واحدهای پول در ایام کتاب مقدس

واحدهای پول در ایام کتاب مقدس

تا قبل از سقوط حکومت شمالی در سال 721 ق.م. و یا سقوط حکومت جنوبی در 586 ق.م. بنی اسرائیل سکه را نمی شناختند. اشاره به پول در ترجمه های انگلیسی عهد عتیق در واقع مواردی مربوط به استفاده از شمش و جواهرات و یا فلزات قیمتی در تجارت بوده است. اولین اشارۀ عهد عتیق به سکه در عزرا 2: 69؛ 8: 27 و نحمیا 7: 70-72 می باشد. شصت و یک هزار درهم طلا برای بازسازی هیکل اورشلیم جمع آوری گردید. وازۀ اصلی عبری آن یا از نام داریوش اول و یا از کلمۀ یونانی دراخما (Drachma) ریشه گرفته است. سکۀ فارسی دوران داریوش بیضی شکل و از طلای خالص بوه است. سکه های قدیمی را از طلا، نقره، الکتروم، مس و یا برنز ضرب می کردند. معمولاً این سکه ها پهن و گرد بودند. یک طرف سکه تصویری از فرمانروای زمان، تاریخ و شرح آن حک شده و طرف مقابل حاوی اطلاعات بیشتری بود. واژۀ یونانی Nomisma، «سکۀ جزیه» واژه ای کلی برای پول بود (متی 22: 19). و عیسی در ارتباط با پرداخت مالیات بدان اشاره کرد. واژۀ یونانی Argyrion به صورت «نقره» (اعمال 3: 6، 20: 32؛ 1پطرس 1: 18). و «نقد» (متی 25: 18، 27؛ لوقا 9: 3؛ 19: 5، 23؛ اعمال 8: 20) ترجمه شده است. سی سکه از آن به یهودا پرداخت شد (متی 26: 15؛ 27: 3-9) و 5000 سکۀ آن قیمت و ارزش کتابهای سوزانیده شده در افسس بود (اعمال 19: 19). عیسی در عبارت «طلا و نقره یا مس در کمرهای خود ذخیره مکنید» (متی 10: 9) به سکه یا فلزاتی اشاره کرد که از آنان سکه ضرب می کردند. منظور از «نقود صرافان» (یوحنا 2: 15) در متن اصلی پولی بوده است (Kerma) که از جنس مس بوده و در معادلات کوچک از آنان استفاده می گردید. واژۀ دیگر یونانی Chalkos نیز سکه مسی است که در مبادلات کوچک استفاده می شد. (متی 10: 9، «مس»؛ مرقس 6: 8؛ 2: 41، «پول»).

Chrema (پول) علاوه بر اینکه دلالت بر مقادیر محدودی داشت مانند آنچه یوسف در اعمال رسولان 4: 37 پیش قدمهای رسولان گذارد، در اشاره به مقادیر فراوان و نامحدود نیز به کار می رفت مانند آنچه که شمعون برای خریدن عطای روح القدس حاضر به پرداخت بود (اعمال 8: 18، 20) و یا فلیکس انتظار داشت که پولس برای آزادی خود پرداخت کند (اعمال 24: 26).

در میان سکه های یونانی که در عهد جدید به آن اشاره شده است. درهم سکه ای نقره ای بود که عیسی در مثل سکۀ گمشده (لوقا 15: 8-10) به آن اشاره کرده است.

چهار دِرهَم                     متی 17: 27                          Stater

که پطرس در دهان ماهی یافت معادل مبلغ مالیات سالانۀ هیکل برای دو نفر بود.

دِینار                                 متی 20: 2                            Denarion

سکه ای نقره ای بود که ارزش معمول آن 18 سنت بوده است. نرون ارزش آن را به 8 سنت کاهش داد. دینار معادل دستمزد یک روز کار یک کارگر بود. (متی 20: 2؛ یوحنا 6: 7؛ مکاشفه 6: 6). فریسیان در هنگام امتحان عیسی در مورد پرداخت مالیات از دینار استفاده کردند که سکۀ جزیه محسوب می گردید (متی 22: 17-19).

دو درهم                         متی 17: 24                                Didarachma

معادل نیم مثقال یهودی مالیات سالانه هیکل برای هر شخص بوده است.

فِلس                                 متی 10: 29                                 Assarion

یک فلس معادل 16/1 یک دینار بود (متی 10: 29؛ لوقا 12: 6). ارزش سکۀ kodarantes که آن نیز فلس ترجمه شده است معادل 4/1 سکه قبلی (Assarioan) و ارزش سکۀ مسی lepton معادل 2/1 سکۀ رومی (Kodrantes) بوده است. سکه ای که بیوه زن یهودی به داخل خزانۀ هیکل انداخت (Lepton) بی ارزش ترین سکۀ رایج بود (مرقس 12: 42؛ لوقا 21: 2).

قَنطار                             لوقا 19: 13-25                                Mina

معادل 100 درهم بوده است.

قَنطار                              متی 18: 24                               Talent

واحد پول بزرگ دیگری که معمولاً به عنوان واحد وزن استفاده می شد. ارزش آن بستگی به زمان، منطقه و نوع فلز آن داشت. به چنین سکۀ رومی نیز در عهد جدید اشاره شده است.

برگرفته از کتاب دائرةالمعارف کتاب مقدس