محبت و یا درک محبت در مسیحیت به چه معنی است؟

برای درک محبت، نمونه ای عالی در دسترس ما مسیحیان است، یعنی عیسی مسیح زنده. او با زندگی و خدمت و جان فشانی خود بر صلیب و شفاعتش پس از صعودش به آسمان محبت کامل و عملی را به همه بشر نشان داد و نمونه ای کامل از محبت برای ما به جای گذاشت. شما را تشویق می کنم که کتاب انجیل را مطالعه کرده و با این مظهر محبت آشنا شوید. 

در ضمن زیباترین و کامل ترین متنی که در انجیل در توصیف محبت وجود دارد در رساله اول قرنتیان فصل سیزدهم یافت می شود که در زیر متن این فصل را برایتان می فرستم:

 اول قرنتیان  فصل  ۱۳    (ترجمه تفسیری)

  محبت، بزرگترین عطا  

"  ۱ اگر عطای سخن گفتن به زبانهای مردم و فرشتگان را داشته باشم، زبانهایی که هیچگاه نیاموخته‌ام، اما در وجود خود نسبت به انسانها محبت نداشته باشم، همچون طبلی توخالی و سنجی پر ‌سر و صدا خواهم بود.   ۲ اگر عطای نبوت داشته باشم، و از رویدادهای آینده آگاه باشم و همه چیز را درباره هر چیز و هر کس بدانم، اما انسانها را دوست نداشته باشم، چه فایده‌ای به ایشان خواهم رساند؟ یا اگر چنان ایمانی داشته باشم که به فرمان من کوه‌ها جابجا گردند، اما انسانها را دوست نداشته باشم، باز هیچ ارزشی نخواهم داشت.   ۳ اگر تمام اموال خود را به فقرا ببخشم و بخاطر اعلام پیغام انجیل، زنده زنده در میان شعله‌های آتش سوزانده شوم، اما نسبت به انسانها محبتی نداشته باشم، تمام فداکاریهایم بیهوده خواهد بود.   ۴ کسی که محبت دارد، صبور است و مهربان؛ حسود نیست و به کسی رشک نمی‌برد؛ مغرور نیست و هیچگاه خودستایی نمی‌کند؛   ۵ به دیگران بدی نمی‌کند؛ خودخواه نیست و باعث رنجش کسی نمی‌شود. کسی که محبت دارد، پرتوقع نیست و از دیگران انتظار بیجا ندارد؛ عصبی و زودرنج نیست و کینه به دل نمی‌گیرد؛   ۶ هرگز از بی انصافی و بی عدالتی خوشحال نمی‌شود، بلکه از پیروز شدن راستی شاد می‌گردد.   ۷ کسی که محبت دارد در هر وضعی وفادار می‌ماند، همیشه اعتماد دارد، هرگز امیدش را از دست نمی‌دهد و در هر شرایطی تحمل می‌کند.   ۸ همه عطایایی که خدا به ما می‌بخشد، روزی به انتها خواهد رسید. نبوتها، سخن گفتن به زبانها و دانستن علم و اسرار، روزی پایان خواهد پذیرفت. اما محبت تا ابد باقی خواهد ماند و از میان نخواهد رفت.   ۹ درحال حاضر، با وجود تمام این عطایا، علم و نبوتهای ما جزئی و نارساست.   ۱۰ اما زمانی که از هر جهت کامل شدیم، دیگر نیازی به این عطایا نخواهد بود و همه از بین خواهند رفت.  ۱۱ می‌توانم این مثال را بیاورم که به هنگام کودکی، مانند یک کودک سخن می‌گفتم و مانند یک کودک فکر و استدلال می‌کردم. اما چون بزرگ شدم، فکرم رشد کرد و کارهای کودکانه را ترک کردم.   ۱۲ آنچه اکنون می‌بینیم و می‌دانیم، تار و مبهم است؛ اما روزی همه چیز را واضح و روشن خواهیم دید، به همان روشنی که خدا اکنون قلب ما را می‌بیند.   ۱۳ پس، سه چیز همیشه باقی خواهد ماند: ایمان، امید و محبت، اما از همه اینها بزرگتر، محبت است."

در محبت مسیحایی،

کشیش ورژ باباخانیان