تا به این مسئله جدی عمیقتر بنگریم و عمل کنیم.
کمی به این واقعیت فکر کنید: با تمام علم و دانشی که داریم، ساختمانهای شیک و مجلل، تکنولوژی که روز بروز پیشرفت می کند، در مقایسه با اجداد به اصطلاح بیسواد "کلیسای قدیم" ما بسیار کمتر بشارت میدهیم و برای مسیح صید جان مینماییم. ما دیگر صیاد مردم نیستیم بلکه، "محافظ آکواریوم". تمام وقت خودمان را صرف دزدیدن ماهی از آکواریم های همدیگر می کنیم.
ایمانداران چین بعد از احوالپرسی ، از همدیگر این سئوال را می پرسند: "من امروز 5 نفر را به مسیح هدایت کردم تو چطور؟" آیا می دانستید که در این کشور، روزانه 10000 نفر به مسیح ایمان می آورند؟

سئوال خدا از همه ما این است: من می خواهم تا تمام مردم دنیا نجات یابند، و به همین منظور پسر یگانه خود عیسی مسیح را دادم، و یکی از اشخاصی که این فیض شامل حالش شده، خود تو هستی تو چکار کردی و می کنی؟
بشارت را به فقیری تشبیه کرده اند که جای نان را به فقیری دیگر نشان می دهد.

می دانید چرا باید بشارت دهیم؟
1. چون دستور خداست. 
در متی 28: 19عیسی مسیح، خواهش و التماس نکرد بلکه دستور داد تا این مأموریت بزرگ را صد در صد انجام دهیم " پس‌ رفته‌، همه‌ امّت‌هـا را شاگـرد سازيـد و ايشـان‌ را بـه‌ اسمِ اب‌ و ابن‌ و روح‌القدس‌ تعميد دهيد "
2. چون فریادی از عمق جهنم به گوش ما می رسد.
افرادی که بدون ایمان به عیسی مسیح و آمرزش گناهان جان سپردند، از ته جهنم فریاد بر می آورند که به داد بستگانشان برسیم. 
این وظیفه ما است. عیسی مسیح کارش را تمام کرد و حال نوبت ماست تا این پیغام نجات بخش را به دیگران برسانیم.
لوقا 16: 27و28 " ثروتمند گفت: ای پدرم ابراهيم، پس التماس می كنم كه او را به خانه پدرم بفرستی، تا پنج برادر مرا از وجود اين محل رنج و عذاب آگاه سازد، مبادا آنان نيز پس از مرگ به اينجا بيايند! "
3. چون احتیاج و نیاز مردم دور اطراف ما می باشد.
اعمال رسولان 16: 9 " شبی‌ پولُس‌ را رؤيايی‌ رخ‌ نمود كه‌ شخصی‌ از اهل‌ مكادونيه‌ ايستاده‌، بدو التماس‌ نموده‌ گفت‌: «به‌ مكادونيه‌ آمده‌، ما را امداد فرما "
اشتیاق مردم شناخت حقیقت است. عده ای به پوچی این زندگی پی برده اند، اما کسی نیست تا آنها را از حیاتی که مسیح می بخشد آگاه سازد. من و شما لازم نیست که مانند پولس حتما خواب و رویا ببینیم تا مردم را امداد کنیم. اگر به دور و اطراف خود خوب نگاه کنیم متوجه احتیاج آنها خواهیم شد. پس مانند مسیح دنبال آن یک گوسفند گمشده برویم تا گرگی بر آن حمله ور نشود.
4. و آخرین نکته محبت و رحم ما نسبت به مردم است که ما را وادار می کند تا حتما بشارت بدهیم.
2 قرنتیان 5: 14 " زيرا محبّت‌ مسيح‌ ما را فرو گرفته‌ است‌، چونكه‌ اين‌ را دريافتيم‌ كه‌ يك‌ نفر برای‌ همه‌ مرد پس‌ همه‌ مردند. و برای‌ همه‌ مرد تا آنانی‌ كه‌ زنده‌اند، از اين‌ به‌ بعد برای‌ خويشتن‌ زيست‌ نكنند بلكه‌ برای‌ او كه‌ برای‌ ايشان‌ مرد و برخاست "‌
آیا برای مردم "درد زه" داریم؟ آیا آنها را دوست داریم؟ بجای محکوم کردن، باید دست خودمان را دراز کنیم تا به داد آنها برسیم. با اعمال و سخنان خود به آنها بشارت دهیم. 
در امثال سلیمان11: 30 چنین می خوانیم "… كسی كه‌ جانها را صيد كند حكيم‌ است‌"
خداوند در این سال جدید این امر مهم را دوباره به ما یادآوری می کند. نگوئیم اول به خودم و به خانواده ام برسم و بعد بشارت بدهم، این عالی و الزامی است ولی خداوند می خواهد در حالی که ما به خودمان و به خانواده مان رسیدگی می کنیم بشارت هم بدهیم. چون اگر صبر کنیم تا همه چیز به وفق مراد ما باشد، هرگز نمی توانیم بشارت دهیم.
" آنگاه‌ به‌ شاگردان‌ خود گفت‌: «حصاد فراوان‌ است‌ ليكن‌ عَمَله‌ كم‌. پس‌ از صاحب‌ حصاد استدعا نماييد تا عَمَله‌ در حصاد خود بفرستد». " متی9: 37
" زيرا هر كه‌ نام‌ خداوند را بخواند نجات‌ خواهد يافت‌. پس‌ چگونه‌ بخوانند كسی‌ را كه‌ به‌ او ايمان‌ نياورده‌اند؟ و چگونه‌ ايمان‌ آورند به‌ كسی‌ كه‌ خبر او را نشنيده‌اند؟ و چگونه‌ بشنوند بدون‌ واعظ‌؟ و چگونه‌ وعظ‌ كنند جز اينكه‌ فرستاده‌ شوند؟ چنانكه‌ مكتوب‌ است‌ كه‌ «چه‌ زيبا است‌ پايهای‌ آنانی‌ كه‌ به‌ سلامتی‌ بشارت‌ می‌دهند و به‌ چيزهای‌ نيكو مژده‌ می‌دهند». " رومیان10: 13ــ15
خدا شما را برکت دهد و چشم و گوش روحانی شما را برای این امر مهم باز کند.
امسال من می خواهم برای مسیح جانهای بسیاری را صید کنم شما چطور؟

نوشته کشیش آراماییس قاراخانیان