فهرست و معانی اسامی کتاب مقدس: حجی، حجی، حدد، حرشا و حزائیل

حَجّی (جشن)         حجی 1: 1             Haggai

معنی اسم این نبی نشان می دهد که در طی یکی از سه جشن مذهبی سال به دنیا آمده است (فطیر، پنطیکاست و یا خیمه ها). او همراه با زکریا، بازگشت کنندگان از تبعید را تشویق به بازسازی هیکل کرد (عزرا 5: 1-2؛ 6: 14). بر اساس حجی 2: 3 او شاهد خرابی هیکل سلیمان بوده است. در کتاب مقدس کتابی به نام او وجود دارد (حجی 1: 1).

حَجی (جشن)         پیدایش 46: 16                     Haggi

پسر دوم جاد که مؤسس قبیلۀ حجیان بوده است (اعداد 26: 15).

حَدَد (حدَت)          1تواریخ 1: 30                  Hadad

هشتمین پسر اسماعیل حدد نام داشت. در پیدایش 25: 15 نام وی «حدار» ذکر شده است.

حِرشا           عزرا 2: 52                  Harshan

نسل وی در میان بازگشت کنندگان به اورشلیم بوده اند (عزرا 2: 52؛ نحمیا 7: 54).

حَزائیل (خداوند می بیند)       2پادشاهان 8: 8          Hazael

فرمانروای دمشق (843-796 ق.م.) که در زمان فرمانروایی خود، بارها اسرائیل را تهدید کرد. اولین بار در ارتباط با ایلیا و در هنگام سعی وی در براندازی پرستش بعل در کتاب مقدس به او اشاره شده است. در آن زمان بنهدد دوم پادشاه دمشق بود. او در مورد شفای خود از بیماریش از الیشع هدایت طلبید (2پادشاهان 8: 7-10). الیشع نیز نبوت کرد که بنهدد او را خواهد کشت و به اسرائیل نیز ظلم خواهد کرد (2پادشاهان 8: 11-14)و حزائیل بنهدد را کشت (2پادشاهان 8: 15) و به جای وی سلطنت را در دست گرفت. وی با یورام در راموت جلعاد (2پادشاهان 8: 28-29؛ 9: 14-15) مقابله کرد. یورام مجروح شده و در یزرئیل توسط ییهو کشته شد (2پادشاهان 9: 16-26).

در زمان سلطنت ییهو (841-814 ق.م.) حزائیل همچنان به حملات خود به اسرائیل ادامه داد. او به مناطق ماورای اردن تا جنوب دریاچۀ ارنون حمله کرد (2پادشاهان 10: 32-33). در زمان یوآحاز (814 تا 798 ق.م.) نیز حملات حزائیل ادامه یافت (2پادشاهان 13: 3؛ 22-25). او به جنوب غربی فلسطین نفوذ نمود و جت را تسخیر کرد. پادشاه یهودا، یوآش به منظور محافظت اورشلیم از حملۀ وی گنجینه های نفیس هیکل را برای او فرستاد (2پادشاهان 12: 17-18). در زمان یهوآحاز تنها پنجاه سوار و ده ارابۀ جنگی در لشکر اسرئیل خدمت می کردند. او از خدا طلب هدایت کرد (2پادشاهان 13: 4-5). کلید رهایی اسرائیل در دست آشوریان  بود. در سال 843 ق.م. دمشق توسط شلمناسر سوم محاصره شده و سرزمین وی به شدت  از جانب وی مورد ظلم قرار گرفت. اما در سالهای بعد با کم شدن فشار آشوری ها بر وی، حملات او به اسرائیل دوباره از سر گرفته شد. به سال 805 تا 803 ق.م. در زمان هدد نیراری سوم، آشور نیز حملات خود را به سرزمین وی از سر گرفت و سال 798 ق.م. شلمناسر چهارم به کار وی ادامه داد. این حملات به شدت حزائیل را ضعیف کرد، به طوری که اسرائیل به قسمتهای شمالی نفوذ خود را آغاز نمود و شهرهایی را که در زمان یوآش (782-798 ق.م.؛ 2پادشاهان 13: 25) از دست داده بود باز پس گرفت. حزائیل به مدت چهل سال سلطنت کرد و به سال 797 یا 796 ق.م. در گذشت. در بسیاری از منابع به جا ماندۀ آشور به وی به عنوان دشمن شلمناسر اشاره شده است.

برگرفته از کتاب دائرةالمعارف کتاب مقدس