کتاب افسانۀ معجرات قرآن:فصل اول، معجزات علمی- کُرَوی بودن زمین (قسمت چهارم)

کتاب افسانۀ معجرات قرآن:فصل اول، معجزات علمی- کُرَوی بودن زمین

(قسمت چهارم)

کُرَوی بودن زمین

فَلا أقسِمُ بِرَبِّ المَشَارِقِ وَالمَغَارِبِ إِنَّا لَقَادِرُونَ

قسم یاد می کنم به خداوند مشرق ها و مغرب ها که ما قادر هستیم (معارج، 40).

مهندس سادات در صفحۀ 34 کتاب خود مدعی است لازمۀ کثرت مشرق و مغرب، کروی بودن زمین است. زیرا اگر کروی نباشد فقط دارای یک مشرق و یک مغرب می شود. پس منظور از خدای مشرق ها و مغرب ها در چهلمین آیۀ سورۀ معارج، کروی بودن زمین است و این یک معجزۀ علمی است که قرآن 14 قرن پیش از آن با خبر بوده در حالی که بشر فقط صد و چند سالی است که آن را کشف کرده است.

در پاسخ باید بگوییم این آیه نیز همچون آیات پیشین که اشاره گردید اشکالات فراوانی دارد که علمی بودن آن را رد می کند. در نتیجه هیچ ربطی به اعجاز قرآن و کرویت زمین ندارد. اشکالات آن از این قرارند:

اشکال اول

اگر فرض کنیم حرف مهندس سادات درست است و کثرت مشرق ها و مغرب ها نشانۀ کروی بودن زمین است، این آیه با دو آیۀ دیگر قرآن تناقض پیدا می کند. در آیۀ 9 سورۀ مزمّل قرآن گفته شده است: رَبّ المشرق و المغرب لا اله الّا هُو فاتّخذه وکیلاً.

چنان که ملاحظه می کنید در این جا بر عکس سورۀ معارج مشرق و مغرب زمین به صورت مفرد آمده. در آیۀ 17 سورۀ الرحمن نیز آمده است: ربّ المشرقین و ربّ المغربین. و این نیز یعنی: خدای دو مشرق و دو مغرب.

اگر آن گونه که مهندس سادات می گویند کثرت مشرق ها و مغرب ها در سورۀ معارج نشانۀ کروی بودن زمین باشد یک مشرق و یک مغرب سورۀ مزمّل نشانۀ چگونه بودن زمین است؟ لذا دو مشرق و دو مغرب سورۀ الرحمن چطور؟

اگر بنا باشد ما نیز با قاعدۀ ایشان به موضوع نگاه کنیم و با شمردن تعداد مشرق و مغرب شکل زمین را ثابت نماییم باید بگوییم قرآن دچار پریشان گویی شده است. زیرا اگر لازمۀ کثرت مشرق ها و مغرب ها (معارج) کروی بودن زمین باشد لازمۀ یک مشرق و یک مغرب (مزمّل) نیز مسطح بودن زمین است زیرا یک مشرق و یک مغرب فقط زمانی با شکل زمین جور در می آید که زمین مانند سطح یک میز، صاف و مسطح باشد تا یک طرفش مشرق و طرف دیگرش مغرب محسوب شود.

اگر با همین قاعده جلو برویم، وضعیت دو مشرق و دو مغرب سورۀ الرحمن از این ها نیز بدتر می شود زیرا در این حالت نه تنها زمین باید مثل یک میز صاف و مسطح باشد بلکه باید دو عدد خورشید هم وجود داشته باشد که یکی از سمت چپ طلوع می کند و در سمت راست غروب نماید و آن دیگری از سمت راست طلوع کرده و در سمت چپ غروب کند تا زمین دارای دو مشرق و دو مغرب بشود و معنای این آیه درست از آب در بیاید. حال شما بگویید ما کدام یک از این آیه ها را به عنوان شکل زمین باور کنیم؟ چگونه باور کنیم که قرآن کروی بودن زمین را می دانست در حالی که سه نوع آیۀ متناقض با یکدیگر در سوره هایش وجود دارد.

ما تنها در صورتی می توانستیم بگوییم منظور آیۀ 40 در سورۀ معارج کرویت زمین است که به تنهایی در قرآن می بود و دو آیۀ دیگر در سوره های مزمل و الرحمن اصلاً وجود نداشت. البته آن هم با حذف اشکالات دیگر که جلوتر اشاره خواهیم کرد. آری هیچ کدام از این آیات ربطی به شکل زمین ندارند و اگر ربط داشته باشند نه تنها معجزه نیستند بلکه گواهی هستند بر بی خبر بودن قرآن از علم و واقعیت های جهان، زیرا بقالی که ماست را هم سفید بداند، هم سیاه و هم قرمز، به یقین از رنگ واقعی ماست بی خبر است.

حال بیایید قضیه را وارونه کنیم. بالفرض زمین مثل سطح یک میز، صاف و مسطح می بود و علم امروز هم کشف می کرد که زمین شکلی مسطح دارد. آن وقت امثال جناب سادات آیۀ 9 سورۀ مزمل را عَلَم می کرد و همه جا در بوق کرنا می دمید و می گفت:

«ایها الناس ببینید معجزۀ علمی قرآن را!! قرآن گفته خدای مشرق و مغرب را به صورت مفرد بکار برده یعنی یک مشرق و یک مغرب و این در صورتی صحیح است که زمین مسطح باشد. قرآن 14 قرن پیش این موضوع را می دانست پس این یک معجزه است».

آری اگر  چنین می شد مهندس سادات همین حرف را می زد و هیچ صحبتی هم از آیات 40 معارج و 17 الرحمن به میان نمی آورد درست همان گونه که امروز هیچ صحبتی از آیات 9 مزمل و 17 الرحمن نمی کند. زیرا خوب می داند که اگر این دو آیه را مطرح کند محکوم خواهد شد و هیچ کس حرفش را نخواهد پذیرفت.

اشکال دوم

آن هایی که از تعبیر مشارق و مغارب، کرویت زمین را استخراج می کنند آیۀ 19 سورۀ نوح را هم خوانده اند؟

وَاللهُ جَعَلَ لَکُمَ الارضَ بِسَطَا   خداوند زمین را برای شما مانند سفره ای گسترانید.

در این آیه زمین به یک سفرۀ پهن تشبیه شده است سفرۀ پهن شده یک سطح مسطح است و هرگز صورت کروی ندارد. آقایانی که از تشبیه زمین به گهواره، حرکت زمین را استخراج می کنند چرا در این آیه سکوت کرده اند و از تشبیه زمین به سفرۀ پهن شده، مسطح بودن زمین را استخراج نمی کنند؟؟

مسلماً اگر زمین مسطح می بود و شکل کروی نداشت امثال مهندس سادات این آیه را دلیلی بر مسطح بودن زمین می دانست و آیۀ 9 سورۀ مزمل (یک مشرق و یک مغرب) را هم به آن می افروزد و معجزۀ علمی بزرگی از این دو آیه درست می کرد و به خورد مردم ساده دل می داد. اگر به نظر ایشان آیۀ 40 سورۀ معارج، کروی بودن زمین را اثبات می کند ایۀ 19 سورۀ نوح نیز مسطح بودن زمین را ثابت می نماید حال شما قضاوت کنید کدام یک از این دو را باید قبول کنیم؟ دم خروس را یا قسم حضرت عباس را؟؟

کاملاً روشن است آقایان در چنین مواردی با لباس منطق ظاهر می شوند و می گویند منظور از سفره در این آیه، شکل سفره نیست بلکه چون سفره شامل نعمات و خوردنی هاست از جهت داشتن نعمت، زمین را به سفره تشبیه کرده است. اگر دقت کنید ما هم در مورد تشبیه زمین به گهواره همین حرف را می زنیم که ایشان این جا می زنند. ما نیز می گوییم منظور قرآن در آیۀ 53 سورۀ طه، حرکت گهواره نیست بلکه چون گهواره محل رشد و پرورش کودک است زمین را از جهت مکان رشد و پرورش انسان بودن به گهواره تشبیه کرده  و واقعیت نیز در مورد هر دو آیۀ سورۀ نوح (تشبیه سفره) و سورۀ طه (تشبیه گهواره) همین است و جز این نیست. قرآن فقط همین را گفته و اصلاً حرفی از معجزه و علم ندارد بلکه حضرات آقایاط معجزه ساز هستند که حرف در دهان قرآن گذاشته و با پیچیده تر ساختن قضیه باعث این همه مجادلات شده اند.

اشکال سوم

کرویت زمین چیزی نیست که در عصر جدید کشف شده باشد. فیثاغورث فیلسوف یونانی، 1200 سال قبل از محمد به کرویت زمین پی برده بود. وی در قرن ششم قبل از میلاد بر اساس پایۀ سایه ای منحنی که از زمین روی ماه افتاده بود اعلام کرد زمینی که ما روی آن هستیم کروی است. پس از وی ارسطو و بطلمیوس نیز این موضوع را تأیید کردند و آن قدر مشهور شده بود که در اوستا کتاب مقدس زرتشیان نیز به کرویت زمین اشاره شده است. با این وصف حتی اگر محمد از کرویت زمین باخبر بوده باشد هیچ معجزه ای در کار نیست و معجزه را فیثاغورث انجام داده است.

اشکال چهارم (تیر خلاص)

با توجه به نسبی بودن جهت های جغرافیایی (مشرق، مغرب، شمال، جنوب) در تمامی انواع شکل ها (هرمی، استوانه ای، مکعبی و …) حتی در یک سطح مسطح می تواند هزاران مشرق و هزاران مغرب وجود داشته باشد به شرطی که کاملاً به صورت نسبی به قضیه نگاه شود. درست همان طور که مهندس سادات نگاه می کند. اگر به استدلال مهندس سادات دقت کنید استدلال او یک استدلال کاملاً نسبی از مشرق و مغرب است زیرا وی می گوید: به علت کروی بودن زمین تعداد مغرب و مشرق آن سر به بی نهایت می گذارد زیرا هر نقطه از زمین در هر لحظه برای عده ای مشرق و برای عده ای دیگر مغرب می باشد.

در جهان کنونی ما گروهی وجود دارد مرسوم به «زمین تخت گرایان» که به اشتباه معتقدند زمین مسطح است و کروی نیست. ایشان می گویند خورشید بسیار بسیار کوچک تر از زمین است و روی زمین در حرکت می باشد. به هر شهری که نزدیک می شود آن شهر را روشن (روز) می کند و از هر شهری که دور می شود غروب صورت می گیرد و شب فرا می رسد.

کاری به اشتباه بودن تفکر «زمین تخت گرایان» نداریم ولی این نمودار، ثابت می کند حتی اگر زمین مسطح بود باز هم می توانست هزاران مشرق و هزاران مغرب داشته باشد. اگر هر کدام از نقطه های  m, z, s, wرا در این نمودار مسطح، یک شهر حساب کنید خواهید دید همان استدلالی که مهندس سادات کرده روی این سطح مسطح نیز اتفاق می افتد. شهر z در مشرق شهر m قرار دارد ولی همین شهر نسبت به شهر s در مغرب قرار گرفته است. شهر s نیز درست همین وضعیت را نسبت به شهرهای w و z دارد. اگر شهرهای بی شماری روی این سطح فرض کنیم، تعداد بی شمار نقطه های مشرق و مغرب روی این سطح وجود خواهد داشت. به عبارت ساده تر و عین همان جملۀ مهندس سادات، هر نقطه روی این زمین مسطح، در هر لحظه برای عده ای مشرق و برای عده ای دیگر مغرب محسوب می شود.

پس اگر همچون گروه «زمین تخت گرایان» کسی نداند زمین کروی است و آن را مسطح فرض کند و هر روز، خورشیدی را در آن ببیند که گویی در آسمان حرکت می کند و از یک طرف (مشرق) و در طرف دیگر (مغرب) غروب می کند باز هم می تواند حرف از کثرت مشرق ها و مغرب ها بزند و بگوید قسم به خداوند مشرق ها و مغرب ها، زیرا می داند هر شهر نسبت به یکی از شهرهای همسایه اش مشرق است و نسبت به دیگری مغرب. این جاست که باید از جناب مهندس بپرسیم شما چگونه فهمیدید منظور قرآن از عبارت مشرق ها و مغرب ها کرویت زمین است؟ از کجا نفهمیدید منظورش استوانه ای بودن یا هرمی بودن زمین نیست؟ زیرا چنین استدلالی که شما می کنید حتی در یک شکل مکعب یا سطح مسطح نیز می تواند اتفاق بیفتد، آیا این گونه نیست؟

برگرفته از کتاب افسانۀ معجزات قرآن

نوشتۀ بهزاد پوربیات