فهرست و توضیحاتی مختصر از مکان های کتاب مقدس: جبعه، جبیل، جت، جتایم، جت حافر، جت رمون و جتسیمانی

جِبعَه          یوشع 18: 28         Gibeath

معنی لغوی آن در زبان عبری «تپه» است و اشاره به مکانی بلند جهت پرستش بتها دارد. اولین بار در کتاب یوشع (18: 28) به این شهر اشاره شده است.

منطقه ای متعلق به قبیلۀ بنیامین که شاؤل در آنجا ساکن بود (1سموئیل 10: 26) و آنجا را به عنوان پایتخت خود انتخاب کرد (1سموئیل 11: 4؛ 23: 19). واقعۀ شرم آور تجاوز مردان قبیلۀ بنیامین به کنیز بیت لحمی در این شهر اتفاق افتاد (داوران 19-20). «فساد ایام جبعه» که در کلام خدا به آن اشاره شده (هوشع 9: 9؛ 10: 9) مربوط به همین واقعه است که به فاصلۀ کوتاهی پس از فتوحات یوشع اتفاق می افتد، چرا که فینحاس بن العازر هنوز به عنوان کاهن اعظم خدمت می کرد (داوران 20: 28).

یکی از سرداران لشکر داود اتای بن ابیای از اهالی این شهر بود (2سموئیل 23: 29). سقوط این شهر در مقابل حملۀ آشوریان پیش بینی شده بود (اشعیا 10: 29) و در کتاب یوشع (5: 8) نیز به آن اشاره شده است.

حومۀ این شهر نیز به همین نام خوانده شده است (1سموئیل 14: 2؛ 22: 6).

جُبَیل       یوشع 13: 5          Gebal-Gilblites

1) یکی از قدیمی ترین شهرهای مشرق زمین در شمال بیروت که ساکنین آن مردمان ماهر و کار آزموده ای بوده و کشتیهای صور را تعمیر می کردند (1پادشاهان 5: 18؛ حزقیال 27: 9).

در حفاری های این منطقه استخوانهای انسانهایی که 3000 تا 4000 سال قبل از میلاد مسیح زندگی می کردند یافت شده است.

2) نام منطقه ای بین دریای مرده و پترا که در کلام خدا (مزمور 83: 7) به عنوان یکی از دشمنان بنی اسرائیل به آن اشاره شده است. در این مزمور جبال نامیده شده است.

جَت (فشردن انگور)     عاموس 6: 2         Gath

معنی لغوی آن «فشردن انگور» است و معمولاً این واژه به عنوان پیشوند استفاده می شود.

تعیین موضع دقیق آن کار مشکلی است چون بعد از اشاره ای که در کتاب عاموس (6: 2) به خرابی آن شده به طور مرموزی ناپدید می گردد. احتمالاً تل الصفیه (Tell-es-safiyeh) به فاصلۀ 10 مایلی شرق اشدود و 10 مایلی جنوب شرقی عقرون بقایای این منطقه است. مردان آن مثل جلیات به تنومندی شهرت داشتند (1سموئیل 17). داود این شهر را فتح کرد (1تواریخ 18: 1) و رحبعام آن را حصاردار کرد (2تواریخ 11: 8). پادشاه ارام در حمله به سمت اورشلیم آنجا را تسخیر کرد (2پادشاهان 12: 7).

جِتّایم      2سموئیل 4: 3           Gittaim

بئیروتیان بعد از مرگ ابنیر به آنجا فرار کردند. احتمالاً ترس و واهمۀ ایشان به دلیل مرگ ایشبوشت بوده است (2سموئیل 4: 3). در کتاب نحمیا (11: 33) به عنوان یکی از شهرهایی که بعد از بازگشت بنی اسرائیل از اسارت مسکونی گشت به آن اشاره شده است.

جَت حافَر     یوشع 19: 13         Gath-hepher

نام شهری در مرزهای قیبلۀ زبولون (یوشع 19: 13) که یونس پسر امتای در آنجا متولد شد (2پادشاهان 14: 25).

جَت رَمّون (محل فشردن انگور)   یوشع 19: 45      Gath-rimmon

1) نام شهری در اراضی متعلق به قبیلۀ دان (یوشع 19: 45) که لاویان در آنجا سکونت داشتند (یوشع 21: 24؛ 1تواریخ 6: 69).

اهالی قبیلۀ دان نتوانستند کاملاً آن را فتح کنند (داوران 1: 34-35) و تنها در زمان داود کنترل کامل این منطقه به دست بنی اسرائیل افتاد (2سموئیل 8: 1؛ 1تواریخ 18: 1).

2) نام شهری در اراضی متعلق به قبیلۀ منسی که لاویان بنی قهات در آنجا سکونت داشتند (یوشع 21: 25).

جتسیمانی (محل فشردن زیتون)      متی 26: 36       Geth-semane

نام باغی وسیع در کوه زیتون (لوقا 22: 39-41)و شرق قدرون که مسیح قبل از مصلوب شدن به همراه شاگردانش به آنجا رفت و به تنهایی دعا کرد (متی 26: 36؛ مرقس 14: 32).

برگرفته از کتاب دائرةالمعارف کتاب مقدس