هفت نشانه برای تشخیص فریبهای شیطان (نشانۀ دوم)
هفت نشانه برای تشخیص فریبهای شیطان
(در این مقاله و مقالههای بعدی هر کدام از این هفت نشانه مطرح شدهاند)
نشانۀ دوم- باور به اینکه “چه پیشنهاد عالی است!”
حتماً این ضربالمثل را شنیدهاید که: “باورکردنی نیست”. امثال ۶:۲۷ میگوید: «زخمی هم که از دوست میرسد وفادار است، اما به صد بوسۀ دشمن هم نتوان اعتماد کرد».
به یک معنا یک دوست آنچه نیاز داری بشنوی را به تو خواهد گفت، اما دشمن تو چیزی را میگوید که از آن خوشت می آید.
اگر چیزی که تو دوست داری بشنوی صحت داشته باشد البته که خیلی خوب و جذاب است. فریب شیطان امروز پژواکی از همان سؤال مار در باغ است: «آیا خدا براستی گفته است…؟» (پیدایش ۱:۳).
شاید شیطان به یهودا زمزمه کرده باشد: “آیا این است پادشاه صهیون که ‘سلطنتش از دریا تا دریا خواهد بود’؟ (زکریا ۹:۹-۱۰). او مدام از مرگش صحبت میکند! عیسی چیزی برای تو ندارد، اما حکام محلی میتوانند به تو پول و قدرت بدهند.” حرص و طمع او، او را به طعمهای آسان برای فریب شیطان تبدیل کرد.
آیا داوود، کوچکترین پسر یسی، به دنبال پذیرفته شدن و جاه و جلال بود؟ آنچه مسلم است این است که شائول او را با عشق و توجه بسیار خود غرق کرده بود (اول سموئیل ۱۸).
اما حسادت و خشم شائول زندگی داوود را به خطر انداخت. ظاهر خوشایند استقبال، امنیت و اهمیت دادن به او، فریبی بود که داوود را مایل به باور آن کرد.
اگر داوود کمی دقّت میکرد، میتوانست متوجه شود که شائول از موفقیت داوود برای عظمت خود استفاده میکند، نه برای شکوه و جلال خدا.
از خود بپرسید آیا خدا در مسیری که انتخاب میکنید جلال خواهد یافت و نیز از خود بپرسید چه چیزی انگیزۀ پیشنهاد شخص مقابل است و چه گرایشی در شما به پذیرش آن ترغیب میکند.
«غرور آدمی را خوار میسازد، اما شخص افتادهدل عزّت مییابد» (امثال ۲۳:۲۹).
نوشتۀ کندیس لوسی، ۲۵ سپتامبر ۲۰۲۳
ترجمۀ کشیش ورژ باباخانیان
دریافت لینک کوتاه این نوشته:
کپی شد! |