بررسی رسالۀ پولس رسول به رومیان فصل 12: زندگیِ تبدیل یافته

بررسی رسالۀ پولس رسول به رومیان فصل 12: زندگیِ تبدیل یافته

باب دوازدهمِ رساله به رومیان، یکی از بخش های بی نظیر و زیبای عهد جدید است، چرا که از لحاظ سبک، شباهت زیادی به موعظۀ سر کوه عیسی دارد. پولس به صورتی موزون به بحث های الاهیاتی خاتمه می دهد و این بخش را به ترغیب و تشویق به رفتار زندگی مسیحی مربوط می سازد. او در فصول گذشته بر این امر تأکید کرده بود که ایستادن در مقابل مسند خدا، تنها وابسته به رحم و شفقت مسیح است و نه اعمال نیکوی انسانی. و حالا در این بخش نشان می دهد که رحمت خدا که سبب آمرزشِ پر فیض الهی است، خود انگیزه ای قوی جهت انجام اعمال نیکو است و باعث می شود که اساساً دید ما نسبت به زندگی تغییر و تبدیل داشته باشد.

(آیه های 3-8) فروتنی روح- این بخش به طور خاص خطاب به رهبران کلیسا است. مقام رهبری اغلب باعث  غرور و تکبر در ما می شود. اکثر اوقات دیده شده که شخصی که دارای استعداد خاصی است، با بی ارزش کردن استعدادهای دیگران، خود نیز سِیر قهقرایی را طی می کند.

برگرفته از کتاب راهنمای کتاب مقدس از انتشارات شورای کلیسایی 222