پس انداز ضامن امنیت ما برای آینده است یا…؟

✨⭐. «او نخواهد گذاشت که پای تو لغزش خورد. او که حافظ توست نخواهد خوابید.»
(مزمور ۱۲۱: ۳)

مثل هر روز دخترم را از مهد کودک برداشتم. این بار برای خرید لازم بود به آنطرف خیابان برویم. دستهای دخترم را محکم گرفتم. ماشین ها به سرعت رد می شدند. بالآخره به پیاده رو رسیدیم. دخترم گفت: «ماما من به خیابان و ماشین ها نگاه نمی کنم چون میدونم تو حواست هست.»
مسیح خداوند در مرقس ۱۰ : ۱۵ می گوید: «…. هر که ملکوت خدا را مثل بچه ی کوچک قبول نکند، داخل آن نشود.»
ایمان و اعتماد ما به نیکویی و قدرت مطلق خدا باید مانند بچه‌های کوچک، پاک و بی ریا و صادقانه باشد.
پدر آسمانی به فکر پرندگانی که نه می کارند و نه می دروند هست. او به فکر همه موجودات دنیا که خود آفریننده آنهاست، می باشد.
گل‌های سوسنی که نه می ریسند و نه زحمت می کشند. ولی خدا آنها را نمو می دهد و در زیبایی آراسته می کند. خدا به فکر گلها و علف های صحرا هست. پس آیا نه ما را بیشتر که به شباهت خود آفرید، محافظت و مراقبت کرده، نیازهای ما را برطرف می کند؟!
او پدری ست که فکر همه چیز را کرده. حتی تعداد موهای سر ما نیز شمرده شده است.
به ما می گوید که هیچ جای ترس و نگرانی نیست. (متی ۱۰: ۳۰ و ۳۱)
بعضی ها به حدی از آینده می ترسند که مدام به پس اندازهای بانکی خود اضافه می کنند و آنطور که باید و شاید از امروز خود لذت نمی برند.
منظور این نیست که پس انداز کار نادرستی است، خیر.
هیچ آدم خردمندی مخالف دوراندیشی نیست. ولیکن اگر از ترس و وحشت از آینده ست که به این کار مبادرت می کنیم، باید بگویم این می‌تواند یکی از دلائل کم ایمانی ما نسبت به خدا باشد.
آیا پول و پس انداز ضامن امنیت و آسودگی خاطر ما برای آینده ای مطمئن است؟
اگر جواب بلی است، پس جایگاه اعتماد و ایمان ما به خدا کجاست؟
کتاب مقدس می گوید که هرنوعی از ترس، از خدا و ایمان نیست.
ایمان و اعتماد به خدا هرگز نباید موجب کاهلی و راحت طلبی شود و ما را از انجام وظایف روزمره مان
باز دارد.
پولس می گوید اگرکسی خواهد کار نکند، خوراک هم نخورد. (دوم تسالونیکیان ۳: ۱۰)
پرواضح است که ما باید با کار و تلاش و برنامه ریزی درست به فکر امروز و فردای خود و خانواده مان باشیم. البته باایمان و نه ترس از آینده.
با هدایت از روح القدس می توانیم قدم‌های درستی در این خصوص برداریم و همراه با دید و نگرشی مبنی بر ایمان به مسیح به سوی آینده پیش برویم.

« امٌا بوسیله مسیح چنین اعتماد به خدا داریم. نه آنکه کافی باشیم که چیزی را به خود تفکٌر کنیم که گویا از ما باشد، بلکه کفایت ما از خداست.»
(دوم قرنتیان ۳: ۴ و ۵). ✨⭐

یادداشتی از خواهر گرامی مان ر.پ.