نظر مسیحیت در مورد حرامزاده ها چیست ؟ آیا اونا می تونن نجات پیدا کنند و چرا خدا در کتاب تثنیه گفته حرامزاده ها تا پشت دهم وارد جماعت خدا نشن؟ آیا مسیحیت میگه حرامزاده ها می تونن به خدا خدمت کنن و نجات پیدا کنن، یا مسیحیت هم مثل اسلام میگه حرامزاده ها نمیتونن به هیچ عنوان حتی اگه آدمای خوب و با ایمانی هم باشن وارد بهشت بشن؟

در عهد عتیق، زمانی که خدا از طریق قوم اسرائیل وارد عمل شده بود و این قوم را بخاطر تحقق بخشیدن هدف خود انتخاب کرده بود، به منظور دوری این قوم از خطایا و گناهان اقوام اطراف، زنان و مردان آنان را از رابطه نامشروع یعنی خارج از تعهد ازدواج و نیز ازدواج با اقوام بت پرست فاسدالاخلاق منع کرد، و به منظور اینکه این افراد از این روابط دوری گزینند، قوانین بظاهر سخت گیرانه ای برای آنان وضع کرد، که یکی از آنان قانون حرامزاده ها یا افرادی که بخاطر داشتن روابط نامشروع به دنیا آمده بودند، می باشد. 

در عهد جدید، دیدگاه عیسی مسیح را در برابر گناهکاران،زناکاران، باجگیران و دیگر خطاکاران، دیدگاهی وسیع تر و جامع تر و جهانی تر می بینیم، چون او مأموریتی برای تمام جهانیان داشت و پیام او محدود به قومی خاص مانند قوم اسرائیل در مکانی خاص، یعنی کشور اسرائیل با همسایگانی خاص (یعنی اقوام بت پرست فاسد الاخلاق) نبود و در ضمن عیسی مسیح فرمود: من نیامده ام تا گناهکاران را محکوم کنم بلکه نجات بخشم!!! او در حالی که زنی مطابق شریعت موسی، محکوم به سنگسار شدن بود، از مرگ حتمی نجات داد و خود نیز که هیچ گناهی نکرده بود، او را محکوم نکرد و شامل رحمت و محبت خود قرار داد و به او فرمود: برو و دیگر گناه مکن.

در چنین زمینه ای که در عهد جدید و طرز تفکر عیسی مسیح و رسولان او مشاهده می کنیم، مسلماً مفهوم حرامزاده در مسیحیت با در نظر گرفتن اینکه فرزند ناشی از رابطه نامشروع جنسی قبل از ازدواج و یا با افراد بی ایمان گناه محسوب می شود، اما در صورت داشتن مُهر حرامزاده، در جامعه مسیحی به هیچ عنوان طرد نمی شوند و نه فقط چنین اشخاصی می توانند وارث نجات و حیات ابدی شوند، می توانند وارد خدمت خدا مانند خدمت کشیشی و دیگر خدمات نیز بشوند. پس با در نظر گرفتن این مفهوم، کلمه حرامزاده دیگر برای چنین شخصی صدق نمی کند.