مدافع ایمان مسیحی: توماس آکویناس

توماس آکویناس بزرگترین فیلسوف و متکلم دوره قرون وسطی است. وی اواخر سال ۱۲۲۴ یا اوایل سال ۱۲۲۵ میلادی در قلعه “روکاسکا” در منطقه “اکینیو” در نزدیکی شهر “ناپل ایتالیا”، در خانواده ای اشرافی به دنیا آمد. اگر بخواهیم بر اساس لقبش که «گاو نر زبان بسته»، است حکم کنیم باید بگوییم که او نسبتا فربه بوده است. ویل دورانت می‌گوید: دوستانش وی را گاو بزرگ زبان بسته سیسیل لقب داده بودند. پدرش فئودال منطقه اکینو بود و توماس را که کوچکترین فرزندش بود، در پنج سالگی به دیر فرستاد، به امید آنکه روزی رئیس آن دیر شود. توماس در آن دیر که «مونته کاسینو» نام داشت، به عنوان طلبه به تحصیل پرداخت تا در آینده راهب گردد. در سال ۱۲۳۹ میلادی برای ادامه تحصیلات به دانشگاه “ناپل” رفت و در آنجا فنون یا هنرهای هفتگانه را فرا گرفت. از جوانی خواستار راهب شدن بود و با این‌که خانواده‌اش مخالف بودند بالاخره به راهبان فرقه دومینیکی‌ها پیوست. این عمل او با مخالفت شدید خانواده اش مواجه شد. برادرانش برای جلوگیری از پیوستن او به این فرقه حتی یکسال او را زندانی کردند، ولی “توماس” از عقیده اش برنگشت و پس از آزادی، به این فرقه ملحق شد. دومینیکیان او را به پاریس فرستادند. توماس، در دانشگاه این شهر نزد “آلبرت کبیر” به تحصیل پرداخت و همراه او در سال ۱۲۴۸ میلادی به دانشگاه تازه تاسیس شده “کلن” رفت. در سال ۱۲۵۲ میلادی، “آلبرت کبیر” با اعلام اینکه مطلب بیشتری نمی تواند به “توماس” بیاموزد، وی را برای ادامه تحصیلات به “پاریس” فرستاد و “توماس” در دانشگاه شهر “پاریس” به تحصیل و تدریس پرداخت. در سالهای ۵۴ ـ ۱۲۵۲ میلادی، در رابطه با تفسیر کتاب مقدس، مدتی آموزش دید و طی سالهای ۱۲۵۶ ـ ۱۲۵۴ میلادی، کتاب «جمل پطروس لو مباردوس» را تفسیر و تدریس کرد. “توماس آکویناس” در سال ۱۲۵۶ میلادی با اتمام تحصیلاتش، درجه استادی در الهیات را از دانشگاه “پاریس” اخذ کرد و یکی از دو کرسی اختصاص داده شده به دو مینیکیان را به دست آورده و استاد کلام در دانشگاه “پاریس” شد. وی پس از سه سال به “ایتالیا” بازگشت و طی سالهای ۱۲۵۹ تا ۱۲۶۸ میلادی در حوزه های علمیه و دربار پاپ در شهرهای “انانیی”، “ارویتو”، “رم” و “ویتربو” به تدریس و تحقیق پرداخت. وی در این سالها ارتباط نزدیکی با دربار پاپ داشت و در سازمان دادن و تدوین دروس مدارس دو مینیکی بسیار کوشید.در سالهای ۱۲۶۸ تا ۱۲۷۲ میلادی در “پاریس” اقامت گزید و پس از آن به “ناپل” بازگشت. او در اواخر سال ۱۲۷۳ میلادی تدریس و تحقیق و تالیف را کنار گذاشت و در سال ۱۲۷۴ میلادی هنگامی که به شهر “لیون”، برای شرکت در شورای عام کلیسای کاتولیک، سفر می کرد، در یک دیر درگذشت. “توماس” مهمترین فیلسوف فلسفه مسیحی است که در فلسفه بعد از خود تاثیری بسیار زیاد گذاشت. فلسفه او از ۱۸۷۹ تا اواسط دهه ۱۹۶۰ میلادی فلسفه رسمی کلیسای کاتولیک بود.