معرفی کتابهای کتاب مقدس: رومیان

کتاب رومیان   Romans

کتاب رومیان در کل از ۱۶ فصل و ۴۳۳ آیه تشکیل شده و هدف اصلی پولس در رومیان، ارائه انجیل یا همان ”خبر خوش“ است که شامل طرح نجات و عدالت خدا برای تمامی بشریت به طور یکسان، چه یهودی و چه غیر یهودی می‌شود. کتاب رومیان شاهکار پولس رسول و خلاصه‌ای از الهیات مسیحی است که با دقت بنا شده و طرح خدا برای نجات بواسطه فیض، از طریق ایمان به عیسی مسیح را توضیح می‌دهد. پولس با الهام الهی، حقایقی را مکشوف کرد که هنوز و تا به امروز بوسیله ایمانداران دنبال می‌شود.

  نویسنده

پولس بدون هیچ تردیدی نویسند این رساله بوده است، شواهد و مستندات زیادی برای اثبات پولس به عنوان نویسندة کتاب وجود دارد، سبک نگارش، الهیات، و واژه‌ها، همگی بر نویسنده بودن پولس دلالت دارد. البتّه، در واقع خود رساله نیز در اولین آیه اعلام می‌کند که نویسنده آن پولس است (۱:۱).
پولس وقتی که این رساله را به رومیان می‌نوشت هرگز به روم نرفته بود، هر چند او به وضوح تمایل خود را برای سفر به روم در آینده نزدیک ابراز می‌کند (اعمال ۱۹: ۲۱؛ رومیان ۱: ۱۰-۱۲). او به بیست و شش فرد مختلف با نام سلام می‌رساند، اغلب آنها این نامه را از شخصی دریافت می‌کردند که او را نمی‌شناختند. بدون شک آنها از پولس چیزهایی شنیده بودند و با دریافت این نامه، مورد احترام نیز قرار گرفتند؛ اما پولس همیشه از فرصت برای برقرار کردن ارتباط شخصی با مخاطبان خود استفاده می‌کرد تا بتواند پیام انجیل را بهتر به دیگران برساند.

  زمینه

رومیان یکی از طولانی‌ترین رساله‌های پولس و دارای استدلالی موزون و نظام‌مند است. پولس هدف خود را از این رساله در ۱: ۱۶-۱۷ اعلام می‌کند: انجیل قوت خداست، برای نجات هر کس که ایمان آورد، و این همان عدالت خداست که مکشوف شده است. پولس ضرورت رستگاری از طریق ایمان را بدلیل وجود گناه، توضیح می‌دهد (۱: ۱۶ – ۴: ۲۵). او سپس دلایل رستگاری بواسطه ایمان را چه از نظر تجربه زمان حاضر و چه از نظر امید در آینده، تجزیه و تحلیل می‌کند (۵: ۱ – ۸: ۳۹).
او در سه فصل بعدی، غم و اندوه خود را از اینکه بسیاری از هموطنان اسرائیلی او انجیل را نمی‌پذیرند بیان می‌کند، و می‌گوید که او در حال بررسی مفاهیم الهیاتی در این مورد است (فصل ۹-۱۱). او با شرح اینکه چگونه انجیل باید زندگی روزمره هر فردی را تحت تاثیر قرار دهد رساله خود را به پایان می‌برد (فصل ۱۲-۱۶). پولس این رساله را در حدود سال ۵۷ پس از میلاد نوشته است.

  تاریخچه

پولس رسول این رساله را در سال ۵۷ پس از میلاد در یکی از شهرهای یونان بنام کنخریا نوشته است؛ درست سه سال پس از اینکه نرون ۱۶ ساله بر تخت سلطنت امپراطوری روم نشسته بود. وضعیت سیاسی در پایتخت هنوز برای مسیحیان روم رو به وخامت نگذاشته بود، و نرون هنوز شروع به آزار و اذیت مسیحیان نکرده بود تا اینکه او آنها را پس از آتش سوزی بزرگ روم در سال ۶۴ میلادی مقصر شناخته و آنها را سپر بلا کرد. بنابراین، پولس این نامه را زمانی به کلیسایی در روم نوشته که در آرامش نسبی قرار داشتند؛ اما کلیسایی که او احساس می‌کرد نیاز به یک مقدار تعلیم از آموزه‌های اساسی انجیل دارند.
اشاره به کنخریا، به عنوان شهر بندری قرنتس (۱۶: ۱) و برخی جزییات دیگر، اکثر محقّقین را به این فرض واداشته که قرنتس همان شهر کنخریا است؛ پولس احتمالا در آنجا با یک آرایه متنوع از مردم و شیوه‌های زندگی آنها مواجه می‌شود، از ملوانان خشن و تجار دقیق و تنگ نظر تا بت پرستان ثروتمند و مسیحیانی که به بردگی گرفته شده بودند. این شهر برجسته یونانی یک چشمه از فساد جنسی و پرستش بت نیز بود. بنابراین، هنگامی که پولس به رومیان در مورد گناهکار بودن طبیعت انسان یا قدرت فیض خدا نوشت که به طور معجزه آسا و به طور کامل زندگی‌ها را تغییر می‌دهد؛ او دقیقا می‌دانست که از چه چیزی صحبت می‌کند، این چیزی بود که هر روز در جلوی چشمش رژه می‌رفت.

  کاربرد

نامه به رومیان به عنوان روشن‌ترین و منظم‌ترین ارائه دهنده آموزه‌های مسیحی در تمام کتاب مقدس شناخته می‌شود. پولس این مبحث را با چیزی شروع می‌کند که به راحتی در دنیا قابل مشاهده است، یعنی گناهکار بودن تمام بشریت. همه مردم به خاطر طغیان در برابر خدا، محکوم هستند. با این حال، خدا بواسطه فیض خود به ما راه نجاتی نشان می‌دهد که همانا ایمان به پسرش، عیسی مسیح است. وقتی ما عادل شمرده می‌شویم، فدیه شده و از زیر محکومیت نجات می‌یابیم زیرا خون مسیح گناهان ما را می‌پوشاند. اما پولس روشن ساخته است که پیروی ایمانداران از خدا سبب توقف روند رستگاری نمی‌شود؛ بلکه ادامه یافته و هر یک از ما را تقدیس و مقدس می‌سازد چنانچه در پیروی از او مشتاق و پیگیر باقی می‌مانیم؛ پولس در ارتباط با این مبحث یک راهکار کامل و منطقی ارائه می‌دهد که چگونه یک فرد می‌تواند از زیر قدرت و محکومیت گناه نجات پیدا کند.

  جمع بندی

موضوع اصلی و به تصویر کشیده شده نامه پولس به رومیان، همانا مکاشفه و عدالت مکشوف شده خدا در طرح او برای نجات بشر گناهکار است، چیزی که کتاب مقدس به آن انجیل یا ”خبر خوش“ می‌گوید؛ ”زیرا که از انجیل مسیح عار ندارم چونکه قوت خداست، برای نجات هر کس که ایمان آورد، اول یهود و پس یونانی، که در آن عدالت خدا مکشوف می‌شود، از ایمان تا ایمان، چنانکه مکتوب است که عادل به ایمان زیست خواهد نمود“ (۱: ۱۶-۱۷).
در واقع رساله به رومیان، اثری کلاسیک است. این کتاب برای نجات نیافتگان، به تفصیل وضعیت گناه آلود و از دست رفتة آنان و نقشة عادلانة خدا برای نجات ایشان را به روشنی شرح می‌دهد. نوایمانان چیزهای زیادی دربارة وضعیت جدیدشان در مسیح و پیروزی از طریق قدرت روح‌القدس را می‌آموزند. ایمانداران قدیمی نیز با طیف گسترده‌ای از حقایق مسیحی، از جمله الهیاتی، نبوّتی و کاربردی روبرو می‌شوند.
ساختار رساله رومیان نشان دهنده اهمیت این کتاب در زندگی روزمره هر یک از ماست. رساله با یازده فصل آموزه‌های الهیاتی شروع، و سپس با پنج فصل از تعلیمات عملی به پایان می‌رسد. این اتحاد و پیوند مابین آموزه‌های الهیاتی و زندگی روزمره برای مسیحیان را نشان می‌دهد که از اهمیت کاملا بسزایی برخوردار است نسبت به هر آن چیزی که ما باور می‌کنیم و اینکه چگونه با آن باور زندگی می‌کنیم.

برگرفته از وب سایت: www.razgah.com