معرفی کتابهای کتاب مقدس: اول تسالونیکیان
رساله اول تسالونیکیان First Thessalonian
کتاب اول تسالونیکیان نیز شامل یکی دیگر از نامه‌های پولس رسول به ایمانداران است و در کل از ۵ فصل و ۸۹ آیه تشکیل شده و شاید یکی از اولین نامه‌های الهامی پولس باشد.
گرچه اول تسالونیکیان از موضوعات متنوعی تشکیل شده، اما به نظر می‌رسد آموزه‌های مسائل مربوط به دوران آخرت در هر دو نامه به تسالونیکیان غالب شده است. هر فصل از اول تسالونیکیان با استناد به دومین بازگشت مسیح به پایان می‌رسد.
نویسنده
اول تسالونیکیان یک رساله خاص پولس رسول است و بوسیله هیچ یک از محققین کتاب مقدس رد نشده است؛ و پولس دو بار خود را نویسنده این نامه اعلام می‌کند (۱: ۱؛ ۲: ۱۸).
پولس اولین نامه خود به کلیسای تسالونیکی را از قرنتس در سال ۵۱ پس از میلاد نوشت، درست چند ماه پس از اینکه در دومین سفر بشارتی خود برای ایمانداران تسالونیکی موعظه کرده بود. پولس، سیلاس، و تیموتائوس در تحت فشار مجبور به ترک شهر از طریق بیریه به سمت آتن شدند؛ اما پس از مدت کوتاهی در آتن، پولس احساس کرد که نیاز به داشتن اطلاعات و خبرهایی از کلیسای تازه تاسیس در تسالونیکی دارد، پس از اینرو تیموتائوس را برای خدمت و بشارت در میان نو ایمانان به تسالونیکی فرستاد. پولس می‌خواست از ایمان ایشان اطمینان حاصل کند زیرا این امکان وجود داشت که برخی از معلمان دروغین در بین آنها نفوذ کرده باشند، ایماندارن جدید در تسالونیکی همواره با مخالفت شدید یهودیان و غیر یهودیان روبرو بودند؛ به هر حال، تیموتائوس خیلی زود و با خبرهای خوب بازگشت و باعث شد تا پولس برای تشویق و ترغیب نو ایمانان تسالونیکی دست به قلم ببرد.
زمینه
پولس این نامه را برای تشویق ایمانداران جدید نوشت تا ایشان را در ایمانشان استوار کند. تا آنها را از وضعیت ابدی ایمانداران پس از مرگ مطمئن سازد، تا ”آمدن خداوند“ را به آنها یادآوری کند (۴: ۱۵)، و آنها را به به یک زندگی خدا پسندانه تشویق و ترغیب کند. او از آنها تقاضا کرد تا با یکدیگر در صلح باقی بمانند و ”در هر امری شاکر باشند“ (۵: ۱۸). تسالونیکیان که امروز بنام تسالونیکی شناخته شده و در یونان قرار دارد، در آن دوران پایتخت مقدونیه رومیان بود؛ و بر روی مسیرهای تجاری مهم قرار داشت. پولس در دومین سفر بشارتی خود از تسالونیکی نیز بازدید کرد اما به دلیل مخالفت یهودیان مجبور به فرار شد. او تیموتائوس را برای خدمت به کلیسای تسالونیکی فرستاد کلیسایی که تا حد زیادی از مسیحیان غیر یهودی تشکیل شده بود و تیموتائوس نیز از آنجا خبرهای خوشی در ارتباط با ایمان آنها برای پولس آورد (۳: ۶). این اولین نامه پولس به کلیسای تسالونیکی است که در حدود سال ۵۱ پس از میلاد نوشته شده است.
تاریخچه
پولس چندی پس از بنای کلیسا در تسالونیکی، آنجا را ترک کرد؛ و اولین نامه خود به آنها را چند ماه بعد از ترک تسالونیکی نوشت. در کتاب اعمال، لوقا ثبت کرده است که پولس در سه روز سبت برای یهودیان در کنیسه محلی موعظه کرد (اعمال ۱۷: ۲). گرچه اغلب محققین کتاب مقدس بر این باورند که پولس برای مدت سه ماه و بیشتر از صرفا سه هفته در تسالونیکی باقی ماند، چون او باید آنقدر آنجا مانده باشد تا بتواند بیش از یک بار هدایای کلیسای فیلیپیان را دریافت کرده باشد (فیلیپیان ۴: ۱۵-۱۶). خدمت پولس در تسالونیکی به وضوح نه تنها سبب لمس یهودیان بلکه باعث لمس غیر یهودیان نیز گردید. بسیاری از غیر یهودیان از زمینه بت پرستی به کلیسا آمده بودند، که گویا یک مشکل یا یک مسئله خاص در میان یهودیان آن زمان نبود (۱: ۹).
کاربرد
هر کسی مایل است برخی از بینش خود نسبت به آینده را برای خودش نگه دارد، اما چقدر بیشتر از آن وقتی است که به زمانی فکر کنیم که دنیا به پایان خودش برسد. اول تسالونیکیان با عباراتی کاملا واضح از کتاب مقدس برای مسیحیان روشن می‌سازد که زمان وجد و شادی ایمانداران فرا خواهد رسید، رویدادی که پس از هفت سال مصیبت عظیم براه خواهد افتاد. در حیرت و ناباوری، مسیح برای قوم خود باز خواهد گشت. مردگان ایماندار به مسیح، اول از همه قیام خواهند کرد و آنانی که هنوز زنده هستند به دنبال او براه خواهند افتاد. همه ایماندارن مسیح را در آسمان ملاقات خواهند کرد و تا ابد با خداوند خواهند بود (۴: ۱۶-۱۸).
آموزه بازگشت عیسی مسیح برای ایمانداران را می‌توان در فرایند زیر خلاصه کرد؛ یک ایماندار تا زمان بازگشت مسیح:
- در قلبش هیچ بتی ندارد.
- همچنان به خدمت خدا مشغول است.
- در ارتباط و در رابطه با دیگران کاملا با محبت است.
- ذهن و افکارش پریشان نیست.
- خود را از زندگی گناه آلود به دور نگه می‌دارد.
جمع بندی
پولس در تحت تاثیر وفاداری کلیسای تسالونیکیان در برابر آزار و اذیت، این رساله را نوشت تا مسیحیان این کلیسا را با این هدف تشویق کند که آنها باید همچنان به زندگی خدا گونه خود ادامه دهند. پولس می‌دانست که ایمانداران ممکن است در معرض تعلیم آن گروه از کسانی قرار گیرند که در مخالفت با راه عیسی مسیح و فیض خدا هستند. و پولس همچنین درک کرده بود تا زمانی که این کلیسای جوان به بالغ شدن در ایمان ادامه می‌دهد، خطر چنین معلمان دروغینی در طول زمان نیز افزایش پیدا می‌کند.
با یک چنین بینشی، پولس به ایمانداران تعلیم داد که هر رشد روحانی در نهایت توسط امید آنها به بازگشت نهایی عیسی مسیح است که به بار خواهد نشست. پولس هرگز مایل نبود که به سادگی مردم را با خود شیرینی به سمت خود بکشاند، زیرا او می‌دانست که در نهایت چیزی که زندگی را تغییر می‌دهد همانا بطور مداوم راه رفتن در قدرت روح خداست؛ از اینرو، وقتی گروهی از نو ایمانان مسیحی با سوالات و ابهاماتی روبرو می‌شدند، پولس امید به بازگشت مسیح را برای آنها بازگو می‌کرد که هم سبب آرامی ایشان در میان انبوه سوالات و هم سبب ایجاد انگیزه برای یک زندگی خدا گونه بود.
برگرفته از وب سایت: www.razgah.com
دریافت لینک کوتاه این نوشته:
|
کپی شد! |
