فهرست و معانی اسامی کتاب مقدس: عوبید ادوم، عودید، عوص، عیبال، عوبال و عیسو
عُوبیداَدُوم (بندۀ ادوم) 2سموئیل 6: 10 Obed-Edom
1) شخصی لاوی از خاندان بنی قورح که جزو دربانان بود (1تواریخ 15: 18، 24). پس از این که تابوت عهد را از خانۀ ابیناداب به مقصد شهر داود، حرکت دادند و عزه در حین گرفتن تابوت مرد، داود آن را به خانۀ عوبید ادوم منتقل ساخت. در طول سه ماهی که تابوت عهد آنجا بود، خدا به خانۀ وی برکت بسیار داد (1تواریخ 13: 14).
2) پسر یدیتون و یکی از دربانان معبد بود (1تواریخ 16: 38).
3) وی خزانه دار طلا و نقره و ظروف معبد در زمان سلطنت امصیا، پادشاه یهودا بود (2تواریخ 25: 24).
عُودید 2تواریخ 15: 1 Oded
1) وی پدر عزریای نبی بود. عزریای نبی، آسای پادشاه را هنگامی که از پیروزی بر حبشیان بر می گشت، ملاقات کرد (2تواریخ 15: 1). در آیۀ 8 اصطلاح نبی به عودید نسبت داده شده که احتمالاً غلط چاپی است.
2) نبی خدا که در ایام تجاوز فقح، پادشاه اسرائیل به یهودا، زمانی که سپاه پیروز اسرائیل با غنائم و اسرای یهود برمی گشتند، ایشان را در سامره ملاقات کرده و به آنها تقصیرات و بیرحمیشان را گوشزد کرد. او ایشان را نصیحت کرد تا برای برگرداندن خشم خدا، اسرا را پس بفرستند. سخنرانی وی تأثیر عیمقی ایجاد کرد به طوری که تعدادی از رؤسای افرایم به اسرا غذا و لباس دادند و ایشان را تدهین کردند و ضعفا را بر الاغ سوار نموده، به اریحا برگرداندند (2تواریخ 28: 9-15).
عُوص پیدایش 10: 23 Uz
1) پسر ارام و نوۀ سام (پیدایش 10: 23؛ 1تواریخ 1: 17).
2) پسر ناحور از زنش ملکه (پیدایش 22: 21).
3) وی پسردیشان و نوۀ سعیر است (پیدایش 36: 28).
عِیبال (سنگ) پیدایش 36: 23 Ebal
وی پسر شوبال و نوۀ سعیر، شخصی حوری و از نژاد ادومی بود (1تواریخ 1: 40).
عُوبال پیدایش 10: 28 Obal
وی پسر یقطان و بانی یک قبیلۀ عرب نشین بود. در 1تواریخ 1: 22 «ایبال» نامیده شده است.
عیسو (مودار) پیدایش 25: 25 Esau
وی پسر بزرگ اسحاق و رفقه و برادر دو قلوی یعقوب است. از آنجایی که او نخست زادگی خود را به آش ادوم (یعنی سرخ) فروخت، لقب وی ادوم گردید (پیدایش 25: 30). او شکارچی بود و اسحاق او را بیشتر از یعقوب دوست داشت. هنگامی که برای شکار رفت تا برگشته غذایی برای پدرش بپزد و او وی را برکت دهد، یعقوب آمده و برکت را از اسحاق گرفت. فرزندان عیسو در کوه سعیر زندگی می کردند و بدین لحاظ آن قسمت را ادوم نام نهادند. عیسو دو همسر از حتیان برای خود گرفته بود.
برگرفته از کتاب دائرةالمعارف کتاب مقدس
دریافت لینک کوتاه این نوشته:
کپی شد! |