من آمدهام تا شکستهدلان را شفا بخشم (لوقا 4: 18)
من آمدهام تا شکستهدلان را شفا بخشم (لوقا 4: 18)
بخشیدن خطاکاران درمان ما است نه اصلاح آنها:
بخشیدن مربوط به طرز واکنش نشان دادن ما نسبت به خطاکاری است که خطایی درحق ما انجام داده نه طرز تفکر و نوع احساس و موضعگیری او.
شفای زخمی که دیگران زدهاند هیچ نیازی به فهم و شعور و عذرخواهی آنها از خطایی که کردهاند ندارد زیرا تنها به وسیلۀ بخشیدنشان به وجود میآید. شاید شخص خطاکار هرگز نفهمد یا نخواهد مسئولیت بپذیرد که چه کرده. بخشیدن مربوط به شفا و درمان ما میشود نه تغییر و اصلاح آنها.
برای مثال:
وقتی ماری نیش میزند مسئولیت ما بیرون کشیدن زهر و خنثی کردنِ آن به وسیلۀ پادزهر است. نه اینکه منتظر بمانیم تا روزیکه مار بخودش بیاید و بفهمد چه خطایی کرده و از ما عذر خواهی کند تا ما او را ببخشیم . اگر پادزهری نداشته باشیم توبه و عذرخواهی مار هیچ دردی را درمان نمیکند.
لطفاً هرگز منتظر توبه و عذرخواهی کردن کسانیکه با نیشِ زبان و رفتار منفیشان قلبتان را شکستهاند نمانید. بلکه زهر رفتار و زخم زبانشان را سریعاً به وسیلۀ پادزهر ایمان به بخششی که در صلیب عیسای مسیح است خنثی کنید. قبل از اینکه تمام وجودتان را فرا بگیرد و به نقطه غیر قابل بازگشت برسید.
جلیل سپهر
@jalilsepehr
دریافت لینک کوتاه این نوشته:
کپی شد! |