مسیر و اتفاقات سفر دوم بشارتی پولس رسول چگونه بود؟
(به اعمال رسولان ۱۵: ۳۶ تا ۱۸: ۲۲ مراجعه شود.)
– خدمت پولس در یونان، حدود ۵۰-۵۳ میلادی
در این سفر، سیلاس پولس را همراهی می نمود (۱۵: ۴۰). اطلاعات زیادی از سیلاس در دست نیست. اولین بار تحت عنوان یکی از رهبران کلیسای یهودیه به این شخص اشاره می شود (۱۵: ۲۲ و ۲۷ و ۳۲). او نیز همانند پولس، یهودیِ تابع روم بود (۱۶: ۲۱ و ۳۷). او همراه ارسال نامۀ اورشلیم، به میان غیر یهودیان فرستاده می شود (۱۵: ۲۷). سیلاس، سلوانس نیز خوانده شده است. او بعد به پولس زمانی که رساله های تسالونیکیان را می نوشت، ملحق شد (۱تسالونیکیان ۱: ۱، ۲تسالونیکیان ۱: ۱). سیلاس رسالۀ اول پطرس را به رهبران اولیه می رساند (۱پطرس ۵: ۱۲).
پولس و برنابا به خاطر مرقس از هم جدا شدند و بعدها دوباره با هم همکاری نمودند (۱قرنتیان ۹: ۶؛ کولسیان ۴: ۱۰).
مرقس که به یوحنای مرقس ملقب بود، طی اولین سفر بشارتی پولس، از آن ها جدا شد و برگشت (۱۳: ۱۳). شاید او می ترسید و یا این که هنوز جهت بشارت به غیر یهودیان متقاعد نشده بود. اما حالا او می خواست که دوباره برود. اما پولس نمی پذیرد
– بازدید مجدد کلیساها، ۱۶: ۱-۷
پولس در لستره، تیموتائوس را یافت و او را با خود برد (۱۶: ۱). از آن زمان به بعد تیموتائوس یار همیشگی پولس شد و با او در همه جا همراه بود.
به نظر می رسد که پولس عازم افسسِ «آسیا» بود. اما خدا مانع می شود (آیۀ ۶). او سپس به سمت شمال یعنی بطنیا می رود. خدا دوباره مانعی بر سر راه او ایجاد می کند (آیۀ ۷). او بدین ترتیب به طرف شمال غربی بر می گردد و به ترواس می رود. حتی پولس نیز گاهی اوقات در شناخت و درک ارادۀ خدا می بایست صبر می کرد.
– ترواس، فیلیپی
در ترواس (باید توجه داشت که همان تروای باستانی که کمی دورتر یعنی در ۳۰ کیلومتری این منطقه در یک گودال واقع شده بود، نیست)، لوقا به این گروه ملحق می شود (به کلمات «آنها» در آیۀ ۸ و «ما» در آیه ۱۰ دقت کنید)، و با آن ها به فیلیپی می رود و در آن جا می مانند. «آنها» (۱۷: ۱)، پس از این که پولس آنجا را ترک گفت، ۶ روز بعد به پولس ملحق می شوند؛ (به عبارت «ما» در آیۀ 20: 6 دقت شود).
خدا که پولس را از افسس و بطینا دور کرده بود (آیه های ۶ و۷)، او را به فیلیپی هدایت می کند (آیۀ ۱۰). در حالی که پولس و سیلاس در زندان سرود می خواندند، خدا زلزله ای حادث نمود (آیه های 2۵و26) و کلیسایی که در آن جا تشکیل شد، یکی از بهترین کلیساهای عهد جدید شد.
– تسالونیکی، بیریه و آتن
فیلیپی در گوشۀ شمال شرقی یونان قرار داشت. کلیسای فیلیپی اولین کلیسای واقع در اروپا بود که توسط پولس بنیان گزاری شده بود. تسالونیکی در ۱۵۰ کیلومتری غربی فیلیپی واقع شده بود و بزرگ ترین شهر مکادونیه (مقدونیه) محسوب می شد. آن ها زمان کوتاهی را در آن جا سپری نمودند، اما عدۀ کثیری به مسیح ایمان آوردند.
در بیریه (۱۷: ۱۰-۱۴) عدۀ زیادی ایمان آوردند.
آتن (۱۷: ۱۵-۳۴) که زادگاه پِرپکلِس، سقراط و افلاطون بود، مرکز فلسفه، ادبیات، علوم و هنر محسوب می شد. از طرفی این شهر، جایگاه بزرگ ترین دانشگاه های دنیای باستان و محل ملاقات افراد با ذکاوت جهان بود، اما این بخش به طور کامل تحت پوشش عقاید بت پرستانه قرار داشت. در این شهر مردم پذیرش نامطلوبی از او به عمل آوردند، ولی پولس با احساس مسئولیت ویژه، به انجام وظیفۀ خویش پرداخت. این نشان می داد که چقدر پولس، با طرز تفکر یونانی آشنا است. بعضی ها رسالۀ اول پولس رسول به قرنتیان را نشانۀ شکست او در خدمت در این منطقه به حساب می آورند. ولی واقعیت این است که این نه تنها شکست نبود، بلکه او توانسته بود پیغام انجیل را به نحوی زیبا وارد افکار و زبان هلنیستی نماید.
– در قرنتس، ۱۸: ۱-۲۲
قرنتس یکی از شهرهای اصلی امپراتوری محسوب می شد. پولس یک سال و نیم در این شهر ماند و کلیسای عظیمی را در آن جا بنیان گزاری کرد (آیه های ۱۰و۱۱).
او سپس به اورشلیم و انطاکیه مراجعت نمود و سپس مسیر خود را به سوی افسس که مدت ها به آن جا فکر می کرد، تغییر داد. او احتمالاً در سفر اولش قصد دیدار این شهر را داشت یعنی هنگامی که در انطاکیۀ پیسیدیه، در مرز غربی غلاطیه به خاطر خاری که در جسمش ایجاد شده بود، به طرف شرق برگشت (غلاطیان ۴: ۱۳، ۲قرنتیان ۱۲: ۲ و ۷). پولس در طی سفر دوم بشارتی اش مصمّم بود که حتماً سری به افسس بزند. هنگامی که خدا او را به سوی شمال برگرداند، او را به سوی ترواس و یونان فرستاد (۱۶: ۶ و ۷). بالآخره در سومین سفر بشارتی، دَرِ افسس به سوی او گشوده شد.
– آکیلا و پرسکله
این دو نفر اشخاصی بودند که پولس در قرنتس نزد آن ها ماند (۱۸: ۲ و ۳). آن ها با پولس تا افسس همراهی کردند (۱۸: ۱۸ و ۱۹). از یادداشت های کشف شده در یک قبرستان چنین بر می آید که پرسکله متعلق به یکی از خانواده های سرشناس و برجستۀ روم بوده است. اسم او اغلب قبل از اسم شوهرش ذکر می شود. او احتمالاً زنی بود که استعدادهای خارق العاده ای را دارا بود. بعدها در افسس کلیسایی در خانۀ آن ها تشکیل شد (۱قرنتیان ۱۶: ۱۹). پس از مدتی در روم نیز کلیسایی در خانۀ آن ها ایجاد شد (رومیان ۱۶: ۳-۵). چند سال بعد آن ها دوباره به افسس بازگشتند (۲تیموتائوس ۴: ۱۹).
برگرفته از کتاب راهنمای کتاب مقدس از انتشارات شورای کلیسایی 222
دریافت لینک کوتاه این نوشته:
|
کپی شد! |
