مقصود مسیح از ملکوت خدا چه بود؟

مقصود مسیح از ملکوت خدا چه بود؟

کلمۀ «ملکوت» (پادشاهی خدا) بارها در انجیل متی به کار برده شده است.

متی 3: 2؛ 4: 17 و 23؛ 5: 3 و 10 و 20؛ 6: 10 و 33؛ 7: 21؛ 8: 11؛ 9: 35؛ 10: 7؛ 11: 11 و 12؛ 12: 28؛ 13: 11 و 24 و 31 و 33 و 43 و 45 و 47 و 52؛ 16: 19 و 28؛ 18: 23؛ 19: 12 و 14 و 23 و 24؛ 20: 1؛ 21: 31 و 43؛ 22: 2؛ 23: 13؛ 24: 14؛ 25: 1 و 34؛ 26: 29.

تصور یهودیان از این ملکوت، حکومت سیاسی بود که تحت حاکمیت مسیح موعود بر این جهان وارد می شد.

هیرودیس نیز از این ملکوت چنین تصوری داشت و به همین جهت در زمان کودکی عیسی، اقدام به نابودی او نمود. او فکر می کرد که عیسی رقیب سیاسی او خواهد بود. یوحنای تعمید دهنده نیز همین تصور را در فکر خویش پرورانده بود. به همین دلیل هنگامی که عیسی خصوصیات یک فرمانروای زمینی را از خود نشان نداد، یوحنای تعمیددهنده فکر کرد که در مورد مسیح موعود بودن عیسی، اشتباه کرده است (متی 11: 3). رسولان نیز تا قبل از رستاخیز عیسی از مرگ، از او چنین تصوری داشتند. آخرین سؤال آنان از عیسی این بود که «خداوندا، آیا در این وقت ملکوت را بر اسرائیل باز برقرار خواهی داشت؟» (اعمال 1: 6). آن ها بیش از آن که نجات ابدی و شخصی را مد نظر داشته باشند، به فکر استقلال سیاسی سرزمین خویش بودند.

حقیقتاً ملکوت عیسی چه نوع ملکوتی بود؟

این ملکوت، حکومت سیاسی نبود. هدف او سلطنت بر قلوب انسان ها بود. او می خواست که از این طریق زندگی ها را تبدیل کند. قلب بشر، قلمرو حکومت عیسی مسیح است. او آمد تا همۀ نوع بشر به سوی او رو آورند؛ چرا؟ تا این که انسان ها را به شکل خود در آورد. ثمرۀ عشق ورزیدن به او، تسلیم زندگی به او و پرستش او، همانا تسلی خاطر، کسب زیبایی های حیات، تبدیل شخصیت و تولد دوبارۀ روح است.

کلمۀ ملکوت، در عهد جدید به معانی مختلفی بکار برده شده است.

این کلمه بعضی اوقات به معنی کنترل کردن زندگی فردی انسان ها، گاهی به معنی سلطنت عمومی میان انسان ها، گاهی به معنی کلیسا، گاهی به معنی مسیحیت، گاهی به معنی سلطنت هزار ساله و گاهی معنی آسمان و بهشت استعمال شده است. این کلمه به طور کلی به قلمرو سلطنت عیسی در قلب های ایماندارن اشاره می کند. این ملکوت به سوی ابدیت در پیش است و در موارد مختلف به جنبه ای از جنبه های فوق سوق می یابد.

برگرفته از کتاب راهنمای کتاب مقدس از انتشارات شورای کلیسایی 222