فرقه اِسینها در زمان عهدجدید چه فرقه ای بودند؟

در باره این فرقه اطلاع زیادی در دست نیست ولی یوسفوس در باره آنها در "جنگهای یهودیان" به تفصیل سخن می گوید. معنی نام آنها نیز روشن نمی باشد ولی عده ای آن را از ریشه یونانی به معنی "پاک یا مقدّس" دانسته اند.

اسین ها، برخلاف فریسیان و صدوقیان، یک گروه برادری زاهدان بودند و فقط کسانی می توانستند به آنها ملحق شوند که قول می دادند از قوانین آنها اطاعت نمایند و تمام تشریفات لازم را انجام دهند و قابل اعتماد تشخیص داده شوند. آنها از ازدواج خودداری می کردند و اشخاص واجدالشرایط را که به اعتقادات آنها ایمان پیدا می کردند در میان خود می پذیفتند. در گروه های اسین ها، اموال متعلق به همه بود و به همین دلیل هیچکس ثروتمند یا فقیر نبود. تمام اعضای گروه با انجام کارهای دستی احتیاجات خود را تأمین می کردند. خوراک آنها ساده بود و در مواقعی که کار نمی کردند ردای سفید رنگ بر تن می کردند. اسین ها از نظر رفتار، دارای وقار و اعتدال و کف نفس بودند، تسلیم خشم و غضب نمی شدند و قسم نمی خوردند. روز سبت (شنبه) را با دقت و احتیاط کامل نگاه می داشتند و از نظر نظافت شخصی، استثنایی بودند. هر نوع انحراف از مقررات گروه باعث اخراج می شد.

از نظر عقاید مربوط به خداشناسی یا الهیات، اسین مانند فریسیان به حفظ دقیق شریعت و قبول امور ماوراء الطبیعه معتقد بودند. آنها تعلیم می دادند که جان انسان غیرمادّی و فناناپذیر است و در بدن فاسد شدنی زندانی می باشد. در موقع مرگ، نیکوکاران به منطقه ای که دارای نور خورشید و نسیم خنک می باشد خواهند رفت در حالی که بدکاران به محل عذاب دائمی انداخته می شوند که تاریک و طوفانی است.

تمایلات اسین ها به زندگی توأم با زهد و ریاضت را می توان تشبیه کرد به زندگی در صومعه ها که در اوایل مسیحیت متداول شد. از قرار معلوم آنها بعضی از عقاید خود را از غیریهودیان کسب کردند زیرا شباهتهای زیادی به رواقیون داشتند. 

امکان دارد که اسین ها دارای جماعتهای متعدد با اعتقادات و طرز رفتار متفاوت بودند و امکان دارد که یوسفوس فقط با یک جماعت آشنایی داشته و تصور کرده است همه جماعتهای اسین ها شبیه یکدیگر هستند. در هر حال شرح یوسفوس در مورد فرقه اسین ها به اندازه کافی به جماعت قمران شباهت  دارد که بتوانیم بگوییم اگر این دو کاملاً یکی نیستند، لااقل با هم مربوط می باشند.

برگرفته از کتاب بررسی عهدجدید نوشته مِریل سی تِنی

ترجمه: کشیش شهید طاطه وس میکائیلیان