فهرست و معانی اسامی کتاب مقدس: سارَه

ساره (شاهزاده)         پیدایش 17: 5         Sarah

1)نام سارای همسر ابراهیم و مادر اسحق که حدود ده سال از شوهرش کوچکتر بوده و خواهر ناتنی او محسوب می گردید (پیدایش ۲۰: ۱۲). او در زمان وقوع قحطی در کنعان یعنی در سن ۶۵ سالگی نیز زنی زیبا محسوب می شد (پیدایش ۱۲: ۱۰-۱۱). ابراهیم از ترس کشته شدن توسط مصریان وانمود کرد که ساره خواهر او است. فرعون ساره را به حرمسرای خود برد ولی بعد از آشکار شدن حقیقت وی را به نزد همسرش برگرداند (۱۲: ۱۲-۲۰). بعد از گذشت ۲۰ سال، بار دیگر ابراهیم برای حفظ جان خود در ایمانش لغزش خورد و این بار ابیملک از طریق رؤیایی به وسیلۀ خدا از حقیقت اطلاع یافت (پیدایش ۲۰).

در خانۀ ابراهیم دختری به نام هاجر به عنوان کنیزِ شخصیِ ساره انتخاب گردید. علی رغم وعدۀ خدا، ساره به ابراهیم اصرار کرد تا از هاجر  مصری صاحب اولادی شود (پیدایش ۱۶، ۱-۳). در فرهنگ بابل کهن این عمل طریقی شایع برای بچه دار شدن بوده است . فرزندی که از کنیز به دنیا می آمد در واقع متعلق به خانم وی می بود. ساره از این قانون بین النهرین برای رفع مشکل نازایی خود استفاده کرد (پیدایش ۱۶: ۴).

زمانی که هاجر حامله بود، از نزد ساره فرار کرد. اما ملاقاتی الهی او را به منزل ابراهیم بازگرداند و اسماعیل به دنیا آمد (پیدایش ۱۶: ۵-۱۵)‌.

زمانی که ۹0 ساله بود نام او از سارای به ساره تغییر یافت. در این زمان او صاحب وعدۀ الهی شد. بر طبق این وعده او صاحب فرزندی گردیده و مادر امتها خوانده شد (پیدایش ۱۷: ۱۵-۱۷؛ ۱۸: ۹-۱۵). در دیدار دوم ابراهیم از ساره درخواست کرد که برای مهمانان الهی غذا تهیه کند. او از پشت چادر به صحبت های ابراهیم با مهمانان گوش می داد و به نبوت در مورد پسردار شدن خود خندید. خدا از کار او اطلاع یافت ولی او انکار کرد. عبارت آیا هیچ امری نزد خداوند محال است؟ نه تنها شک او را به ایمان مبدل ساخت بلکه از نظر جسمانی نیز باعث قوت او گشت (عبرانیان ۱۱: ۱۱). وعدۀ خدا با به دنیا آمدن اسحق تحقق یافت (پیدایش ۲۱: ۱-۷).

در جشنی که ساره برای پسرش اسحق ترتیب داده بود، ساره از رفتار اسماعیل ناراحت شد و از ابراهیم خواست که او و مادرش را از خانه بیرون کند‌. تقاضای ساره خلاف قوانین بین النهرین محسوب می گردید و به همین دلیل اجرای آن احتیاج به دستور مستقیم خدا داشت (پیدایش ۲۱: ۱۰-۱۲). ساره ۱۲۷ سال زندگی کرد. اوتنها زنی است که سنش در هنگام مرگ در کتاب مقدس ذکر شده است. او در غار مکفلیه در نزدیکی حبرون دفن گردید (پیدایش ۲۳). در عهد جدید رَحِمِ مردۀ او مانعی برای ایمان ابراهیم محسوب شده است (رومیان ۹: ۹). او مادر فرزندان وعده نامیده شده است (رومیان ۹: ۹). پولس در رساله به غلاطیان (۴: ۲۱-۳۱) بدون استفاده از نام او، فرزندان حاصل از او را فرزندان آزاد و فرزندان متولد شده از روح می نامد. پطرس از او به عنوان زنی مطیع از همسرش یاد می کند (۱پطرس ۳: ۶) و در عبرانیان (۱۱:۱۱) ایمان او تحسین شده است.

۲) دختر اشیر (اعداد ۲۶: ۴۶) در ترجمۀ ASV  و ترجمه های جدید سِراح (Serah) و در ترجمۀ فارسی هزارۀ نو سِراخ خوانده شده است.

سألتیئیل        متی 1: 12          Salatniel

وی پدر زربابل می باشد که در عزرا ۳: ۲ و ۸  «شألتیئیل» نامیده شده است.

برگرفته از کتاب دائرةالمعارف کتاب مقدس