روح القدس در تو- فصل چهارم: یاری دهنده‌ای که در ما ساکن است

فصل چهارم

یاری دهنده‌ای که در ما ساکن است

این  که روح القدس آمده تا پاراکلیت ما باشد، عملاً یعنی چه؟
با نگاهی مجدد به یوحنا ۱۴: ۱۶- ۱۸ وقتی مسیح آن وعدۀ بخصوص را داد، شروع می‌کنیم:
من از پدر خواهم خواست و او  مدافعی دیگر به شما خواهد داد که همیشه با شما باشد، یعنی روحِ راستی که جهان نمی‌تواند او را بپذیرد، زیرا نه او را می‌بیند و نه می‌شناسد؛ اما شما او را می‌شناسید، چرا که نزد شما مسکن می‌گزیند و در شما خواهد بود. شما را بی‌کس نمی‌گذارم؛ نزد شما می‌آیم.
باید دقت کنیم که واژۀ “پاراکلیت” که در این ترجمه مدافع ترجمه شده، از اصل یونانی می‌باشد. معنای کلمه به کلمۀ این واژه کسی است که از او خواسته شده در کنار ما بایستد و ما را کمک کند. یک پاراکلیت کسی است که می‌تواند کاری را بکند که شما به تنهایی قادر به انجام آن نیستید.
همین کلمۀ یونانی در اول یوحنا ۲: ۱ نیز بکار رفته:
ای فرزندانم، این را به شما می‌نویسم تا گناه نکنید. اما اگر کسی گناهی کرد، شفیعی نزد پدر داریم، یعنی عیسی مسیح پارسا.
کلمه ای که در این آیه شفیع ترجمه شده، در واقع همان کلمۀ پاراکلیت می‌باشد. کلمه‌ای که در فارسی شفیع ترجمه شده به صورت وکیل نیز ترجمه شده. یعنی کسی که در دفاع از ما سخن می‌گوید. همۀ ما از نقش وکلا در فرهنگ امروزی‌مان بخوبی واقفیم.
کتاب مقدس برای ما روشن می‌سازد که ما دو وکیل داریم. بر زمین، روح القدس از ما دفاع می‌کند. چیزهایی را که ما به درستی نمی‌توانیم بیان کنیم، او به جای ما بیان می‌کند و چیزهایی را که ما درکشان نمی‌کنیم، برای ما شرح می‌دهد. و در آسمان، عیسای مسیح وکیل ما نزد پدر است و برای ما شفاعت می‌کند. فقط فکرش را بکنید ما دو وکیل عالی‌رتبه در عالم هستی داریم! عیسای مسیح که پسر خدا است و در دست راست خدا است و روح القدس که بر زمین، همراه ما است. با داشتن این دو مدافع یا وکیل عالی‌رتبه، چگونه امکان دارد که مورد مطرح شدۀ ما در دادگاه شکست بخورد!
اما عیسی در بارۀ این وکیل که پاراکلیت (یعنی وکیل، تسلی‌دهنده، مشاور و یاری‌دهندۀ) ما است، چه می‌گوید؟ بجاست بعضی مسائل را که عیسی در یوحنا ۱۴: ۱۶- ۱۸ بیان نمود، توضیح دهم:

«پدر… مشاوری دیگر به شما خواهد داد.» لازم است به اهمیت کلمۀ “دیگر” در این آیه دقت کنید. عیسی می‌فرماید: «من یک شخص هستم و بزودی شما را ترک می‌کنم. وقتی بروم، شخص دیگری خواهد آمد که یاری‌دهندۀ شما باشد. زمانی که من اینجا بر زمین بودم شما را کمک کردم. اما حال که شما را ترک می‌کنم، بدون یاور نخواهید ماند بلکه یاری‌دهندۀ دیگر می‌آید.»

«او با شما برای همیشه خواهد ماند.» مقصود عیسی این بود که: من سه سال و نیم با شما بودم. اکنون شما را ترک می‌کنم. اما مأیوس نشوید، چون شخص دیگری به جای من می‌آید، و او هرگز شما را ترک نمی‌کند بکله همیشه با شما می‌ماند.

«او با شما خواهد زیست و در شما خواهد بود.» عبارت “در شما” اهمیت زیادی دارد. این وکیل یا تسلی دهنده در ما خواهد زیست. یعنی ما محل سکونت او خواهیم بود.

«من شما را یتیم نخواهم گذاشت.» به سخنی دیگر، اگر عیسی ترکشان می‌کرد و چیزی برای آن‌ها تدارک نمی‌دید، شاگردان یتیم باقی می‌ماندند، یعنی بدون کسی که از آن‌ها مراقبت کند، کمکشان کند یا مشکلات اساسی را برایشان حل کند.

«من نزد شما خواهم آمد.» این گفتۀ او اهمیت زیادی دارد. عیسی در روح القدس نزد شاگردانش برگشت. وقتی بر زمین در بدنش بود، عیسی تنها می‌توانست در یک جا و در یک زمان باشد. او می‌توانست با پطرس، یوحنا یا مریم مجدلیه در زمان مشخصی سخن بگوید، اما نمی‌توانست همزمان با هر سۀ آن‌ها، در سه مصاحبت مختلف سخن گوید. او محدودیت زمانی و مکانی داشت. اکنون که در روح القدس نزد قوم خود می‌آید، از محدودیت‌های زمانی و مکانی آزاد است. او می‌تواند در حالی که در استرالیا با یک فرزند خدا که در نیاز است صحبت می‌کند، همزمان در ایالات متحدۀ آمریکا باشد و واعظی را مسح کند. در عین حال می‌تواند در بیابان ها یا جنگل‌های آفریقا هم باشد تا مبشری را تقویت کند یا شفا دهد. او دیگر محدودیتی ندارد. او برگشته، اما دیگر مقیّد به محدودیت‌های زمانی و مکانی نیست.
اجازه دهید کمی در بارۀ این موضوعِ تبادل شخصیت‌ها تعمق کنیم: یکی می‌رود و دیگری جایگزین او می‌شود. در یوحنا ۱۶: ۵- ۷ عیسی می‌فرماید:
اکنون نزد فرستندۀ خود می‌روم، و هیچ‌یک  نمی‌پرسید، “کجا می‌روی؟” اما به سبب شنیدن سخنانم، دل شما آکنده از غم شده است. با این حال، من به شما راست می‌گویم که رفتنم به سود شماست. زیرا اگر نروم، آن مدافع نزد شما نخواهد آمد؛ اما اگر بروم او را نزد شما می‌فرستم.
عیسی در این آیه‌ها با زبان بسیار واضح و روشنی با ما سخن می‌گوید: “تا وقتی که من با شما به عنوان یک شخص بر زمین هستم، روح القدس می‌باید در آسمان به عنوان شخصی دیگر بماند. اما اگر من به عنوان یک شخص شما را ترک کنم، آنگاه شخص دیگری را به جای خود خواهم فرستاد، یعنی روح القدس را”. این تبادل شخصیت‌های الهی است. برای اندک زمانی پسر به عنوان یک شخص بر زمین بود و وقتی خدمت خود را به کمال رساند، به آسمان بازگشت. به جای او روح القدس (یعنی شخص دیگر الوهیت) آمد تا خدمتی را که عیسی شروع کرده بود، ادامه دهد.
عیسی فرمود برای ما خوب است که او برود.  در ترجمۀ کینگ جیمز انگلیسی می‌گوید: «این مصلحت شما است». این سخن بی‌نظیری است. برای ما بهتر بود که عیسی به آسمان برود و ما را ترک کند و روح القدس بر زمین بیاید تا این که با عیسی بر زمین باشیم و روح القدس در آسمان بماند. افراد کمی این را درک می‌کنند. مسیحیان همیشه می‌گویند: “ای کاش زمانی که عیسی بر زمین بود، زندگی می‌کردم.” ولی عیسی فرمود: “این صلاح شما است که شما را ترک کنم و در حالی که من در آسمان باشم و روح القدس بر زمین، می‌توانید به افراد بیشتری از آنانی که با من بر زمین قدم می‌زدند، رسیدگی کنید.”
حال این مسئله را در نور تجربۀ شاگردان اولیۀ مسیح شرح می‌دهم. دقت کنید وقتی روح القدس آمد سه نتیجۀ فوری اتفاق افتاد:
اول: آن‌ها نقشۀ خدا و خدمت عیسی را خیلی بهتر از زمانی که عیسی بر زمین بود، درک کردند. قابل توجه است که آن‌ها در شناخت خود محدود و بسیار کُند حرکت می‌کردند. اما از وقتی که روح القدس آمد درک کاملاً متفاوتی از خدمت و پیام عیسی دریافت کردند.
دوم: شاگردان به طرز عجیبی تبدیل به افراد شجاعی شدند. حتی پس از رستاخیز مسیح، هنوز از ترس یهود، پشت درهای قفل شده، خود را پنهان کرده بودند و تمایلی به ایستادن در میان مردم و موعظه و اعلام حقیقت نداشتند و مجهز نبودند. اما از لحظه‌ای که روح القدس آمد، همه چیز عوض شد. پطرس با دلیری و شجاعت بی‌سابقه و رُک و پوست کنده به یهودیان ساکن اورشلیم داستان کامل عیسی را بیان کرد و آن‌ها را مجرمین اصلی مصلوب شدن مسیح اعلام نمود (به اعمال رسولان ۲: ۲۲-۳۶ رجوع شود).
سوم: آن‌ها تأئیدات مافوق‌طبیعی داشتند. از لحظه‌ای که روح القدس آمد، معجزات اتفاق افتادند. درست مثل این که عیسی نزد آن‌ها شخصاً برگشته بود، به خاطر این که عیسی به آنان فرموده بود: “وقتی روح القدس بیاید، من در او برخواهم گشت. من با شما خواهم بود و شما را یتیم نمی‌گذارم”.

کتاب “روح القدس در تو” نوشتۀ دکتر دِرِک پرینس
ترجمۀ: کشیش ورژ باباخانیان