وعدۀ پری قوّت روح القدس در عهدعتیق

وعدۀ پری قوّت روح القدس در عهدعتیق

عهد عتیق، مدام وعدۀ فرا رسیدن سال بارش روح را در آینده می دهد. عهد جدید یا دورۀ کلیسا؛ زمانی است که عیسی، روح القدس را فرو می فرستد تا پیروانش را قوت بخشد و آن ها بدین وسیله مأموریت او را در این دنیا تحقق بخشند:

(۱) در موقعیت های مختلف، انبیا از نقش اساسی روح در زندگی مسیحا (یعنی آن مسح شده، مسیح، منجی) سخن گفته بودند. اشعیا به ما تصویری از آمدن پادشاه و «خادم خداوند» داده بود که روح خدا به طرز شگفت انگیزی در او ساکن خواهد بود (به اشعیا ۱۱: ۱-۲؛ ۴۲: ۱؛ ۶۱: ۱-۳). وقتی که عیسی در کنیسه ای از ناصره از کتاب اشعیا ۶۱ می خواند، نبوت مذکور را به خود ارجاع داد و فرمود: «امروز این نوشته در گوش های شما به انجام رسید» (لوقا ۴: ۲۱).

(۲) نبوت های دیگر عهد عتیق به زمان آینده ای اشاره می کردند که در آن باران روح القدس فرو خواهد ریخت یعنی زمانی که خدا با سخاوت فراوان، روحش را به مردم عطا خواهد کرد. برای مثال، اشعیا نبوت کرد که روح، بر مردم قرار خواهد گرفت و آن ها را ترک نخواهد نمود؛ روح حتی با فرزندان آن ها (نسل آن ها) نیز خواهد بود (اشعیا ۵۹: ۲۰-۲۱). ولی متن اصلی عهد عتیق که به این تجربۀ همیشگی، اشاره می کنند، عبارت است از: یوئیل  ۲: ۲۸-۲۹، متنی که پطرس در روز پنتیکاست به آن اشاره می کند (اعمال ۲: ۱۷-۱۸). همین پیغام در این آیه ها نیز مشاهده می شود: اشعیا ۳۲: ۱۵-۱۷؛ ۴۴: ۳-۵؛ حزقیال ۱۱: ۱۹-۲۰؛ ۳۶: ۲۶-۲۷؛ ۳۷: ۱۴؛۳۹: ۲۹. خدا وعده داده است که وقتی زندگی و قدرت روحش بر قوم فرود آید، او به آن ها عطایای ذیل را خواهد بخشید: نبوت کردن، دیدن رؤیاها و خواب ها، اطاعت از اراده اش و رسانیدن پیغامش، با قوتی عظیم و مؤثر به دیگران. انبیای عهد عتیق از طریق این نبوت ها و وعده ها، چشم به راه دورۀ مسیحایی (یعنی زمانی که مسیح خواهد آمد و در پیروانش عمل خواهد کرد) بودند. روح القدس در زندگی تمامی قوم خدا خواهد آمد و در آن ها کار خواهد کرد تا تمامی بشریت را توسط آن ها لمس کند و تحت تأثیر قرار دهد. زمان موعود، بالآخره در یکشنبۀ پنتیکاست از راه رسید (ده روز بعد از صعود مسیح به آسمان)، و این جریان با موج وسیعی از نجات روحانی، همراه بود. فقط هزاران نفر در همان روز به پادشاهی خدا پیوستند (یوئیل ۲: ۲۸ و ۳۲؛ اعمال ۲: ۴۱؛ ۴: ۴؛ ۱۳: ۴۴ و ۴۸-۴۹). و موج نجات همچنان رو به بالا می رود.