وقت های من در دست خدا است

“وقت های من در دست خدا می باشد.”
(مزمور ۳۱: ۱۵)

درختان برای تازه شدن و دوباره شکفتن
هیچ احتیاجی به اجازه هیچ مدیر و مقام و مسئولی ندارند.
منتظر تصمیمات ریز و درشت سیاستمداران هم نمی مانند.
چشم به راه کشف هیچ پدیده و اختراع جدیدی هم نیستند.
هیچ نیازی هم به روایات و فتوای های مذهبیون ندارند.

آنها با صبر و حوصله بی نظیری در سُکوتی پر معنا و بی اعتنا به حرف و حدیث آدمیان منتظر فرا رسیدن زمان خدا برای فصل شکوفایی طبیعت و استعدادی که به آنها داده است می مانند.
زیرا وقت های آنها از آن خداوند است و نه انسانها.

من و شما چطور؟
من و شما برای شکوفا شدن منتظر کیستیم؟
وقت های من و شما در دست کیست؟
چه کسی نوع حرکت و سرعت رشد و شکل موفقیت من و شما را ترسیم و کنترل می کند؟ خدای انسانها؟ یا انسان های خدا؟

بنابرین به «خدای رویاننده» ایمان بیاور. مسح و استعدادی که خدا به تو بخشیده را باور کن و منتظر زمان نیکوی خدا برای فصل شکوفایی ات باش. به راستی که منتظرین خدا مانند درختانی که در غارت پاییز و سرمای زمستان منتظر بهار ماندند خجل نخواهند شد.

جلیل سپهر

www.lifespringiran.com
@jalilsepehr