ملایمت عیسی در برخورد با خطاکاران
عیسی مهربان ترین، بردبارترین و ملایم ترین شخص روی زمین بوده است. او به آمرزیدن و بخشیدن عشق می ورزید. عیسی کاملاً بدون گناه و عیب زیست. اما همدردی و دلسوزی عجیبی به سخت ترین گناهکاران داشت.
یکی از زیباترین صحنه های کتاب مقدس زمانی است که عیسی با ملایمت، با زن گناهکاری که زیر پایهای او افتاد و گریست، برخورد می نماید (لوقا ۷: ۳۶-۵۰).
این واقعیت که نشان گر دلسوزی و رحمت عیسی نسبت به این چنین زن مطرود است، در واقع ضامن حقیقت است که او نسبت به کلیسا نیز با این چنین ملایمت و روحیۀ بخشندگی برخورد می نماید.
حتی اگر ما مرتکب گناه آن زن نشده باشیم، ولی باید بدانیم که در نظر خدا ما گناهکاریم چرا که برای او همۀ گناهان با هم برابرند.
بسیاری اوقات برای خدا روبرو شدن با گناهان محترم و پذیرفته شدۀ ما، مشکل تر است از آمرزیدن گناهان فاحش اشخاص مسکینی که در مبارزات زندگی گمراه شده اند.
مسلم است که هر یک از ما باید بدانیم که ما نیز روزی به جهت داوری در مقابل تخت این چنین خدایی خواهیم ایستاد. عیسی با توجه به احتیاج آن زن به دلسوزی، با او برخورد نمود و او قادر است با ما نیز در احتیاجاتمان با ترحم ملاقات نماید.
ولی آیا این گونه ملایمت، صبر و دلسوزی عیسی، گناهکار را وادار به ادامۀ راه های بد و گناه آلود نمی کند؟ تجربه نشان داده است که این محبت عظیم، بر عکس انگیزه های قوی برای غلبه بر گناهان و بازگشت از راه های بد، در ما ایجاد می کند.
هر چقدر که به او نزدیک شویم و بیشتر همراه با او قدم برداریم، بیشتر به گناهکاری خویش پی برده، به او احساس نیاز خواهیم نمود.
برگرفته از کتاب راهنمای کتاب مقدس از انتشارات شورای کلیسایی 222
دریافت لینک کوتاه این نوشته:
کپی شد! |