روح القدس و احیاء: در آغاز و حرکت انسان به سوی تباهی

روح القدس و احیاء: در آغاز و حرکت انسان به سوی تباهی

احیاء «در آغاز» (پیدایش 1-3)

آغاز موضوع احیاء در کتاب مقدس، در کتاب پیدایش یافت می گردد، خدا، انسان (مرد و زن) را به شباهت خود خلق کرد. انسان از شبیه خدا بودن، رابطۀ نزدیک و مشارکت خلل ناپذیر با او لذت می برد.

بهر حال انسان تصمیم گرفت که از درخت معرفت نیک و بد بخورد. در نتیجه این کار او تصمیم گرفت که مسئولیت زندگی اش را بپذیرد. به جای گذران زندگی با استفاده از حکمت، عدالت و دارایی خدا،  از دارایی های محدود خویش، یعنی از طریق دسترنج خود، زندگی خواهد کرد.

با این تصمیم غم انگیز، انسان شباهت خود را به خدا (مانند خدا بودن) و همینطور رابطۀ نزدیک و مشارکتش با خداوند، را از دست داد. اما کار احیاء خدا سریعاً آغاز شد. هنگامی که انسان خودآگاه کنونی، تلاش کرد تا به وسیلۀ عمل خود، پوششی برای برهنگی خویش تهیه کند، خدا از پوست حیوانی، برای او لباس تهیه کرد. این مطلب، به وضوح نقشۀ خدا را برای رهایی و احیاء انسان سقوط کرده، آشکار کرد. نخستین قربانی جهت تهیۀ پوشش، اشاره ای یه قربانی نهایی، برۀ خدا یعنی خود عیسی است.

حرکت انسان به سوی تباهی (پیدایش 4-12)

پس از رانده شدن از باغ و محافظت از درخت حیات که در وسط باغ قرار داشت، آدم صاحب فرزندانی شد که بیشتر از آنکه شبیه خدا باشند، از نظر خودمحوری و عدم اطاعت شبیه خود آدم بودند. از آن مرحله به بعد، انسان بیشتر و بیشتر در انحطاط غرق می شد تا اینکه خداوند لازم دانست، مردم را از بین ببرد و با یک خانوادۀ ساده، یعنی خانوادۀ نوح، شروع کند.

عهد رنگین کمان (پیدایش 9: 13) یکی از مهمترین نشانه های متعددی بود که خدا در طی این دوره، عرضه کرد یعنی نشانه ای که به وسیلۀ آن خدا هدفش را جهت احیای آنچه که از طریق آدم و حوا از دست رفته بود، نشان داد. در واقع این مطلب، یک یادآوری ابدی از نقشۀ خدا است که انسان را فراسوی داوری به سمت هدفش رهبری می کند.

با دعوت ابرام (پیدایش 12) آن هدف که بعنوان نقشۀ خدا برای احیاء انسان آشکار گردیده بود، از طریق یک شخص خاص به ظهور رسید. «قوم بزرگی» که او قول داد از طریق ابرام ایجاد شود با قوم یهود آغاز شد، اما مقرر شده بود که به کلیسا، یعنی خانوادۀ او، تبدیل شود. اگر چه نبوتهای زیادی در رابطه با قوم یهود وجود داشتند، می توانیم مطمئن باشیم که خدا برای به انجام رسانیدن آنها، از ابتدا کلیسا را در نظر داشت. کلیسا چیزی به جز وعدۀ خدا در مورد مسیحش، یعنی عیسی مسیح نیست.

برگرفته از کتاب دائرةالمعارف کتاب مقدس