فلسفۀ رِیکی و دیدگاه کتاب مقدس

فلسفۀ رِیکی و دیدگاه کتاب مقدس

فلسفۀ رِیکی توسط میکائو اوسوی، یک متفکر و راهب بودایی اهل ژاپن در اوایل قرن بیستم بنیان‌گذاری شد. اوسوی روش‌های مدیتیشن و تمرکز را توسعه داد که معتقد بود به ایجاد سلامت جسمی و روحانی کمک می‌کنند. برخلاف دیدگاه‌های مسیحی که بر اساس تعالیم کتاب مقدس شکل گرفته‌اند، رِیکی به نیروی زندگی جهانی و درونی هر فرد تأکید می‌کند.

فلسفۀ رِیکی ادعا می‌کند که نیروی زندگی می‌تواند برای بهبود جسمی و روانی هدایت شود و افراد می‌توانند با دستیابی به صلح درونی، سلامتی و آرامش روحانی را تجربه کنند. اما در آموزه‌های مسیحی، ما بیشتر بر شخصیت خدا و نجات و رحمت او از طریق عیسای مسیح تأکید داریم.

فلسفۀ رِیکی به عنوان یک سیستم شفادهیِ معنوی و فیزیکی بر اساس جابجایی انرژی در جهان شناخته می‌شود. هدف آن جلب تعادل و هماهنگی از طریق انرژی‌های کیهانی در بدن و ذهن انسان است. اگرچه کتاب مقدس به صراحت در مورد رِیکی سخن نمی‌گوید، اما اصول بنیادی آن را می‌توان با آموزه‌های کتاب مقدس مقایسه کرد.

– نقش قدرت خدا در شفا دادن

بر اساس کتاب مقدس، خدا منبع نهایی شفای بیماران و قدرت است. مسیحیانِ معتقد به کتاب مقدس چنین باور دارند که شفا از طریق دعا و اعتماد به وعده های خدا جاری می‌شود. به عنوان نمونه، در یعقوب ۱۴:۵-۱۵، تعلیم داده می‌شود که بیماران می‌توانند شفایشان را از طریق دعا و شفاعت طلب کنند.

– معنویت و انرژی جهان

رِیکی بر این باور است که انسان می‌تواند از طریق تمرکز بر انرژی‌های کیهانی به شفا و تعادل دست یابد. این دیدگاه با آموزه‌های کتاب مقدس در تضاد است، که تعلیم می‌دهد این خدا است که جهان را آفریده و حاکم مطلق بر انرژی و نیروها است. انرژی‌های شفادهنده یا قوت روح‌القدس را نمی‌توان به صورت مجرد یا مستقل از خدا در نظر گرفت، بلکه همیشه باید در حیطۀ قدرت مطلق خدا قرار داده و او را محور اصلی زندگی روحانی خود دانست.

– حریم‌های روحانی و ارتباط آن با رِیکی

قابل ذکر است که برخی از تکنیک‌های رایج در رِیکی ممکن است منجر به باز کردن دریچه‌هایی به سمت تجربیات روحانی نامشخص یا نیروهایی شوند که در کتاب مقدس مورد تأیید واقع نشده‌اند. در مواردی که افراد به دنبال روش‌های شفادهندۀ جایگزین هستند، کتاب مقدس مسیحیان باورمند را به احتیاط و تمرکز بر محوریت خدا در تمامی فعالیت‌های روحانی که شفای بیماران نیز از این قبیل فعالیت‌ها است، ترغیب می‌کند. کتاب مقدس به ما نسبت به روش‌هایی که برخاسته از باورها و الاهیات غیرمسیحی باشند، هشدار می‌دهد (نگاه کنید به دوم پطرس ۱:۲).

از این رو، مسیحیان تشویق می‌شوند که در زمان بیماری یا نیاز به شفا، به خداوند متوسل شوند و از روش‌هایی که با ایمانشان مطابقت دارند، استفاده کنند (برای نمونه به رساله یعقوب ۱۴:۵-۱۵ و مرقس ۱۸:۱۶ مراجعه فرمایید).

امیدواریم این توضیحات درک بهتری از دیدگاه کتاب مقدس نسبت به فلسفۀ رِیکی ارائه داده باشد.

گردآوری و تهیۀ کشیش ورژ باباخانیان