شعر: چه خوشبختم

 ***********************

آمد و کوله بارم را گرفت، خستگی ها زخم ها دردهایم را گرفت

قایق طوفان زده موج و دریای خروشان روح من، مسیحا آمد و آغوش بازش بهر من

به آغوشم کشید و هدیه ای داد، مرا آرامشی از حد فزون داد

صلیبی را به من خاطر نشان کرد، اوج عشقش در محبت را به من یاد آوری کرد

دگر من چه خواهم از پدر، پسر را بهر من مصلوب کرده، یه دنیا عشق را با محبت نصیب  قلب تاریکم نموده       

بگفتم خدایا عشق را ختم کردی، قلب من را با محبت فتح کردی                  

چه خوشبختم که من شکی نکردم، خدای پشت در را، رد نکردم

شعری از پرستو