وقتی عیسی برای دعا رفت، آیا کلمات در دو دعای او یکسان بود (مرقس ۳۹:۱۴) یا متفاوت (متی ۴۲:۲۶)؟

در این آیه، مرقس هیچ‌جا نمی‌گوید که عیسی دقیقاً همان کلمات دعاهای قبلی را تکرار کرده است، اما آنچه او با کلمات به‌کار رفته در جمله به آن اشاره می‌کند این است که محتوای دعا همانند دعای قبلی است، همان‌طور که متن متی نیز همین را نشان می‌دهد. هنگامی که ما دو دعای اول در متی (آیات ۳۹ و ۴۲) را مقایسه می‌کنیم، می‌بینیم که آنها اساساً یک دعا هستند، هرچند که از نظر کلمات دقیقاً یکسان نیستند. سپس در آیۀ ۴۴، متی می‌گوید که مسیح دوباره دعا کرد و «همان دعا را تکرار کرد!» با این حال، طبق تفکر شَبّیر، دو دعا متفاوت بودند؛ پس چطور ممکن است عیسی بار سوم همان چیز را در دعا گفته باشد؟

به نظر می‌رسد که شَبّیر به راحتی فرمول دعای اسلامی را بر روی متن‌های بالا تحمیل می‌کند که این کار درستی نیست. زمانی می‌توان چنین توقعی از دعاهای عیسی داشت که این دعاها، دعاهای خشک و فرمول‌بنده شده‌ای باشد که در دعای اسلامی هر روز تکرار می‌شود. این دعاهای عیسی، دعاهایی از صمیم قلب بودند که عیسی به خاطر شدّت قباحت اتفاقات پیش رویش ابراز کرد. در نهایت، شدّت این شرایط در مقایسه با قوّت، جذابیت و پیوند محبت‌آمیزی که عیسی با پدر داشت، در درجۀ دومِ اهمیت قرار می‌گرفت.