فهرست و توضیحاتی مختصر از مکان های کتاب مقدس: عناتوت، عوا، عویت، عویم، عیدر، عیطام، عیلام، عینام و عین تفوح

عناتوت (جوابها)       یوشع 21: 18      Anathoth

نام دهکده ای کوچک به فاصلۀ 13 مایلی شمال شرقی اورشلیم در اراضی قبیلۀ بنیامین (یوشع 21: 18)، که منزل ابیاتار کاهن در زمان ارمیا در آنجا قرار داشته است (1پادشاهان 2: 26؛ ارمیا 1: 1؛ 11: 21) و جهت سکونت به پسران هارون تعلق گرفت. دو تن از سلاحداران داود به نام ابیازار و ییهو از اهالی این روستا بوده اند (2سموئیل 23: 27؛ 1تواریخ 12: 3). بعد از بازگشت از اسارت، بنیامینیان آنجا را اشغال کردند (نحمیا 11: 32). عناتوت واقع  در شمال آن و اورشلیم در جنوب غربی آن قرار داشت (اشعیا 10: 28-32). موضع آن به فاصلۀ 850 یاردی جنوب غربی عناتای جدید (Modern Anata) است.

عِوّا (خراب)       2پادشاهان 17: 24         Ava

یکی از شهرهایی که به وسیلۀ آشوری ها فتح گردید و سنحاریب از آن به عنوان قسمتی از فتوحات خود نام برده است (2پادشاهان 17: 24؛ 18: 34؛ 19: 13؛ اشعیا 37: 13). موضع دقیق آن نامشخص می باشد ولی احتمالاً در بابل واقع بوده است. ساکنین آن بعد از فتح سامره توسط آشور (722 ق.م.) در این شهر سکونت داده شدند. عویان بتهایی به نام «نبحز» و «ترتاک» را مورد پرستش قرار می دادند (2پادشاهان 17: 31).

عَوِیت (خراب)    1تواریخ 1: 46        Avith

محل سکونت هدد پادشاه ادوم قبل از به وجود آمدن حکومت پادشاهی در اسرائیل، در آن منطقه سلطنت می کرد (پیدایش 36: 35).

عَوَیم (خراب)      یوشع 18: 23          Avim

شهری در جنوب بیت ئیل واقع در اراضی قبیلۀ بنیامین.

عیدر       پیدایش 35: 21             Edar

1) برجی بین بیت لحم و حبرون که اردوگاه یعقوب بعد از مرگ راحیل در آنجا بود (پیدایش 35: 21-22). برجی که در کتاب میکاه 4: 8 به نام برج گله ها به آن اشاره شده، همین برج است.

2) نام شهری در جنوب یهودا (یوشع 15: 21) که احتمالاً به فاصلۀ 5 مایلی غزه قرار داشت.

عِیطام           داوران 15: 8           Etam

1) نام صخره ای که شمشمون بعد از کشتار فلسطینی ها در آنجا پناه گرفت (داوران 15: 8، 11).

2) نام شهری است که به وسیلۀ اجداد حور از قبیلۀ یهودا، بنا گردید (1تواریخ 4: 3). این شهر به وسیلۀ رحبعام دارای استحکامات نظامی گشت (2تواریخ 11: 6).

3) یکی از شهرهای قبیلۀ شمعون که در نزدیکی عین و رمون قرار داشت (1تواریخ 4: 32). عیطام بین بئرشبع و تپه های جنوبی واقع بوده و موضع دقیق فعلی آن نامشخص است.

عیلام (آبادی)      عزرا 10: 2             Elam

سرزمینی در کنار دجله و فرات و شرق بابل که از طرف شمال با آشور و ماد و از طرف جنوب با خلیج فارس هم مرز بوده و پایتخت آن شهر شوش بود و یکی از قدرتهای سیاسی در دنیای کهن محسوب می گردید.

در زمان ابراهیم کدرلاعمر پادشاه پر قدرت این منطقه بوده و حتی با کشورهای اطراف رودخانه اردن مقابله کرد (پیدایش 4: 1-11). در طی قرون هشتم و هفتم ق.م. پادشاهی آشور در صدد از میان برداشتن قدرت عیلامی ها بر آمده و شوش را فتح کرد (حزقیال 32: 24). شوش بعدها به صورت پایتخت امپراطوری فارس مورد استفاده قرار گفت. بعضی از عیلامی ها در سامره اسکان داده شده و در بازسازی معبد نیز همکاری کردند (عزرا 4: 9). عیلامی ها در روز پنطیکاست در اورشلیم حضور داشتند (اعمال 2: 9).

عَینام (دو چشمه)      یوشع 15: 34          Enam

منطقه ای در نزدیکی عدلام و تمنه (یوشع 15: 34) که «عینایم» نام دیگر آن است (پیدایش 38: 14). نام دروازه ای است که تامار حین ملاقات با پدر شوهرش در کنار آن نشسته بود.

عین تَفُوح (چشمۀ سیب)     یوشع 17: 7       Entappuah

در قبیلۀ منسی و در مرز آن با قبیلۀ افرایم قرار داشت (یوشع 17: 7) امروزه آن را به نام «شیخ ابوزارد» (Sheikh Abu zarad) به فاصلۀ 9 مایلی جنوب غربی شکیم می شناسند. چشمه یا رودخانه تفوع در 3 مایلی لبنه قرار داشت.

برگرفته از کتاب دائرةالمعارف کتاب مقدس