معرفی عهد جدید: رسالات زندان- رسالۀ افسسیان (فصل شانزدهم)

معرفی عهد جدید

رسالۀ افسسیان

زمینه

لزوم نوشتن نامه به فلیمون و ارسال نامه به آسیای صغیر فرصتی پیش آورد که نامه‌های دیگری نیز فرستاده شود. احتمالاً در سال ۶۰ یا ۶۱ میلادی رسالۀ افسسیان که یک رسالۀ کلی بود و می‌بایستی توسط کلیسای افسس به سایر کلیساهای استان فرستاده شود و رسالۀ کولسیان که مستقیماً به کلیسای شهر کولسی ارسال گردیده، نوشته شدند. حامل، تیخیکس نام داشت که انیسیمس همراه او رفت (افسسیان ۲۱:۶، کولسیان ۷:۴-۹). همراهان پولس در موقع نوشتن نامه‌ها عبارت بودند از ارسترخس، یکی از نمایندگان اعزامی به اورشلیم (اعمال ۴:۲۰)، و اپفراس، از اهالی آسیای صغیر، و لوقا «طبیب حبیب» و دیماس. مرقس در این موقع به پولس ملحق شده بود و از قرار معلوم در نظر داشت به آسیای صغیر مسافرت کند (کولسیان ۱۰:۴) زیرا پولس دربارۀ او به کلیسای کولسی سفارش کرده بود. نام یسوع ملقب به یسطس که از همکاران یهودی وی بود در جای دیگری وجود ندارد. چون نام این اشخاص هم در رسالۀ کولسیان و هم در نامۀ فلیمون وجود دارد معلوم می‌شود که هر دو تقریباً در یک موقع نوشته شده‌اند.

رسالۀ افسسیان وقتی نوشته شد که کلیساهای زیادی تأسیس شده بود و پولس فرصت داشت در مورد مفهوم این سازمان جدیدی که به وجود آمده بود تفکر نماید. در این رساله کلمۀ «کلیسا» به معنای جهانی و همگانی آن به کار برده شده است نه به معنی یک جماعت محلی. هدف این رساله عبارت است از نشان دادن وضع جدیدی که غیریهودیان در مسیح دارند و مفهوم سرّی بدن مسیح را روشن می‌سازد که در آن یهود و غیریهود و غلام و آزاد همه یکی شده‌اند.

محتوا

موضوع اصلی رساله به افسسیان عبارت است از کلیسا. مخاطب رساله ایمانداران جدیدی نیستند بلکه کسانی که در تجربیات روحانی رشد کرده‌اند و مایلند در این مورد عمیق‌تر شوند. چند موضوع چندین بار تکرار شده است. نیمۀ اول رساله مربوط است به نقشۀ ازلی الاهی در مورد تأسیس کلیسا (۴:۱و۵و۹و۱۱و۱۳و۲۰و۴:۲و۶و۱۰و۱۱:۳) که در آن نقشۀ خدا برای نجات تشریح گردیده است. در نیمۀ دوم رفتار شخص ایماندار مورد بحث قرار گرفته (۱:۴و۱۷و۱:۵و۸و۱۵) و با رفتار گذشتۀ او در جهان مقایسه شده است (۱:۲). حوزۀ فعالیت مسیحی عبارت است از «جاهای آسمانی» (۳:۱و۱۰و۲۰و۶:۲و۱۰:۳و۱۲:۶) که مقصود از آن قلمرو روحانی است. نیروی محرکۀ حیات کلیسا روح القدس است که مُهر تأیید (۱۳:۱) و وسیلۀ دسترسی به خدا (۱۸:۲) و سرچشمۀ حقایق مکشوف شدۀ الاهی (۱۵:۳) و رمز قدرت روحانی (۱۶:۳) و پیوند اتحاد (۳:۴و۴) و راهنمای فکر و سخن (۳۰:۴) و به وجود آورندۀ شادی (۱۸:۵) و سلاح روحانی (۱۷:۶) است.

فهرست مطالب رساله به افسسیان که ذیلاً ذکر می‌گردد به طور کاملاً واضحی مسیحی را از درک سرچشمۀ نجات در فکر و عمل خدای تثلیث به طرف جنبۀ عملی این نجات در زندگی روزانه رهبری می‌کند.

فهرست مطالب

افسسیان: رساله در مورد کلیسا

قسمت اول- مقدمه    ۱:۱و۲

قسمت دوم- تأسیس کلیسا    ۳:۱-۱۴
به وسیلۀ پدر     ۳:۱-۶
از طریق روح‌القدس    ۱۳:۱و۱۴

قسمت سوم- آگاهی کلیسا: دعا    ۱۵:۱-۲۳
در بارۀ امید دعوت
دربارۀ میراث در مقدسین
دربارۀ رهبری مسیح

قسمت چهارم- به وجود آمدن کلیسا   ۱:۲-۱۰
تشکیل‌دهندگان آن: فرزندان غضب
وسیله: فیض الاهی
هدف: کارهای نیکو

قسمت پنجم- هماهنگی کلیسا   ۱۱:۲-۲۲
اتحاد یهود و غیریهود در مسیح

قسمت ششم- دعوت کلیسا   ۱:۳-۲۱
کشف حکمت خدا    ۱:۳-۱۳
ادراک پری خدا: دعا    ۱۴:۳-۲۱

قسمت هفتم- رفتار کلیسا    ۱:۴-۹:۶
خدماتش: اتحاد در گوناگونی    ۱:۴-۱۶
معیارهای اخلاقی آن    ۱۷:۴-۱۴:۵
رفتار گروهی در جهان   ۱۵:۵-۲۱
معیارهای داخلی آن    ۲۲:۵-۹:۶

قسمت هشتم- جنگ کلیسا    ۱۰:۶-۲۰

قسمت نهم- خاتمه  ۲۱:۶-۲۳

ارزیابی

اگر رومیان را حاوی تعلیمی بدانیم که پولس در اولین ملاقات خود به کلیساها می‌داد، باید رسالۀ افسسیان را نمونه‌ای از روش «درس کتاب‌مقدس» پولس به حساب آوریم. غالب مطالب عنوان شده را می‌توان در سایر رسالات پولس یافت و مسائل مربوط به الاهیات و اخلاق مذکور در آن را هم می‌توان در رسالات دیگر پیدا کرد. ولی بافت کلی رساله، کلیسا را نشان می‌دهد که یک بدن زنده متشکل از یهود و غیریهود بوده و مجهز به معیارهای خود و مشغول نبرد روحانی است. هدف نهایی آن عبارت است از «یگانگی ایمان…و معرفت تام پسر خدا….به اندازۀ قامت پری مسیح» (۱۳:۴).

برگرفته از کتاب معرفی عهدجدید (انتشارات حیات ابدی)
نوشتۀ مریل سی تنی
ترجمۀ ط. میکائیلیان