کتاب مقدس

فهرست و معانی اسامی کتاب مقدس: دامرس، دان و دانیال

رای بدهید

دامَرِس            اعمال 17: 34         Damaris

زنی از آتن که همراه با دیونیسیوس آریوپاغی و تعدادی دیگر، وقتی که پولس روی کوه مریخ موعظه می کرد، به مسیح ایمان آوردند (اعمال 17: 34). اشاره به نام او و دیونیسیوس احتمالاً دلالت بر امتیاز شخصی یا اجتماعی ایشان می کند (اعمال 17: 12، 13: 50).

دان        پیدایش 30: 5-6             Dan

یکی از پسران یعقوب که بلهه برای وی زائید (پیدایش 30: 5-6). او فقط یک پسر به نام حوشیم داشت (پیدایش 46: 23) که در اعداد 26: 42 نام او شوحام ثبت شده است. در پیدایش 49: 16-17 دعای نبوتی یعقوب را برای فرزندش دان می بینیم: «دان قوم خود را داوری خواهد کرد، چون یکی از اسباط اسرائیل، دان ماری خواهد بود بسر راه، و افعی بر کنار طریق که پاشنۀ اسب را بگزد تا سوارش از عقب افتد»، که معمولاً این گونه تفسیر می شود که دان با دشمنان اسرائیل و هم با اسباط دیگر معامله می کند. موسی به دان به عنوان شیر بچه ای که از باشان می پرد اشاره می کند (تثنیه 33: 22).

دانیال              1تواریخ 3: 1        Danial

1) نام دومین پسر داود که از ابیجایل کرملیه در حبرون متولد گردید و در 2سموئیل 3: 3 «کیلاب» نامیده شده است.

2) وی شخصی از خاندان سلطنتی یا از خانواده های اصیل قوم بود (دانیال 1: 3) که همراه با دیگر جوانان یهودی که مانند او با استعداد بودند (دانیال 1: 1-7) در سال 605 ق.م. به وسیلۀ نبوکدنصر به اسارت بابل برده شد. بابل همان جایی است که او بقیۀ عمرش را سپری کرد و در همان جا امتیاز زمامداری و نبوت را بدست آورد. در دربار به او علم و زبان کلدانی را تعلیم دادند (دانیال 1: 4). وی و دوستانش حننیا و میشائیل و عزریا از خوردن غذای دربار خودداری کردند، زیرا غذای سلطنتی مطابق شریعت موسی ناپاک بود (دانیال 1: 8) و بنا به درخواست آنان، رئیس ساقیان اجازه داد به مدت ده روز سبزیجات و آب، غذای ایشان باشد و پس از این مدت مشخص شد که سلامتی آنها از سایر کارآموزان بیشتر بود. ناظران مشاهده کردند که این جوانان یهودی بسیار عاقل و دارای مهارت های عالی هستند و در پایان دورۀ کارآموزی از طرف پادشاه، به عنوان افرادی بالا رتبه در میان دیگر مردان خردمند دربار سلطنتی، به رسمیت شناخته شدند.

توسط مکاشفۀ الهی، دانیال خواب فراموش شدۀ پادشاه و تعبیر  آن را بیان می کند. تعبیر خواب پادشاه زوال سلطنت نبوکدنصر بود (دانیال باب 2). پادشاه از دانیال سپاسگزاری نمود و خدای او را احترام کرد و هدایای گران قیمت به او داد (دانیال 2: 46-47). بعدها دانیال خوابهای دیگر نبوکدنصر را تعبیر کرد و گفت پادشاه برای مدتی تختش را از دست خواهد داد، اما پس از اینکه فروتن شد، آن را دوباره بدست خواهد آورد (دانیال 4).

خدا از طریق دانیال مسیر اصلی سلطنت مسیح را که ابدی و همچنین تاریخی است، آشکار کرد. برای مدت بیش از 20 سال (561-539 ق.م.) در مورد زندگی دانیال چیزی ثبت نشده است و به نظر می رسد که در آن ایام منصبش را از دست داده بود. بعد از آن در جشن بلشصر، ملکه (احتمالاً مادر بلشصر، دختر نبوکدنصر)، دانیال را به خاطر آورد و فرستاد تا برای تفسیر نوشتۀ روی دیوار او را بیاورند (دانیال 5: 10-28). مطابق گفتۀ او، آن شب بابل سقوط کرد و بدست داریوش مادی افتاد (539 ق.م.). داریوش صلاحیت دانیال را تصدیق و او را یکی از وزرای خود و ناظر والیان کرد (دانیال 6: 3).

دانیال در وفاداری به خدا و عدم سازش با پادشاه، با حکم داریوش مخالفت نموده و به حضور خدا دعا می کرد. او خدا را بیش از پادشاه احترام می کرد و به واسطۀ این عمل، در چاه شیران افکنده شد، اما خدا او را رهایی داد (دانیال 6). دانیال هرگز تسلیم نشد و هیچگاه در وفاداری به خدا مردد نبود، او تا سال سوم پادشاهی کورش زندگی کرد (536 ق.م.) و احتمالاً 90 ساله و فعال بود. حزقیال به او به عنوان شخصی حکیم اشاره می کند (حزقیال 28: 3) و او را در زمرۀ افراد شایسته ای چون نوح و ایوب قرار می دهد (حزقیال 14: 14، 20). مسیح در متی 24: 15 به دانیال اشاره می کند.

برگرفته از کتاب دائرةالمعارف کتاب مقدس

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا
x  Powerful Protection for WordPress, from Shield Security
This Site Is Protected By
ShieldPRO