مقایسۀ برخوردهای نبی و کاهن در عهدعتیق با وضعیت مردم

مقایسۀ برخوردهای نبی و کاهن در عهدعتیق با وضعیت مردم

در بیشتر دوران تاریخ اسرائیل، بین کاهنان و انبیا تنش وجود داشته است. خدا در نظر داشت که آن ها با یک دیگر کار کنند، اما کاهنان سازش فساد روحانی و اخلاقی را که اغلب در زندگی قوم خدا وجود داشت، پیش گرفتند.

(۱)کاهنان اغلب سعی داشتند وضعیت را در همان حال حفظ کنند: یعنی هنگامی که شرایط روحانی خوب نبود، آن ها طوری رفنار می کردند که گویی همه چیز به خوبی پیش می رفت. برای آن ها راحت تر بود که بدون اهمیت به چگونگی رفتار مردم در زمینه های دیگر زندگی شان فقط آن ها را در پیروی از چهارچوب رسمی و مراسم پرستش هدایت کنند. اگر چه آن ها ممکن بود عقیده داشته باشند معیار درست داشتن رفتار روحانی است، اما به نظر می رسید کاهنان اغلب در مواردی که عقاید، تأثیر منفی بر رفتار داشتند، بی توجه بودند.

(۲) انبیا برخلاف کاهنان در مورد شیوۀ زندگی، رفتار و مسائل اخلاقی سخن می گفتند، کسانی که برای حفظ رابطۀ درست با خدا به وظایف و مراسم مذهبی متکی بودند با هشدارها و توهین های شدید روبرو می شدند. حتی در صورتی که این امر موجب تنها ماندن انبیا می شد، آن ها ترجیح می دادند برای حقیقت مقاومت کنند. انبیای حقیقی می دانستند در صورتی که مردم اصول جاودانۀ خدا را در زندگی خود به شیوه ای عملی به کار نبرند دانش روحانی آن ها ارزش نداشت. نبی یک معلم اصلاح گر اخلاقی و برانگیزانندۀ افکار انسان بود. تلاش می شد گناه و سرکشی علیه خدا افشا شود تا مردم را به سوی زندگی مقدس بازگرداند. هدف، همواره به تشویق از دوری از گناه و وقف کامل به خدا بود.