رواقیون در عهد جدید به چه کسانی اطلاق می شود؟

در اعمال رسولان 17: 18 و 32 رواقیون را در کنار پیروان اپیکور مشاهده می کنیم. مکتب رواقیون بوسیله زنون(265 الی 340 قبل از میلاد)، که از اهالی قبرس و احتمالا" نیمه سامی بود، تأسیس یافت. زنون برای خدا شخصیت جداگانه ای قائل نبود، ولی تعلیم می داد که جهان به وسیله یک عقل مطلق یا اراده الهی که جزئی از ذات جهان است اداره و با دقت کنترل می گردد. بدین طریق کار جهان نه با تصادف بلکه با هدفی که در حال تکامل است اداره می شود.

پس متابعت از عقل عالی ترین خیر بشر است. احساسات شخصی، غیرمهم و حتی مضر است زیرا انسان را از راه حل های عاقلانه دور می سازد. کنترل نفس بطور کامل و مقاومت در مقابل احساسات، هدف رواقیون بود.

چون رواقیون معتقد بودند که جهان باید همانطوری باشد که حالا هست و هر چه پیش می آید بوسیله عقل مطلق برنامه ریزی شده است، به هیچ وجه لزومی نمی دیدند که انسان جریان وقایع را تغییر دهد و یا متوقف سازد. این نوع اعتقاد به قضا و قدر، باعث ایجاد کفّ نفس و در نتیجه تعالی اخلاق می گردید. این مکتب مورد پسند رومیان سخت گیر و قانونی بود و بعضی از سیاست مداران مشهور روم مانند سیسرو از اصول آن پیروی می کردند.

اعتقادنامه رواقیون، با وجودی که با اصول اخلاق مطابقت داشت، با مسیحیت یکی نبود. در آن جائی برای آزادی اراده و یا وجود واقعی شرارت دیده نمی شد. تمام شرارتها و بدیهای جهان به نظر رواقیون فقط جزئی از نیکی بزرگتر بود. این عقید باعث می شد که دیگر احتیاجی به اصلاح و تغییر اوضاع موجود احساس نشود. انسان مؤظف بود پرهیزکاری نماید و از اصول عقلی پیروی کند ولی خود را مؤظف نمی دانست وضع اجتماع را اصلاح کند و مردم را از بدبختی ها رها سازد.

برای رواقیون امکان نداشت با خدا تماس شخصی داشته باشند. چون طبیعت با همه با بی طرفی رفتار می کرد، نمی توانست از شخص بخصوصی طرفداری کند. به علاوه فکر در باره تماس شخصی با عقل جهانی یا نیروی طبیعت درست مانند این است که انسان بخواهد به قانون جاذبه علاقه نشان دهد. به نظر رواقیون، خدا علاقه ای به کارهای شخصی انسان نداشت، زیرا خودش شخص مشخصی نبود.

تعلیم اناجیل در مورد این که خدا به وسیله فرستادن فرزند خود به جهان برای مقابله با شرارت از طریق جان بازی اقدام کرده است، برای رواقیون کاملا" مسخره آمیز می باشد. با وجودی که مکتب رواقیون از نظر اخلاقی قابل تمجید بود و در بعضی موارد با اخلاق مسیحی شباهت کامل داشت، ولی این دو از نظر اصول اولیه و از نظر عملی با یکدیگر فاصله زیادی داشتند.

برگرفته از کتاب معرفی عهد جدید

نوشته: مریل سی. تنی

ترجمه: ط. میکائیلیان