فهرست و معانی اسامی کتاب مقدس: اشعیا، اشوریم، اشیر، آغابوس، اغریپاس، افتیخوس، افرستکیان، افنیکی، اکال، اکلیمنتس، اکیلا، الداد و الصافان

اشعیا (نجات خداوند)                         اشعیا 1: 1                              Isaiah

اطلاعات کمی در مورد این نبی خدا وجود دارد. پدر او آموص نام داشت (اشعیا 1: 1). اما قبیله ای که او به آن تعلق داشت نامشخص است. احتمالاً در اورشلیم در نزدیکی هیکل زندگی می کرد (اشعیا 1: 6). او با نبیه ای ازدواج نمود و از او پسرانی به نام مهیر شلال حاش بز (8: 3) و شاریاشوب (7: 3) داشت. اشعیا در زمان عزیا، یوتام، آحاز و حزقیا، پادشاهان یهودا نبوت می کرد. آغاز خدمت او در زمان عزیا بود. اولین دورۀ خدمت او به دوران عزیا (783-738 ق.م.) و یوتام (750-738 ق.م. بی عنوان و 738-735 به عنوان فرمانروای کل) مربوط می شود. دومین دورۀ خدمت وی از زمان سلطنت آحاز (735 تا 719 ق.م.) شروع شده و تا سلطنت حزقیا ادامه دارد.

سومین دورۀ خدمت وی مربوط به شروع سلطنت حزقیا و پانزده سال بعد از آن است. بعد از آن او به کرار در مجامع عمومی شرکت کرده و در زمان منسی مورد جفا و شهادت قرار گرفت. کلام خدا در عبرانیان 11: 37 احتمالاً به این امر اشاره کرده است. اشعیا به «نبی انجیلی» و «شاهزادۀ انبیا عهد عتیق» شهرت یافته است. او مشاور روحانی حزقیا بوده و در زمان وی مقام و اعتبار مهمی داشته است (2پادشاهان 19: 2).

اَشُوریم                             پیدایش 25: 3                                         Asshurim

یکی از پسران ددان، ددان نوۀ ابراهیم از پسرش یقشان بود. مادر یقشان قطوره نام داشت (پیدایش 25: 3).

اَشیر (خوشحال)                    1تواریخ 3: 17                                   Assir

1) یکی از لاویان که پدر وی قورح بود (خروج 6: 24؛ 1تواریخ 6: 22).

2) پسر ابیاساف که از لاویان بود (1تواریخ 6: 23، 37).

3) پسر یکنیا جد داود (1تواریخ 3: 17).

آغابوس (ملخ)                            اعمال 11: 28                    Agabus

نبی و یکی از شاگردان مسیح. او از اورشلیم به انطاکیه آمد و قحطی را پیش بینی کرد. عبارت «در سرتاسر جهان» احتمالاً اصطلاح ملی بوده و منظور از آن تمامی یهودیه بوده (اعمال 11: 28-30).

سالها بعد آغابوس پولس را در قیصریه ملاقات کرد و او را از جفایی که در پیش خود داشت با خبر ساخت (اعمال 21: 10-62).

اَغرِیپاس                            اعمال 25: 13                      Agrippa

نام دو تن از اعضای خانوادۀ هیرودیس. به توضیح در مورد هیرودیس رجوع شود.

اَفِتیخوُس (خوش اقبال)                  اعمال 9: 20             Eutychus

مرد جوانی از اهالی ترواس که در حین موعظۀ پولس، از پنجرۀ بالاخانه سقوط کرد. پولس در شفای او همانند انبیای عهد عتیق عمل نمود (1پادشاهان 17: 21؛ 2پادشاهان 4: 34).

اَفَرسَتکیان                         عزرا 4: 9                       Aphrasachites

شخصی ناشناخته و احتمالاً یکی از اهالی قبایل آشور که توسط آشور بانیپال در سامره سکونت یافت (627-669 ق.م.).

اِفنیکی (نصرت یافته به شادی)        2تیموتائوس 1: 5                    Eunice

مادر تیموتاؤس و همسر شخصی یونانی که به ایمان وی در کلام خدا اشاره شده است (اعمال 16: 1؛ 2تیموتائوس 1: 5) (66 ق.م.).

اُکال (من قوی هستم)                       امثال 30: 1                  Ucal

اکال و ایتیئیل احتمالاً شاگردان آکوربن یاقه بوده اند که کلمات و پیغام وی را دریافت می کردند (امثال 30: 1).

اَکِلِیمنتُس                         فیلیپیان 4: 3                           Clement

یکی از مسیحیان فیلیپی که احتمالاً اسقف کلیسای روم بوده و پولس در نامه به فیلیپیان به او اشاره کرده است (فیلیپیان 4: 3).

اَکِیلا (عقاب)                          اعمال 18: 2                  Aquila

یهودی از اهالی پنطس که حرفۀ وی خیمه دوزی بود. بعد از فرمان کلودیوس مبنی بر ترک روم توسط یهودیان، او به قرنتس رفت و در آنجا، پولس وی را یافت. پولس به علت مخالفت یهودیان آنجا، به نزد امتها رفت و به خانۀ شخصی به نام یوستس وارد شد (اعمال 18). زمانی که او رسالۀ اول خود به قرنتیان را نوشت، اکیلا و همسرش هنوز در افسس زندگی می کردند (1قرنتیان 16: 19). خانۀ وی محل اجتماع مسیحیان بود (رومیان 16: 3). احتمالاً بعد از مدتی آنان به افسس برگشتند، زیرا پولس از روم به آنان سلام می رساند (2تیموتائوس 4: 19). اطلاعات بیشتری از ایشان در دست نیست.

اَلداد (کسی که خداوند او را محبت کرده است)  اعداد 11: 26       Eldad

یکی از هفتاد نفری که موسی را در قضاوت امور همراهی می کرد (1440 ق.م.). او همراه با برادرش میداد بر خلاف بزرگان که در اطراف خیمه حضور داشتند، روح نبوت را در اردوگاه دریافت کردند. این موضوع توسط مرد جوانی به موسی گزارش شد. یوشع نیز موسی را ترغیب کرد تا مانع نبوت کردن ایشان گردد. بر خلاف انتظارات او موسی چنین پاسخ داد: «آیا تو بر من حسد می بری کاشکه تمامی قوم خداوند نبی می بودند و خداوند روح خود را برایشان افاضه می نمود.»

احتمالاً شیوۀ نبوت الداد و میداد موقتی و ناگهانی بوده است. با نمونۀ شاؤل مقایسه کنید (1سموئیل 10: 11).

الصافان (محفوظ از جانب خداوند)   لاویان 10: 4               Elzsaphan

همان الیصافان پسر دوم عزییل، جزو رؤسای لاویان و از قبیله بنی قهات بوده است (1تواریخ 15: 8).

برگرفته از کتاب دائرةالمعارف کتاب مقدس