مقدمه ای بر رسالۀ اول یوحنا: عیسی، پسر خداست

مقدمه ای بر رسالۀ اول یوحنا: عیسی، پسر خداست

پیروان او باید در عدالت زیست کنند

متعلقان او باید یکدیگر را محبت نمایند

این رساله نیز همانند رساله به عبرانیان، به نام نویسنده و مخاطبین آن اشاره نمی کند. اگر چه به دلیل استفادۀ زیاد ضمایر «من» و «تو» به نظر می رسد که این رساله، نامه ای شخصی است، اما این طور  تشخیص داده شده است که این رساله، نامه ای در حال گردش در کلیساهای منطقۀ افسس بوده است و به وسیلۀ یوحنای رسول به نگارش در آمده است. تأکید اصلی این رساله ضرورت انجیل می باشد و نویسنده، شنوندگان را علیه بدعت های به وجود آمده ای که بعدها می توانست باعث کفر و انحراف از مسیحیت واقعی شود، هشدار می دهد.
یوحنا

بر حسب روایات، یوحنا اورشلیم را محل اقامت خویش قرار داد. او در آن جا از مادر عیسی تا آخرین لحظۀ عمرش مراقبت نمود و پس از سقوط اورشلیم، به افسس مهاجرت کرد: شهر افسس در آن زمان به تدریج به خاطر جمعیت زیاد مسیحیان، به صورت مرکز مسیحیت در آمد. یوحنا تا زمان پیری در آنجا ماند و رسالۀ اول، دوم و سوم یوحنا و مکاشفه را به رشتۀ تحریر در آورد. پولیکارپ، پاپیاس و ایگناتیوس از شاگردان یوحنا بودند که بعدها به ترتیب اسقف اسمیرنا، هیروپولیس و انطاکیه شدند.

زمینۀ رساله

در آن زمان، حدود 60 یا 70 سال از تولد کلیسا می گذشت. مسیحیت در بیشتر بخش های امپراتوری روم، مذهبی مهم به شمار می رفت و دارای نفوذ قابل ملاحظه ای بود. به طور طبیعی بسیاری در پی آن بودند که پیغام انجیل را با فلسفه و مکاتب مختلف در هم آمیزند. جلوه ای از «ناستیسیزم» کلیساها را به شکل از هم گسیخته ای در آورده بود. ناستیک ها تعلیم می دادند که در ذات انسان «دوالیزم» (دوگانگی) حاکم است. آن ها معتقد بودند که روح و جسم دو وجود منفک می باشند. گناه تنها در جسم ساکن است. روح می تواند به هیجان آید و به عالم خلسه فرو رود. جسم می تواند هر آن چه را که از آن لذت می برد، انجام دهد. به هر حال روح پرهیزکار همواره جسم شهوت ران را به همراه خود دارد. آن ها منکر تجسد الهی بودند و به نظر آن ها عیسی انسانی معمولی بود که به خیال بسیاری ذات الهی داشت.

در افسس، شخصی به نام کرینتوس رهبری این گروه از بدعت گزاران را به عهده داشت. او در حالی که بسیار شهوت ران بود، ادعا داشت که دارای تجربیات صوفی گرایانه و شناخت عمیق از خدا است. این رساله نشان گر آن است که یوحنای رسول با در نظر گرفتن این موقعیت، سعی بر آن دارد که عیسی را تجلی واقعی و جسمی خدا معرفی کند. او بر این مطلب تأکید خاص دارد که شناخت حقیقی خدا در تغییر اساسی اخلاقیات نمایان گر می گردد.

برگرفته از کتاب راهنمای کتاب مقدس از انتشارات شورای کلیسایی 222