منظور کتاب مقدس از اینکه می فرماید خدا پشیمان شد یا متأسف شد ( به پیدایش 6: 6 مراجعه کنید) و اینگونه توصیفات در باره خدا چیست؟

خدا در کتاب مقدس به نوعی با ما سخن می گوید که برای ما انسانها از هر سطح و مقام اجتماعی قابل درک باشد. مسلما" کتاب مقدس معتقد نیست که خدا پشیمان می شود و یا نظرش را عوض می کند و یا خسته می شود و غیره. در این باره در جاهای مختلف تأکید شده که خدا چنین نیست. به این نوع طرز نگارش حالت پدیدار شناختی گفته می شود یعنی آنچه که ما از دید انسانی به مسائل نگاه می کنیم و خدا برای آسان کردن درک آن به زبان ما انسانها با ما ارتباط برقرار می کند.

خدا همیشه در تلاش بوده است که طوری با انسانها ارتباط برقرار کند که قابل تشخیص و درک و شناخت باشد. در عبرانیان فصل 1 آیات 1 و 2 کلام خدا می فرماید: خدا بارها و از راههای گوناگون به واسطه پیامبران با پدران ما سخن گفت." خدا به طرق گوناگون خود را از طریق پیامبران خود را به ما شناسانید و یکی از این طرق روش پدیدار شناختی بود. در اینجا خوب است که اشاره شود که خدا مکاشفه کامل از خود را در پسرش عیسی مسیح به ما داد که  فروغ جلال خدا و مظهر کامل ذات اوست. عیسی مسیح فرمود: هر که مرا دید، پدر را دیده است. در واقع خدا با فرستادن پسرش به این جهان، اوج مکاشفه خود را به ما انسانها بخشید که در آن خدا را در یک انسانی مثل ما بشناسیم.

پاسخ از: کشیش ورژ باباخانیان