فهرست و معانی اسامی کتاب مقدس: استاخیس، استر و استیفان
اَستاخِیس رومیان 16: 9 Stachys
نام شخصی مسیحی در روم که پولس در نامه به رومیان به وی سلام رسانده و او را محبوب خود می خواند (رومیان 16: 9). بر طبق روایت کالیستوس (Niceporus Callistus) او اسقف شهر بیزانس (Byzantiss) بوده و هیپولیتوس (Heppolytys) و دورتئوس (Dorotheus) گفته اند که او یکی از هفتاد شاگرد مسیح بوده است.
اِستِر(ستاره یا درخت) استر 2: 7 Ester
نام دختری یهودی که ملکۀ پادشاه فارس، ارتحشستا بوده است. احتمالاً استر نامی فارسی است و یا ممکن است از ستارۀ ونوس که در یونانی (Aster) نامیده می شود ریشه گرفته باشد. استر دختر ابیجایل عموی مردخای بوده است (استر 2: 15). او به وسیلۀ پسر عمویش مردخای به دربار راه یافت (استر 2: 5-7).
اخشورش اول، به دلیل عدم اطاعت همسرش وشتی، او را از مقامش خلع کرد و تصمیم گرفت زن زیبای دیگری را به عنوان ملکۀ خود انتخاب کند. استر زیبا به این منظور انتخا ب شد (استر 2: 8-17) (278 ق.م.).
استر به اطاعت از دستور مردخای نژاد و اصل و نسب خویش را به پادشاه آشکار نساخت (استر 2: 10). هامان که نخست وزیر ارتحشستای اول (486-465 ق.م.) بود، از جانب مردخای به دلایل مذهبی مورد اکرام و تعظیم قرار نمی گرفت. همین مسئله موجب بروز دشمنی وی با مردخای گردید. او در حضور پادشاه چنین وانمود کرد که قوم یهود شرایع وی را اطاعت نمی کنند و وجودشان برای حکومت خطرناک است. پادشاه به مردخای قدرت و اختیار تام برای کشتار یهودیان داد (استر 3). استر که خود نیز شامل فرمان می شد با مشورت مردخای تصمیم گرفت که بر خلاف قانون، خودش را بر پادشاه ظاهر سازد (استر 4: 16). او بدین ترتیب عمل کرد و مورد توجه پادشاه قرار گرفت. ارتحشستا به وی قول داد که خواستۀ وی را اجابت خواهد کرد. او هامان و پادشاه را به مهمانی که ترتیب داده بود، دعوت کرد. در حین مهمانی پادشاه قول وعدۀ خود را به استر یادآوری نمود و استر او و هامان را به مهمانی فردا دعوت کرد تا تقاضای خود را در آن مهمانی علنی سازد (استر 5). روز بعد استر توانست حکم اعدام یهودیان را لغو و هامان را به همان سرنوشتی که برای یهودیان ترتیب داده بود، گرفتار سازد. یهودیان به یادآوری آن روز هر سال عیدی را به نام پوریم (Purim) برگزار می کنند (استر 9: 20).
هدف کتاب استر، اثبات حفاظت و قدرت رهایی بخش خدا از قوم خود در امتحاناتی است که گریبان گیر آنان می گردد. اولین بار به ریشه و منشأ عید پوریم در کتاب دوم مکابی (15: 36) که از کتب آپوکریفاست اشاره شده است. کتاب استر در زمان ارتحشستای دراز دست نوشته شده است. در تاریخ مکتوب است که ارتحشستا بعد از بازگشت از جنگ با یونانی ها در سال 480 ق.م. با آرتمیس ازدواج کرد ولی اردشیر درازدست زنان متعددی داشته است.
اِستیفان (تاج) اعمال 6: 5 Stephen
احتمالاً اصل و نسب وی یونانی نژاد بوده است. اولین اشاره به وی در ارتباط با حمایت از سالمندان در کتاب اعمال رسولان (6: 5) است. یونانی نژادها (هلینیستیک ها) معتقد بودند که به بیوه زنان فلسطینی توجه بیشتری نشان داده می شود. شاگردان بلافاصله بعد از اعتراض آنان، عده ای را برای رسیدگی به امور انتخاب می کنند، که یکی از آنان استیفان بود. کلام خدا وی را مردی «پر از حکمت و روح القدس» (اعمال 6: 5) و پر از «ایمان و قدرت» (اعمال 6: 10) معرفی می کند.
او توجه بسیاری را با «معجزات عجیب» به خود جلب کرد. به اتهام کفر و ناسزا به شریعت دستگیر شد (اعمال 6: 13). در دفاع از خود مطالب خویش را با دعوت ابراهیم آغاز کرد و در نهایت به مقاومت یهودیان در مقابل روح القدس اشاره نمود. استیفان در حین دفاع از خود رؤیایی از خداوند دریافت کرد. او مسیح را دید که بر دست راست خدا ایستاده و به او خوش آمد گفته و تاج جلال را برای وی مهیا کرده است. خشم یهودیان در این بین به اوج خود رسید و او را برای اجرای حکم اعدام به خارج از شهر بردند. شاؤل نیز در آنجا حضور داشت و از شاهدین مرگ استیفان بود. او بعد از بخشیدن کسانی که وی را اعدام می کردند، در خداوند خوابید (اعمال 7: 60). در مرگ استیفان، شاگردان برای او سوگواری کردند (اعمال 8: 2) (34 میلادی).
برگرفته از کتاب دائرةالمعارف کتاب مقدس
دریافت لینک کوتاه این نوشته:
کپی شد! |