فهرست و توضیحاتی مختصر از مکان های کتاب مقدس: ترصه، تروآس، تسالونیکی، تشبی، تعناک، تفسخ، تفوح، تقوع و تل

تِرصَه (شادی)        یوشع 12: 24       Tirzah

معنی لغوی واژۀ ترصه «شادی» است. یکی از سی و یک ملوکی که توسط یوشع در کنعان تسخیر شد (یوشع 12: 24). منطقه ای بسیار زیبا که سلیمان زیبایی دوشیزه شولمیت را به آن مقایسه کرده است (غزل غزلها 6: 4). احتمالاً پایتخت حکومت شمالی و محل سکونت پادشاهان اسرائیل از زمان یربعام اول، ناداب بعشا، ایله و زمری در ترصه حکومت کردند (1پادشاهان 14: 7، 20؛ 15: 21، 33؛ 16: 6-9، 15). ترصه به مدت 40 سال مرکز حکومت اسرائیل بود.

بعشا و ایله هر دو در ترصه به آتش کشیده شدند. زمری نیز به دست عمری احتمالاً در همین شهر به آتش کشیده شد.

تروآس        اعمال 16: 8         Troas

چهار بار در کتاب مقدس به آن اشاره شده است (اعمال 16: 8، 11؛ 20: 5-6؛ 2قرنتیان 2: 12؛ 2تیموتاؤس 4: 13). بعد از منع پولس از سفر به آسیا توسط روح القدس، پولس از تروآس به اروپا بر می گردد. از همین شهر لوقا برای اولین بار در سفرهای بشارتی به پولس ملحق شد. بعد از اقامت پولس در افسس (اعمال 19) پولس به دنبال تیطس بود که در تروآس فرصتی برای بشارت انجیل یافت ولی توقف او در این ناحیه بسیار کوتاه مدت بود (2قرنتیان 2: 12-13). بعد از توقف در تروآس پولس به یونان برگشته (اعمال 20: 2-3) و به مدت 7 روز از کلیساهای آنجا ملاقات کرد (20: 6). واقعۀ سقوط افتیخس از بالاخانه در حین موعظه پولس، در این شهر اتفاق افتاد (20: 9-12).

تسالونیکی     اعمال 17: 1          Tessalonica

این شهر از نقطه نظر نظامی و تجاری اهمیت زیادی داشته و بین دو دریای هلسپونت (Hellespont) و آدریاتیک (Adriatic) واقع است. رومی ها ابتدا آن را پایتخت یکی از مناطق چهارگانۀ مکادونیه ساختند ولی وقتی این مناطق چهارگانه به صورت واحد در آمد، تسالونیکی پایتخت مرکزی این منطقه شد و کلیسای آن تمامی منطقه را تحت تأثیر خود قرار داد. سفر دوم بشارتی پولس نیز به این منطقه بسیار موفقیت آمیز بود و بسیاری از یهودیان این منطقه به کلام خدا ایمان آوردند. پولس دو رسالۀ خود را به کلیسای تسالونیکی نوشته است.

تِشبی     1پادشاهان 17: 1      Teshbite

منسوب به تشبه. موضع فعلی تشبه در جلعاد ناشناخته است. بعضی لسویب (Lisdib) را موضع آن می دانند. ایلیای نبی از اهالی این شهر بوده است (1پادشاهان 17: 1؛ 21: 17، 28؛ 2پادشاهان 1: 3، 8؛ 9: 36).

تَعناک (ریگزار)     یوشع 12: 21         Taanach

شهری در کنعان واقع در جنوب یزرعیل که در حین تقسیم اراضی در زمان یوشع به قبیلۀ منسی تعلق گرفت (یوشع 17: 11؛ 1پادشاهان 7: 29). تعناک و نواحی آن جهت سکونت به لاویان داده شد (یوشع 21: 25). ولی یهودیان تا زمان داوران موفق نشدند که تمامی کنعانیان را از این حدود خارج سازند (داوران 5: 19).

تِفسَح (تنگه)      1پادشاهان 4: 24     Tiphsah

شهری واقع در سواحل شمالی فرات که از مرزهای شمالی پادشاهی سلیمان بوده است (1پادشاهان 4: 24).

تفصح نیز نام شهری است واقع در شمال افرایم در نزدیکی شیلو که منحیم پادشاه اسرائیل آن را تسخیر کرد (2پادشاهان 15: 16).

تَفّوح (درخت سیب)     یوشع 12: 17    Tappuah

نام شهری در غرب اورشلیم که در میان شهرهای یرموت، عدلام، سوکوه و عزیقه واقع بوده و موضع فعلی آن نامعلوم است (یوشع 15: 35).

همچنین نام یکی از شهرهای قبیلۀ منسی که به دلیل واقع بودن در مرزهای شمالی افرایم به این قبیله تعلق گرفت (یوشع 16: 8؛ 17: 8). احتمالاً تفوح نام دیگر تفصح است که منحیم پادشاه اسرائیل آن را فتح کرد (2پادشاهان 15: 16).

تَقُوع (خیمه زدن)       2تواریخ 20: 20           Tekoah

شهری در منطقۀ بیابانی تقوع که جنوب بیت لحم و اورشلیم قرار گرفته است (2تواریخ 20: 2). محل تولد عاموس نبی بوده است (عاموس 1: 1). همچنین محل سکونت زن دانشمندی که یوآب به جهت نرم کردن دل داود نسبت به ابشالوم، او را به نزد داود می فرستد (2سموئیل 14: 1-24).

تَل        تثنیه 13: 16        Tell

واژه ای عربی به معنی «بقایای یک شهر مخروبه» (تثنیه 13: 16؛ یوشع 8: 28 و خرابه های عای در یوشع 11: 13) که اشتباهاً در کتاب ارمیا (30: 18) به معنای «قوت» و (49: 2) به معنای «توده» به کار رفته است.

برگرفته از کتاب دائرةالمعارف کتاب مقدس