مکاشفه فصل۱۴: شادی نجات یافتگان؛ درو (رؤیاهای مربوط به زحمات کلیسا)

مکاشفه فصل۱۴: شادی نجات یافتگان؛ درو (رؤیاهای مربوط به زحمات کلیسا)

این باب تضاد زیادی با فصل های ۱۲و13 دارد. قوم خدا باید انتظار دشمنی سختی را در جهان داشته باشند. اما در ملکوت خدا، ماجرا بر خلاف این است (آیه های ۹-۱۱ را با ۱۳: ۱۵-۱۷ مقایسه کنید). دنیا خود را بر خلاف خدا بر می افرازد؛ و خدا خود را بر ضد شریر. خدا انجیل جاودانی را به انسان ها تقدیم می کند (آیۀ ۶)؛ حتی عظیم ترین قدرت های جهانی موقتی هستند (آیۀ ۸). در نهایت، عدالت مطلق حکمفرما خواهد شد.‌ آنچه نیکوست، به صورت زیبایی درو می شود و آنچه از شریر است، کاملا ً نابود خواهد شد (آیه های ۱۳-۲۰).

آیه های ۳-۴: به شرح مربوط به ۷: ۴ مراجعه کنید. در هیچ کجای کتاب مقدس گفته نشده که آمیزش جنسی به خودی خود آلوده کننده است، یا این که تجرّد، روحانی تر از ازدواج است. در این صورت آیۀ ۴ به کسانی اشاره می کند که به خدا وفادار هستند.‌ انبیاء مکرراً از این زبان مجازی استفاده می کنند. اسرائیل بت پرست  «فاحشه» و «زناکار» است. «نوبر»ها بخشی از دِروِ جهانی هستند که به خدا تعلق دارند.

بابل (آیۀ ۸): به شرح مربوط به فصل ۱۷ مراجعه کنید.

کسی مثل پسر انسان (آیۀ ۱۴): از آن جا که این موجود تحت فرمان است (آیۀ ۱۵)، باید یک فرشته باشد و نه خود مسیح.

۱۶۰۰ تیر پرتاب (آیۀ ۲۰): هر تیر پرتاب حدود ۳۰۰ کیلومتر طول داشت. اما روشن است که ۱۶۰۰ تیر پرتاب نیز یک عدد سمبولیک است- ۴ (که نشانۀ زمین است)×۴×۱۰×۱۰ یعنی نابودی کامل شریران در تمام زمین.

برگرفته از کتاب راهنمای کتاب مقدس از انتشارات شورای کلیسایی 222