منظور از کتاب مقدس که به ایمان داران توصیه می کند قضاوت خود را به محکمه نبرند بلکه با دیگر ایمان داران در میان بگذارند، چیست؟

آیه ای که شما به آن اشاره کرده اید در باره کلیسای قرنتس می باشد که بعضی ایمانداران از ایمانداران دیگر شکایتی داشتند و این شکایت خود را بجای حل کردن در میان خود و از طریق رهبرانی که اشخاص روحانی بودند، به محکمه های دیگر ارجاع داده بودند.

پولس رسول در این رابطه ایمانداران را در همین فصل و در همین مبحث نصیحت می کند که: " آیا نمی دانید که مقدسین دنیا را داوری خواهند کرد؟ پس شما که قرار است دنیا را داوری کنید، چگونه قادر به قضاوت در باره مسائل بس کوچکتر نیستید؟ آیا نمی دانید که ما فرشتگان را داوری خواهیم کرد؟ چه رسد به قضاوت در باره مسائل این زندگی. پس چرا به هنگام بروز این گونه اختلافها میان خود، کسانی را به دادرسی می گمارید که در کلیسا کسی به حساب نمی آیند؟" بعد می فرماید: " آیا در میان شما شخصی حکیم نیست که بتواند به اختلافهای برادران رسیدگی کند؟ در عوض، برادر علیه برادر به محکمه می رود، آن هم نزد بی ایمانان." (اول قرنتیان 6: 2-6)

من فکر می کنم با رجوع به این آیات متوجه می شویم که پولس رسول می خواهد مشکلات ایمانداران توسط خودشان و در میان خود در صلح و صفا و با حکمتی که از جانب خداست حل شود و نه توسط افراد بت پرستی که در اطرافشان زندگی می کردند و یا در محکمه ها بودند. این ایماندارن در کلیسای قرنتس مشکل خود را با کسی در میان گذاشته بودند که شخص واجد شرایط نبود. یعنی شخصی سست ایمان و پولس رسول آنها را نصیحت می کند که نزد شخصی حکیم در کلیسا بروند. 

مسلما" بردن مسائل جزئی، که میان ایمانداران رخ می دهد به محکمه های بی ایمان، شهادت زیبایی از کلیسای مسیح برای مردم خارج به جا نمی گذارد!

پاسخ از: کشیش ورژ باباخانیان