نکاتی مهم در بارۀ شخص نبوکدنصر، امپراتور بابل

نکاتی مهم در بارۀ شخص نبوکدنصر، امپراتور بابل

دانیال دوست و مشاور نبوکدنصر محسوب می شد. نبوکدنصر بنیان گذار و برترین چهرۀ امپراطوری بابلیان بود. از کل 70 سال امپراتوری بابلیان، 45 سال آن متعلق به حکومت نبوکدنصر می باشد.

نبوپلاسر، پدر نبوکدنصر و نایب السلطنۀ بابل بود که به سال 625 ق.م. سلطۀ آشوریان را برچید و بر شهر مسلط شد (625 الی 604 ق.م.).

در سال 609 ق.م. نبوکدنصر به فرماندهی سپاهیان پدرش منصوب گردید. او به ممالک غرب یورش برد و به سال 606 ق.م. فلسطین را از سلطۀ مصر آزاد کرد و بدین ترتیب شماری از اسیران یهودی را به بابل به اسارت برد که دانیال نیز در میان این عده قرار داشت.

او در همان سال یعنی 606 ق.م. به همراه پدرش مشترکاً به فرمانروایی رسید تا این که در سال 604 ق.م. به فرمانروای مطلق این سرزمین مبدل گشت. او ثابت کرد که یکی از مقتدرترین سلاطین در تمام اعصار بوده است.

او یک سال بعد در سال 605 ق.م. در نبرد معروف کرکمیش قدرت مصریان را در هم شکست.

نبوکدنصر در سال 597 ق.م. حملۀ جدیدی را به فلسطین آغاز کرد که در طی آن یهویاکین پادشاه و تعداد کثیری از یهودیان را به بابل به اسارت برد که حزقیال در میان این عده قرار داشت.

در سال 586 ق.م. اورشلیم را به آتش کشید و اسیران بیشتری را با خود به بابل برد. در این مدت سپاهیان او مدت 13 سال صور را در محاصرۀ خود داشتند (573 الی 585 ق.م.).

او در سال 582 ق.م. به موآب، بنی عمون، ادم و لبنان یورش برد و آن ها را غارت کرد. همچنین در سال 581 ق.م. تعداد دیگری از ساکنان یهودا را به اسیری برد. در سال 572 ق.م. او به مصر تاخت و آن جا را غارت کرد و بالآخره در سال 561 ق.م. وفات یافت.

دانیال چندین بار با برتری، قدرت خود را به نبوکدنصر نشان داد به طوری که سه بار خدای دانیال را متبارک خواند (2: 47؛ 3: 29؛ 4: 34).

نکته ای باستان شناختی در بارۀ نبوکدنصر:

شمایل کنده کاری شدۀ نبوکدنصر از آثار به دست آمده از کاوش های باستان شناسی می باشد. در فرهنگ کتاب مقدس شاف (Schaff) در این باره چنین آمده است که «در موزۀ برلین، شمایل کنده کاری شدۀ سیاهی وجود دارد که سر نبوکدنصر بر آن نقش بسته است. به دستور او این نوشته بر آن حک شده بود که «این اثر به افتخار مردوک، چهرۀ نبوکدنصر خداوندگار او و پادشاه بابل، به او عطا می شود تا آن را در تمام عمر خود حفظ کند».

برگرفته از کتاب راهنمای کتاب مقدس از انتشارات شورای کلیسایی 222