معنای خون مسیح چیست؟

عبارت "خون مسیح" بارها در عهد جدید استفاده شده و تجلی مرگ فداکارانه و کفاره کامل گناهان ما بوسیله عیسی است. وقتی که به نجات دهنده‌ خود اشاره می کنیم این شامل حقیقتی است که خون او به معنای خاص بر صلیب بریخت. اما به طور خاص به این مطلب اشاره می کنیم که خون او برای گناهکاران بریخت و جان داد. خون مسیح قدرت کفاره گناهان بی شمار افراد بی شماری را که در طی همه اعصار مرتکب شده‌اند دارد و برای همه آنانی که ایمانشان بر این خون است، نجات خواهند یافت.

خاستگاه حقیقت خون مسیح به عنوان ابزاری برای کفاره گناه، شریعت موسی است. سالی یک بار کاهن باید خون حیوانات قربانی شده را بر مذبح هیکل می پاشید و این کار را برای آمرزش گناهان قوم انجام می داد (عبرانیان ۲۲:۹). اما این خون قربانی تأثیری محدود داشت. برای همین باید برای بارها و بارها تقدیم می شد. این در واقع سایه‌ای از آن قربانی "یک بار برای همیشۀ" عیسی بود که بر صلیب تقدیم شد (عبرانیان ۷:۷). وقتی که این قربانی تقدیم شد دیگر احتیاجی به خون گاوها و بزها نبود.

خون عیسی، اساس عهد جدید است. یک شب پیش از آن که عیسی مصلوب شود جام شراب را برداشته و به شاگردانش می دهد و می گوید: «این جام، عهد جدید است در خون من، که به ‌خاطر شما ریخته می شود» (لوقا ۲۰:۲۲). ریخته شدن شراب در جام، سمبلی از خون عیسی بود که باید برای همه کسانی که به او ایمان می آوردند، ریخته می شد. با ریخته شدن خونش بر صلیب، عیسی همه الزام برای قربانی نمودن دائمی حیوانات را به پایان رساند. خون آنها برای پوشاندن گناهان انسانها کفایت نمی کرد، مگر برای مدتی کوتاه. زیرا گناه علیه خداوند قدوس و ابدی نیازمند یک قربانی مقدس و ابدی بود.

«امّا آن قربانیها هر سال یادآور گناهانند» (عبرانیان۳:۱۰). این در حالی بود که خون گاوها و بزها به یادآورنده گناه بود. «بلکه به خون گرانبهای مسیح، آن برۀ بی عیب و بی نقص» (اول پطرس ۱۹:۱). تمامی جریمه گناهانی را که ما باید پرداخت می نمودیم پرداخت و دیگر ما احتیاجی نداریم که برای گناهان خود قربانی بگذرانیم. عیسی در حالی که داشت جان می داد، گفت: «تمام شد.» و واقعاً هم منظورش همین بود که کل کار نجات برای ما تا ابد کامل شد (عبرانیان ۱۲:۹).

خون مسیح نه تنها ایمانداران را از گناه و مجازات ابدی می رهاند، بلکه خون او «وجدان ما را از اعمال منتهی به مرگ پاک خواهد ساخت تا بتوانیم خدای زنده را خدمت کنیم» (عبرانیان ۱۴:۹). این بدان معنا است که ما نه تنها از تقدیم قربانی خلاص شده‌ایم کاری که برای دستیابی به نجات بیهوده بود، بلکه ما از تکیه بر کارهای بی ارزش و بی ثمر جسم آزاد شده‌ایم تا بتوانیم خدا را خشنود سازیم. زیرا خون مسیح ما را نجات بخشیده و اکنون ما در مسیح خلقتی تازه‌ای هستیم (دوم قرنتیان ۱۷:۵). و توسط خون او آزاد شده‌ایم تا خداوند زنده را خدمت کرده، نامش را جلال دهیم و تا ابد در او شادی کنیم.

منبع مقاله: www.gotquestions.org