فهرست و معانی اسامی کتاب مقدس: ادونیرام، ارا، ارام و ارتحشستا، ارتیماس، ارخپس و ارسترخس

اَدُونیرام (خداوند ارتفاع)         1پادشاهان 4: 6                    Adoniram

پسر عبدا که در زمان سلیمان، داود و رحبعام رئیس باجگیران بوده است (1پادشاهان 4: 6). وی به دنبال شورش مردم در زمان رحبعام به جهت کاهش مالیات و کاهش کار اجباری، توسط شورشیان کشته شد (1پادشاهان 12: 18) (922 ق.م.).او ادورام (2سموئیل 20: 24؛ 1پادشاهان 12: 18) و هدرام (2تواریخ 10: 18) نیز نامیده شده است.

اَرا                 1تواریخ 7: 38                               Ara

یکی از پسران یتر از قبیلۀ اشیر بوده است (1تواریخ 7: 38).

اَرام (عالی)                پیدایش 10: 22                                 Aram

1) پسر سام و جد تمامی ارامیان (پیدایش 10: 22-23) که در سوریه و ارام نهرین از کوهستان لبنان به طرف فرات و از سلسله جبال تاروس (Taurus) در شمال دمشق و شمال فلسطین به طرف جنوب پراکنده بودند. تماس و ارتباط با ارامی ها (فدان ارام، پیدایش 24: 10) به زمان پاتریارخ ها بر می گردد. جد مادری یعقوب نیز ارامی بوده است (تثنیه 26: 5).

2) پسر قموئیل نوۀ ابراهیم (پیدایش 22: 20-21) که در حران ساکن شد در حالی که ابراهیم به سوی کنعان عزیمت کرد.

3) پسر شامر از اهالی قبیلۀ اشیر (1تواریخ 7: 34). نام برادر بزرگ وی آخی بود.

4) همان رام است (روت 4: 19). وی پسر حصرون شخصی از نسل فارص و از سبط یهودا بود که در نسب نامه های عهد جدید (متی 1: 3-4؛ لوقا 3: 33) ارام نیز نامیده شده است.

اَرتَحشَستا (صاحب اقلیم بزرگ)              عزرا 4: 7                     Artaxerzes

1) نام پادشاه فارس که بازسازی هیکل را متوقف ساخت (عزرا 4: 7-21) (522 ق.م.). کار بازسازی هیکل تا سال دوم سلطنت داریوش (520 ق.م.) متوقف گشت.

2) اردشیر درازدست که 40 سال (465-425 ق.م.). بر مملکت فارس سلطنت کرد. در سال هفتم وی عزرا به اورشلیم بازگشت کرد (عزرا 7: 1) (457 ق.م.). حدود سیزده سال بعد ( 445 ق.م.) او به نحمیا اجازه داد تا فرمانروای اورشلیم باشد (نحمیا 2: 1-8).

اَرتیماس               تیطس 3: 12                          Artemas

مخفف نامی یونانی (Artemidoros) که معنی آن «پیشکش آرتیمس یا دیانا» است.

نام شاگردی که پولس قصد داشت همراه با تیخیکس به نزد تیطس در کریت بفرستد (تیطس 3: 12). او احتمالاً اسقف لستره بوده است (65 میلادی).

اَرخَپُس (مهتر اسبان)                کولسیان 4: 17                  Archippus

نام یکی از مسیحیان کولسی که پولس در نامه اش به کولسیان از وی می خواهد تا خدمتی را که خداوند به او سپرده است به کمال رساند (کولسیان 4: 17). در نامه به فلیمون پولس او را هم سپاه خود خطاب می کند (آیۀ 2، 61 میلادی). احتمالاً یکی از اعضای خانوادۀ فلیمون بوده چون پولس نامۀ خود را به نام فلیمون، اپفیه و ارخپس آغاز می کند. بر طبق روایات، او یکی از هفتاد شاگرد مسیح بوده و در قونای لاؤدکیه به شهادت رسیده است.

اَرِستَرخُس (بهترین فرمانروا)             اعمال 19: 29                       Aristarchus

یکی از اهالی مکادونیه و یکی از ایمانداران وفادار به پولس که در سفر سوم بشارتی و در سفر به افسس او را همراهی کرد. هنگامی که با توطئۀ دیمتریوس، مرگ پولس انتظار می رفت، او همراه وی بود (اعمال 19: 29) (59 میلادی). او بعد از آن همراه پولس به یونان و سپس به آسیا (اعمال 20: 4) و بعد از آن به روم رفت (اعمال 27: 2). اینکه داوطلبانه یا به صورت زندانی به آنجا رفت نامشخص است (فیلمون 24). به هر صورت پولس او را هم زندان خود معرفی می کند (کولسیان 4: 10).

برگرفته از کتاب دائرةالمعارف کتاب مقدس