وقوع وعدۀ سلطنت جاودانی داود در عیسای مسیح خداوند!

وقوع وعدۀ سلطنت جاودانی داود در عیسای مسیح خداوند!

عهد عتیق داستان رابطۀ خدا با قوم یهود است، به منظور این که روزى همۀ ملت ها را برکت دهد.

هم چنان که داستان به پیش مى رود، روشن مى شد که برکت یافتن همۀ ملت ها از ملت یهود، از طریق خانوادۀ داود خواهد بود.

و وقتى که باز هم جلوتر مى رویم بیشتر روشن مى شود که خانوادۀ داود نیز به واسطۀ «یک پادشاه بزرگ» به جهان برکت خواهند رساند، پادشاهى که روزى دراین خانواده به دنیا خواهد آمد، خودش تا ابد زنده خواهد بود، و سلطنتى بى پایان را بنیان خواهد نهاد.

در باب هفتم کتاب دوم سموئیل، فهرستى طولانى از وعده ها آغاز مى شود مبنى بر این که خانوادۀ داود تا ابد بر قوم خدا حکمرانى خواهدکرد، یعنى از ذریت داود سلسله ای ابدى از پادشاهان به وجود خواهد آمد که در «یک پادشاه ابدی» به اوج خود خواهد رسید. در این جا برخى از این وعده ها ذکر مى شوند:

«کرسی تو تا ابد استوار خواهد ماند» (دوم سموئیل 7: 16)

«اگر پسران تو راه خویش را حفظ نموده، به تمامى دل و به تمامى جان خود در حضور من به راستی سلوک نمایند، یقین که از تو کسى که بر کرسى اسرائیل بنشیند، مفقود نخواهد شد» (1پادشاهان 2: 4).

«اینک پسرى براى تو متولد خواهد شد…اسم او سلیمان خواهد بود… و کرسى سلطنت او را بر اسرائیل تا ابدالآباد پایدار خواهم گردانید» (1تواریخ ٢٢ : ٩ و 10).

«اگر تو به حضور من سلوک نمایی چنان که با پدرت داود عهد بسته گفتم کسی که بر اسرائیل سلطنت نماید، از تو منقطع نخواهد شد» (2تواریخ 7: 17 و 18).

«با برگزیدۀ خود عهد بسته ام. براى بندۀ خویش داود قسم خورده ام،که ذریت تو را پایدار خواهم ساخت تا ابدالاباد، و تخت تو را نسلاً بعد نسل بنا خواهم نمود … من نیز او را نخست زادۀ خود خواهم ساخت، بلندتر از پادشاهان جهان . و عهد من با او استوار خواهد بود. ذریت وى را باقى خواهم داشت تا ابدالآباد، و تخت او را مثل روزهاى آسمان… عهد خود را نخواهم شکست، و آن چه را از دهانم صادر شد تغییر نخواهم داد. یک چیز را به قدوسیت خود قسم خوردم، و به داود هرگز دروغ نخواهم گفت… تخت او باقى خواهد بود تا ابدالآباد» (مزمور 89: 3، 4، 24-29، 34-37).

«خداوند براى داود به راستى قسم خورد و از آن برنخواهد گشت: از ثمرۀ صلب تو بر تخت تو خواهم گذاشت» (مزمور١٣٢: ١١).

«در آن روز خیمۀ داود را که افتاده است بر پا خواهم نمود…  تا ایشان همۀ امت ها راکه اسم من بر ایشان نهاده شده است، به تصرف آورند. خداوند تکلم نموده است» (عاموس 9: 11و12)

«براى ما ولدی زاییده و پسرى به ما بخشیده شد و سلطنت بر دوش او خواهد بود و اسم او عجیب و مشیر و خداى قدیر و پدر سرمدى و سرور سلامتی خوانده خواهد شد. ترقى سلطنت و سلامتی او را برکرسى داود و برمملکت وى انتها نخواهد بود تا آن را به انصاف و عدالت از الآن تا ابدالآباد ثابت و استوار نماید» (اشعیا 9: 6 و7 ).

«نهالى از تنۀ یسى بیرون آمده شاخه اى از ریشه هایش خواهد شکفت… به جهت عَلَم (پرچم) قوم ها بر پا خواهد شد و امت ها آن را خواهند طلبید» (اشعیا 11: 1و10).

«تو ای بیت لحم (شهر داود)… از تو براى من کسى بیرون خواهد آمد که بر قوم من اسرائیل حکمرانى خواهد نمود و طلوع هاى او از قدیم و از ایام ازل بوده است… او تا اقصاى زمین بزرگ خواهد شد»  (میکاه 5: 2و4).

« ای زمین، ای زمین، ای زمین کلام خدا را بشنو… خداوند می گوید  اینک ایامی می آید که شاخه اى عادل براى داود بر پا می کنم و پادشاهی سلطنت خواهدکرد… و اسمی که به آن نامیده خواهد شد، این است: «یهوه صدقینو» (یهوه عدالت ما)، (ارمیا 22: 29؛ 23: 5 و 6).

«اگر عهد مرا با روز و عهد مرا با شب باطل توانیدکردکه روز و شب در وقت خود نشود، آن گاه عهد من با بندۀ من داود باطل خواهد شد» (ارمیا 33: 20و21)

«اینک من بندۀ خود شاخه را خواهم آورد… و عصیان این زمین را در یک روز رفع خواهم نمود» (زکریا 3: 8 و9).

«اینک مردى که به «شاخه» مسمى است… هیکل خداوند را بنا خواهد نمود، و جلال را متحمل خواهد شد، برکرسى او جلوس نموده حکمرانى خواهدکرد… و سلطنت او از دریا تا دریا و از نهر تا اقصاى زمین خواهد بود» (زکریا 6: 12، 13؛ 9: 10).

«در آن روز… خاندان داود مانند خدا خواهد بود … در آن روز براى خاندان داود چشمه ای به جهت گناه و نجاست مفتوح خواهد شد» (زکریا 12: 8؛ 13: 1).

به این ترتیب، وعدۀ یک پادشاه ابدى که از خاندان داود برخیزد، بارها و بارها و در طول یک دورۀ 500 ساله تکرار شد: به خود داود، به سلیمان، و بارها در مزامیر و به وسیلۀ عاموس نبى، اشعیاى نبى،میکاى نبى، ارمیاى نبى زکریاى نبى.

بعد ها، در زمان کامل، جبرائیل فرشته به ناصره نزد مریم که از خانوادۀ داود بود، فرستاده و گفت:

«اى مریم ترسان مباش زیرا که نزد خدا نعمت یافته ای. و اینک حامله شده پسوى خواهى زایید و او را عیسی خواهى نامید. او بزرگ خواهد بود و به پسرحضرت اعلى مسمى شود و خداوند خدا تخت پدرش داود را بدوعطا خواهد فرمود. و او بر خاندان یعقوب تا به ابد پادشاهى خواهدکرد، و سلطنت اورا نهایت نخواهد بود» (لوقا 1: 30-33).

در این کودک بودکه وعده هاى داود به واقعیت پیوست.

برگرفته از کتاب راهنمای کتاب مقدس از انتشارات شورای کلیسایی 222