فهرست و توضیحاتی مختصر از مکان های کتاب مقدس: فدان ارام، فرات، فراصیم، فرعتون، فرفر، فروایم، فریجیه، فسجه، فسدمیم، فطرون و فغور

فدان ارام (مزرعه یا دشت مرتفع)  پیدایش 25: 20     Pedan-aram

منطقه ای مابین شرق و شمال قسمت بالائی رودخانه فرات که حران شهر بزرگ این ناحیه، محل سکونت ابراهیم بوده است. ابراهیم از این شهر به کنعان مهاجرت کرد. بعدها او یکی از خادمین خود را به این شهر فرستاد تا همسری برای اسحق بیابد (پیدایش 24: 10؛ 25: 20).

در کتاب پیدایش (24: 10) ارام نهرین نیز نامیده شده است.

یعقوب حین فرار از عیسو به این منطقه رفت (پیدایش 28: 2، 5) در آنجا با لیه و راحیل ازدواج کرد و آنجا دوباره به کنعان بازگشت نمود (پیدایش 31: 18؛ 35: 19؛ 48: 7).

زبان محلی این ناحیه ارامی بوده است (پیدایش 31: 47).

فرات (جوشنده)     تثنیه 1: 7        Euphrates

از کوهستان ارمنستان منشأ گرفته و به طرف آشور، سوریه، بین النهرین، شهر بابل و خلیج فارس جریان داشته است. مانند رودخانه نیل در ماههای مارس، آوریل و می به دلیل ذوب شدن برف کوهستان، پر آب است. شهرهای کرکمیش، سیپار (Sippar)، آجاد (Agade)، بورسیپا (Borsipa) و اور (Ur) در نزدیکی این رودخانه قرار داشتند. در کلام خدا در قسمتهای زیر به آن اشاره شده است:

پیدایش 2: 14؛ 15: 18؛ تثنیه 11: 24؛ یوشع 1: 4؛ 2سموئیل 8: 3؛ 2پادشاهان 23: 29؛ 24: 7؛ 1تواریخ 5: 9؛ 18: 3؛ 2تواریخ 35: 20؛ ارمیا 13: 4.

فراصیم (حدود)       اشعیا 28: 21      Perazim

نام منطقه ای واقع در وادی رفائیم (اشعیا 28: 21) که به علت شکست بزرگ فلسطینیان توسط داود، این منطقه را بعل فراصیم نام نهادند (2سموئیل 5: 20).

فِرعَتُون       داوران 12: 15         Pirathon

نام روستایی در کوهستان عمالقه در سرزمین افرایم که عبدون پسر هلیل که از داوران اسرائیلی بود در آنجا دفن شد (داوران 12: 15). بنایا یکی از سرداران لشگر داود، از اهالی این روستا بوده است (2سموئیل 23: 30).

فَرفَر (تندرو)     2پادشاهان 5: 12         Pharpar

نام رودخانه ای در جنوب سوریه که در نزدیکی دمشق قرار دارد.

فروایِم      2تواریخ 3: 6        Parvaim

نام منطقه ای ناشناخته که سلیمان طلای معبد را از آنجا تهیه می کرد.

فَرِیجِیّه (خشک و بی آب و علف)  اعمال 2: 10   Phrygia

نام منطقه ای کوهستانی در آسیای صغیر که قسمت کوچکی از آن در غلاطیه قرار داشت. ایکونیه و انطاکیه از شهرهای فریجیه محسوب می شدند.

پولس در هر سه سفر بشارتی خود به این شهر نیز سفر کرد (اعمال 16: 6؛ 18: 23).

یهودیان فریجیه در روز پنطیکاست در اورشلیم حضور داشتند (اعمال 2: 10).

فِسجه (تل مرتع)       اعداد 21:           Pisgah

نام قله ای در کوهستان عباریم که از صحرای موآب به طرف شمال شرقی دریای سرخ کشیده شده و در نزدیکی اریحا قرار داشته است (تثنیه 34: 1).

به عنوان کوه «نبو» نیز شناخته شده ولی در واقع در شمال غربی کوه نبو قرار داشت. از این قله بود که خدا اردن را به موسی نشان داد و به او گفت که از آن عبور نخواهد کرد (تثنیه 3: 27؛ 34: 1).

از مکانهای بلند آن موآبیان جهت گذراندن قربانی استفاده می کردند. در صحرای صوفیم در نزدیکی این قله بود که بلعام هفت مذبح به نیت لعنت قوم بنی اسرائیل بنا کرد و بر آنها قربانی گذراند (اعداد 23: 14).

اشدوت فسجه که در کتاب تثنیه (4: 49) به «دامنۀ فسجه» ترجمه شده از محدودۀ حکومتی سیحون پادشاه اموریان محسوب می گردید و در تقسیم اراضی به قبیلۀ رؤبین تعلق گرفت (یوشع 3: 15، 20-21).

فَسدَمیّم (حد خون)    1تواریخ 11: 13       Pes-dammiom

مخفف نام «افس دمیم» می باشد که در کتاب 1سموئیل (17: 1) به آن اشاره شده است. منطقه ای واقع در غرب یهودا بوده و معنی لغوی واژۀ آن «مرز خون» است. علت این نامگذاری احتمالاً رنگ قرمز خاک این منطقه است.

فِطرون (دارای گره ها)   داوران 1: 20            Kitron

شهری متعلق به سبط زبولون. زبولونیان ساکنین آن شهر را بیرون نکردند بلکه برای ایشان جزیه گذاشتند.

فغور        اعداد 25: 18           Peor

نام کوهستانی در شمال شرقی دریای سرخ که به موآب تعلق داشت (اعداد 23: 28). از قلۀ فغور بلعام قبیلۀ بنی اسرائیل را در چادرهایشان در شطیم مشاهده کرد (اعداد 24: 2؛ 25: 1).

بسیاری از بنی اسرائیل در این منطقه به پرستش خدای فغور کشیده شدند (اعداد 25: 1-5؛ یوشع 22: 17).

برگرفته از کتاب دائرةالمعارف کتاب مقدس