هنگامی که پولس آن نور درخشان را در راه دمشق دید و بر زمین افتاد، آیا همراهان او نیز افتادند( اعمال رسولان 26: 14) یا خیر(اعمال رسولان 9: 7)؟

دو توضیح ممکن برای این روایت وجود دارد. کلمه "ایستادند" را به صورت " در جای خود ماندند"  نیز می توان استفاده کرد و این حالت می تواند بصورت ایستاده و یا دراز کشیده باشد.

توضیح دیگر این است که: در اعمال رسولان 26: 18 آمده است که هنگامی که نور درخشان آنان را احاطه کرد و قبل از شنیدن صدا، آنها به زمین افتادند. در اعمال 9: 7 می فرماید که همراهان سولس هنگامی که صدا سخن می گفت، خاموش ایستاده بودند. آنها در حالی که صدا با سولس سخن می گفت، وقت کافی برای برپا ایستادن داشتند، مخصوصا" اینکه برای آنها این صدا اهمیتی نداشت و نیز آن را درک نمی کردند. از سوی دیگر، سولس، صدا را می فهمید و از ترس در جای خود میخکوب شده بود ، هنگامی که درک کرده بود که در تمام این مدت پیروان خدا را آزار می داد و به قتل می رساند و در واقع با خدایی که او فکر می کرد خدمت می کند، در حال ضدیت بود. مسلما" درک این واقعیت وحشتناک، او را بیشتر از همراهانش بر زمین میخکوب کرده بود.

(راهنمای کتاب مقدس هَلی صفحه 359)

منبع: www.debate.co.uk

ترجمه: اِلما غریبیان