کتاب مقدس در بارۀ شفاعت مسیح و روح القدس به ما چه می گوید؟

کتاب مقدس در بارۀ شفاعت مسیح و روح القدس به ما چه می گوید؟

(۱) عیسی در طول حیات زمینی اش برای کسانی که از نظر روحانی گمراه (یعنی کسانی که با خدا رابطۀ شخصی نداشتند و اهداف خدا را دنبال نمی کردند) بودند، دعا می کرد زیرا او آمد تا کسانی از این قبیل را «بجوید و نجات بخشد» (لوقا ۱۹: ۱۰). وقتی که او وارد شهر نافرمان اورشلیم شد، قلبش شکسته و اشک از چشمانش جاری بود (لوقا ۱۹: ۴۱). او برای شاگردانش به طور فردی (لوقا ۲۲: ۳۲) و گروهی (یوحنا ۱۷: ۶-۲۶) دعا کرد. او حتی زمانی که داشت بر روی صلیب جان می داد، برای دشمنانش دعا کرد (لوقا ۲۳: ۳۴).

(۲) در حال حاضر مأموریت مسیح این است که ما را با پدر، یعنی خدا (رومیان ۸: ۳۴؛ عبرانیان ۷: ۲۵؛ ۹: ۲۴؛ ۷: ۲۵) آشتی بدهد. یوحنا، عیسی را «کسی که برای دفاع از ما با پدر سخن می گوید» می خواند (اول یوحنا 2: 1). شفاعت مسیح برای نجات و رابطۀ دائمی ما با خدا امری حیاتی است (اشعیا ۵۳: ۱۲). بدون فیض خدا (یعنی رحمت و نیکویی که سزاوار آن نیستیم)، رحمت و کمک او که از طریق دعاهای مداوم عیسی مسیح بر ما جاری می شود، رابطۀ ما با خدا شکست خواهد خورد، ما از او دور خواهیم شد و یک بار دیگر در قید بردگی گناه، گرفتار خواهیم شد.

(۳) همچنین روح القدس نقش مهمی در جریان شفاعت دارد. پولس می گوید که «ما آنچه را که باید بطلبیم، نمی دانیم اما خود روح به جهت ما شفاعت می کند  به ناله هایی که نمی توان بیان کرد» (رومیان ۸: ۲۶). روح القدس از طریق روح انسان هایی که مسیح را می شناسند «بر حسب ارادۀ خدا»، شفاعت می کند (رومیان ۸: ۲۷). بدین معنا که روح القدس با پدر رابطه دارد و در اتحادی کامل با اهداف خدا عمل می کند. بنابراین عیسی از آسمان برای ایمانداران شفاعت می کند و روح بر روی زمین در ایمانداران شفاعت می کند (ر.ک. به جدول کارهای کار روح القدس).