دیگران را ببخش چون خودت نیز به بخشش نیاز مبرم داری!

دیگران را ببخش چون خودت نیز به بخشش نیاز مبرم داری!

بخشش یک مسیر دوطرفه است. انتظار بخشیده‌شدن بدون بخشیدن دیگران ممکن نیست؛ این حقیقت کتاب‌مقدسی است: هر چه بکاری، همان را درو خواهی کرد. کتاب‌مقدس می‌فرماید: «با یکدیگر مهربان و دلسوز باشید، و همدیگر را ببخشید، همان‌گونه که خدا در مسیح شما را بخشید» (افسسیان ۴: ۳۲).

روزی مردی نزد جان وسلی، واعظ قرن هجدهم، آمد و گفت: «من هرگز نمی‌توانم شخص بخصوصی را ببخشم.» وسلی پاسخ داد: «پس امیدوارم که تو هیچ‌وقت گناه نکنی. وقتی نمی‌بخشی، پلی را می‌سوزانی که خودت برای عبور به آن نیاز داری».

نبخشیدن دیگران انسان را در شرایطی قرار می‌دهد که او نیز بخشیده نمی‌شود؛ زیرا خدا اعلام کرده است که هر کس به نوعی به بخشش نیاز خواهد داشت. اگر کسی می‌گوید نمی‌تواند ببخشد، معنای واقعی بخشش را نفهمیده است. درک صحیح بخشش، انسان را بیشتر مشتاق‌ بخشیدن می‌کند. باورهای نادرست بسیاری مانع بخشش می‌شوند. سه تصور غلط مهم درباره بخشش عبارتند از:

۱. کوچک شمردن جدی بودن خطا. بخشش به معنای نادیده گرفتن درد یا اهمیتی که خطا داشته نیست؛ بلکه باید پذیرفت که خطا و درد واقعی بوده است و همین ضرورت بخشش را می‌رساند.

۲. بازسازی فوری اعتماد. بخشش و اعتماد دو مقوله متفاوت هستند. بخشش باید بلافاصله انجام شود، اما بازسازی اعتماد نیاز به زمان دارد. اگر کسی بارها آسیب بزند، موظفی او را ببخشی، اما لازم نیست بلافاصله به او اعتماد کنی.

۳. از سر گرفتن رابطه بدون هیچ تغییری. بخشش به معنای آشتی یا بازسازی فوری رابطه نیست. اگر قرار بر ترمیم رابطه باشد، فرد خطاکار باید توبه واقعی کند، در صورت امکان جبران خسارت کند و اعتماد را در گذر زمان بازسازی کند.

اکنون زمان آن رسیده که کسانی را که به تو آسیب زده‌اند، از صمیم قلب ببخشی چون تو نیز در آینده به بخشش نیاز خواهی داشت. پس بخشش را از دیگران دریغ نکن، زیرا می‌دانی که خودت نیز روزی به آن نیاز خواهی داشت.

تبادل نظر:

• به سه چیزی که بخشش نیست در متن بالا نگاه کن. باور کدام یک برایت سخت‌تر است؟
• اعتماد چگونه پس از بخشش، بار دیگر ساخته می‌شود؟
• امروز لازم است چه کسی را ببخشی؟

نوشتۀ کشیش ریک وارِن ۲۵ آگست ۲۰۲۵