روز شبات چه روزی است?

روز شبات یا سبت که در ترجمه قدیمی اینچنین نامیده شده روز استراحت قوم خدا است و در این روز قوم خدا از همه کارهای خود دست می کشیدند و استراحت می کردند. لطفا برای اطلاعات بیشتر به مقاله زیر که از وب سایت پرپاسخ کپی شده توجه نمایید:

چه روزی روز سبت است، شنبه یا یکشنبه؟ آیا مسیحیان باید سبت را نگه دارند؟

اغلب ادعا می شود که "خدا روز سبت را در باغ عدن برقرار کرد" و این بعلت ارتباط بین سبت و خلقت در خروج 20 : 11 است. اگر چه استراحت خدا در روز هفتم (پیدایش 2 : 3) سایه ای از قانون سبت در آینده بود، اما در کتاب مقدس قبل از اینکه فرزندان اسرائیل سرزمین مصر را ترک کنند، حرفی از سبت نیست. جایی در کتاب مقدس نوشته نشده است که از آدم تا موسی سبتی نگهداشته می شد. کلام خدا کاملا واضح است که نگه داشتن سبت علامت مخصوصی بین خدا و اسرائیل بود: "پس بنی اسرائیل سبت را نگه بدارند نسلا بعد نسل سبت را بعهد ابدی مرعی دارند. این در میان من و بنی اسرائیل آیتی ابدیست زیرا که در شش روز خداوند آسمان و زمین را ساخت و در روز هفتمین آرام فرموده استراحت یافت" (خروج 31 : 16-17). در تثنیه 5، موسی ده فرمان را برای نسل بعد تکرار می کند. در اینجا بعد از اینکه در آیات 12- 14 فرمان به نگه داشتن سبت داده می شود، موسی دلیل اینکه سبت به قوم اسرائیل داده می شود بیان می کند: "و بیاد آور که در زمین مصر غلام بودی و یهوه خدایت ترا بدست قوی و بازوی دراز از آنجا بیرون آورد. بنا براین یهوه خدایت ترا امر فرموده است که روز سبت را نگه داری" (تثنیه 5 : 15). قصد خدا برای دادن سبت به قوم اسرائیل این نبود که آفرینش را بیاد داشته باشند، بلکه باید بردگی در مصر و نجات خداوند را بیاد می آوردند. به آنچه برای نگه داشتن سبت لازم بود توجه کنید: در سبت شخص نمی توانست خانه اش را ترک کند (خروج 16 : 29)، نمی توانست آتش روشن کند (خروج 35 : 3)، و نمی توانست کسی را به کار گمارد (تثنیه 5 : 14). کسی که قانون سبت را می شکست باید کشته می شد (خروج 31 : 15، اعداد 15 : 32-35). بررسی قسمتهای مختلف عهد جدید به ما چهار نکتة مهم را نشان می دهد: 1) وقتی مسیح در بدن پر جلالش و در روزی که ذکر شده ظاهر شود، آن روز روز اول هفته است (متی 28: 1 و9 و10 ، مرقس 16 : 9 ، لوقا 24 : 1 و 13 و 15 ، یوحنا 20 : 19 و 26). 2) تنها وقتی که سبت از اعمال رسولان تا مکاشفه گفته شده است منظور بشارتی به یهودیان در کار بوده و معمولا در کنیسه اتفاق افتاده است ( اعمال رسولان بابهای 13-18). پولس رسول نوشت که "یهود را چون یهود گشتم تا یهود را سود برم" (1 قرنتیان 9 : 20). پولس به کنیسه نرفت تا با آنها مشارکت داشته باشد و مقدسین را بنا کند، اما رفت تا گمشدگان ملزم شده نجات یابند. 3) پولس رسول می گوید "بعد از این بنزد امتها می روم" (اعمال رسولان 18 : 6)، سبت دیگر هرگز ذکر نشد. و 4) بجای اینکه بخواهیم به روز سبت بچسبیم، بقیة عهد جدید بر عکس آن را می گوید (غیر از نکتة سوم، منجمله کولسیان 2 : 16). با دقت بیشتر به نکتة چهارم در بالا متوجه می شویم که در عهد جدید برای ایمانداران نگه داشتن روز سبت الزامی نیست، و بعلاوه نشان می دهد که عقیدة یکشنبه بعنوان "سبت مسیحیان" هم غیر کتاب مقدسی است. همانطور که در بالا بحث کردیم، بعد از اینکه پولس تمرکزش را روی امتها گذاشت روز سبت یکبار ذکر شده است، "پس کسی دربارة خوردن و نوشیدن و دربارة عید و هلال و سبت بر شما حکم نکند. زیرا که اینها سایة چیزهای آینده است لیکن بدن از آن مسیح است." ( کولسیان 2 : 16-17). سبت یهودیان بر روی صلیب بر داشته شد. جایی که مسیح " آن دستخطیرا که ضد ما و مشتمل بر فرایض و بخلاف ما بود محو کرد" (کولسیان 2 : 14 ). این مطلب بیش از یکبار در عهد جدید تکرار شده است: "یکی یکروز را از دیگری بهتر می داند و دیگری هر روز را برابر می شمارد. پس هر کس در ذهن خود متیقن شود. آنکه روز را عزیز نمی دارد هم برای خداوند نمی دارد" (رومیان 14 : 5 -6 الف). "اما الحال که خدا را می شناسید بلکه خدا شما را می شناسد چگونه باز بر می گردید بسوی آن اصول ضعیف و فقیر که دیگر می خواهید از سر نو آنها را بندگی کنید؟ روزها و ماهها و فصل ها و سالها را نگاه می دارید" (غلاطیان 4 : 9-10). اما بعضی ادعا می کنند که دستوری از طرف کنستانتین در 321 میلادی روز سبت را از شنبه به یکشنبه تغییر داد. در چه روزی کلیسای اولیه برای پرستش جمع می شدند؟ کلام خدا هرگز جمع شدن ایمانداران را برای پرستش در روز سبت (شنبه) ذکر نمی کند. بهرحال، قسمتهای واضحی از کلام وجود دارد که روز اول هفته را ذکر می کند. برای مثال، اعمال رسولان 20 : 7 می گوید که "در اول هفته چون شاگردان بجهت شکستن نان جمع شدند." در 1 قرنتیان 16 : 2 پولس ایمانداران قرنتس را امر می کند "در روز اول هفته هر یکی از شما بحسب نعمتیکه یافته باشد نزد خود ذخیره کرده بگذارد" از آنجایی که پولس این هدیه را در 2 قرنتیان 9 : 12 بعنوان خدمت معرفی می کند، این جمع آوری هدایا می باید با پرستش اجتماع مسیحیان در یکشنبه مربوط باشد. از نظر تاریخی یکشنبه، نه شنبه، روز جمع شدن مسیحیان در کلیسا بود، و این رسم به قرن اول مسیحیت بر می گردد. سبت به قوم اسرائیل داده شد، نه به کلیسا. سبت هنوز شنبه است، نه یکشنبه، و هیچ وقت عوض نشده است. اما سبت قسمتی از قانون عهد عتیق است، و مسیحیان از اسارت قانون آزادند (غلاطیان 4 : 1-26، رومیان 6 : 14). نگه داشتن سبت از مسیحیان خواسته نشده -چه شنبه و چه یکشنبه. اولین روز هفته، یکشنبه، روز خداوند (مکاشفه 1 : 10) خلقت تازه را با مسیح بعنوان سرور ما که قیام کرده است جشن می گیرد. ما مجبور نیستیم سبت عهد موسی را نگه داریم، اما آزادیم که عیسی قیام کرده را خدمت کنیم. پولس رسول گفت که هر شخص مسیحی باید خودش تصمیم بگیرد که استراحت سبت را نگه دارد یا نه، "یکی یکروز را از دیگری بهتر می داند و دیگری هر روز را برابر می شمارد پس هر کس در ذهن خود متیقن شود" (رومیان 14 :5). ما باید هر روز خدا را پرستش کنیم، نه فقط شنبه یا یکشنبه.  

پاسخ از: کشیش ورژ باباخانیان